In het huis waar we vorige week waren, hangt een poster met deze tekst: Chocolate doesn't ask silly questions, chocolate understands. Nou, dat is mij wel op mijn lijf geschreven, want chocolade helpt altijd. Maar eigenlijk is dat niet waar, omdat ik chocolade eet als ik verdrietig ben, maar ook als ik supervrolijk ben. Chocolade kan gewoon altijd. Tijdens het schrijven van deze blog liggen er chocolade koekjes van het Zweedse merk Marabou naast mijn laptop. Die verdien ik ook wel, want ik ben net gestopt met schrijven aan het manuscript op 69.567 woorden. Ik ben naar het einde aan het toewerken, dus ik kan nu al vertellen dat het boek deze keer geen 100.000 woorden zal krijgen. Ik wil nog zat dingen toevoegen en toch weet ik al dat het eerder 80.000 woorden zullen zijn. Een verhaal is klaar als het klaar is ongeacht het aantal woorden.
Word probeerde net grappig te zijn. Ik type: Ik heb twee keer in de week digitaal contact met... Word gaf een blauw stippellijntje onder de woorden de week digitaal contact. Het programma wil dat ik er het week digitaal contact van maak. Hilarisch toch? Ja, natuurlijk is het het contact, maar daar slaat de helemaal niet op. Het is en blijft een hulpmiddel.
Afgelopen week kreeg ik de uitnodiging van Uitgeverij Boekscout om voor het tweede jaar op rij de juryvoorzitter fictie voor Boekgoud te zijn. Superleuk natuurlijk, daar heb ik gelijk ja op gezegd. Ik vind het een enorme eer! Eind januari krijg ik een aantal boeken thuis gestuurd, die ik mag beoordelen. Dat komt perfect uit, want tegen die tijd zijn we weer terug in Zeeland en tegen die tijd hoop ik dat mijn geweldige proeflezers het dertiende manuscript voor mij willen doornemen. Ik ga voor het uitbrengen in maart. Dat is het eerste tipje van de sluier van deze blog. Het tweede is dat er een klein meisje met een bos rode krullen uit St Michael's Mount ook een heerlijke rol heeft gekregen in het tweede deel. De kleine ondeugd...
Liefs,
Esther
De foto bij deze blog plaatsen is eigenlijk een beetje valsspelen, want het is duidelijk een foto van een raam in ons Zweedse huis. We zijn namelijk op dit moment niet in Zweden, maar voor twee weken in Noord-Duitsland voor een project van Bert. Zoals ik al vaak heb gezegd is het leven met Bert nooit saai en je komt nog eens ergens. Even terugkomend op het raam: de oplettende lezer herkent de kerstkandelaar uit God Jul! en mocht je het vergeten zijn, dan is het hart in het midden nog een klein geheugensteuntje. Ja, het is weer de tijd van het jaar om dit verhaal te lezen dat met Kerst begint en eindigt. Wat vinden jullie van het resultaat van het gerenoveerde raam? Ik ben er ontzettend blij mee. Wat een klus was dat en dat ook nog eens negen keer.
De titel van de blog is het woord dat ik deze week het vaakste heb ingetypt. Ja, in de zoekbalk van Google op mijn telefoon. Met het dertiende boek in de maak merk ik dat ik vaak op dezelfde woorden kom om iets duidelijk te maken. Om het een beetje spannender te maken, zoek ik vaak naar een alternatief voor het woord, dus naar een synoniem. De mooiste die ik deze week heb doorgevoerd is terneergeslagen in plaats van teleurgesteld. Ik zal er heel eerlijk bij vermelden dat ik eerst teneergeslagen typte, maar dat vond Word niet goed. Als ik mijn tekst nalees, zie ik wel vaker grappige typefouten zoals hard in plaats van hart. Daar krijgt de zin een heel andere betekenis door.
Ik ben bijna op de magische grens van 60.000 woorden. Voor mij is dat magisch omdat ik alles onder de 60.000 woorden eigenlijk geen boek vind maar een novelle en met novelles heb ik vrij weinig. Dat betekent ook dat ik er in één week bijna 10.000 woorden bij heb getypt en dat terwijl we ook anderhalve reisdag hebben gehad. Die Matthew die maakt wat mee....
Liefs,
Esther
Op dit moment werkt Olivia Uhlenbeck hard aan het inspreken van het luisterboek van St Michael's Mount. Dat zagen jullie niet aankomen, hè. Nadat Olivia Sprookje of luchtkasteel? voor mij had ingesproken, en ik dat had gedeeld met meerdere streamingsdiensten, heb ik bijgehouden wat ik uiteindelijk terug verdiende van de gemaakte kosten. Al eerder heb ik jullie laten weten dat dat vrij weinig is. Voor Sprookje of luchtkasteel? ben ik nog maar voor een derde uit de kosten. Zelfs bij het schrijven van de tekst over luisterboeken hier op de website gaf ik aan dat het een probeersel was en wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar. Natuurlijk wordt er regelmatig aan mij gevraagd of er nog meer luisterboeken zouden komen en dan gaf ik bovenstaande uitleg. En toch bleef het idee zo nu en dan in mijn hoofd naar boven komen. Zou het niet toch leuk zijn...
Als ondernemer is het goed om te investeren, dus ik heb Olivia gemaild en gevraagd of haar dat leuk zou lijken en of ze tijd zou hebben. Hoe geweldig is het dan dat ze heel enthousiast is en dat ze geen andere opdrachten aanneemt tot het boek klaar is. Ja, het is een rib uit mijn lijf, maar ik hoop er toch nieuwe luisteraars/lezers mee te trekken en ach, ik zie wel waar het schip strand. Ook dat is een onderdeel van het ondernemen. Niet geschoten is altijd mis.
Begin deze week heb ik St Michael's Mount helemaal doorgelezen op zoek naar alle namen en de uitspraak daarvan. Nou ja, mijn uitspraak daarvan. Iselle spreek ik uit als "Iezel" en niet al "Izellu" ik probeer het fonetisch weer te geven, jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel. Zo heet de plaats waarin de boekwinkel staat Marazion. Jaren geleden dacht ik dat je dat uitsprak als "Mureezion" maar via YouTube kwam ik er later achter dat het "Murèziun" is. Ik ben wel zo'n pietje precies dat ik dan alle namen in een spraakbericht prop en dat naar Olivia stuur. Daar kon ze gelukkig wel om lachen.
Op dinsdagavond kreeg ik het berichtje dat het eerste hoofdstuk is opgenomen. Wat een heerlijke mijlpaal!
Aan de lezers die dat hele luisterboek niet interessant vinden, kan ik vertellen dat ik gestaag doorschrijf aan deel twee van de Cornwall-serie . Ik ben bijna op de 50.000 woorden en dus al over de helft. Matthew nestelt zich steeds dieper in mijn hart.
Liefs,
Esther
Wat was het afgelopen week bijzonder mooi om in de special over selfpubben van Schrijven Magazine Online te staan. Nederland is veel selfpubbers of zelf-publicerende auteurs rijk, daarom is het enorm eervol om als een van de vijf auteurs te worden uitgenodigd voor een interview. Dat redacteur Maaike precies de zin Doe wat goed voelt eruit haalde als titel geeft aan dat ze precies aanvoelde wat voor mij belangrijk was en is.
Op maandagavond zijn Bert en ik in Zweedse aangekomen. Onze liefde voor ons huis werd gelijk behoorlijk op de proef gesteld. Die kleine vierpotige beestjes met een lange staart hadden behoorlijk huisgehouden, zelf zo erg dat ik heel de dinsdag bezig ben geweest met opruimen en schoonmaken. Als er ooit nog iemand tegen me zegt dat het zulke schattige beestjes zijn, dan sta ik niet voor mezelf in. We doen er alles aan om ze tegen te houden, we letten op de kleinste gaatjes, maar toch... Als troost heb ik gelijk de kerstkandelaars tevoorschijn gehaald en voor de ramen van de woonkamer gezet. Heel veel huizen hier zijn al vanbuiten versierd met kerstverlichting en dan bedoel ik niet die veelkleurige, knipperende en schreeuwerige kerstlampjes, maar juist mooi ingetogen in wit of geel als lichtpuntjes in deze donkere tijd.
Vier weken gelden gaf ik aan dat september tot dan toe mijn beste maand ooit was wat betreft Kobo en nu kan ik zeggen dat oktober nóg beter was. Dank jullie wel voor het zo massaal lezen van St Michael's Mount! Op de tweede plek stond Midsommar en op drie God Jul!, keurig op volgorde dus.
Even nog iets waar ik erg om moest lachen. We reden langs het korstmoskleurige huis dat mij geïnspireerd heeft voor het huis van Henning. Ik had er helemaal geen erg in, maar Bert wel. Ook dat huis is prachtig verlicht en Bert zei: 'Kijk, Thorvald is thuis.' Ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij de mannelijke personages door elkaar haalt, want Bert is geen lezer. Het grappigste was nog dat ik niet meer op de naam van het personage kon komen die er wel woonde. Ik zit met mijn gedachten helemaal bij Matthew in Cornwall.
Liefs,
Esther
Gisteren is hoofdstuk 53 voor mij begonnen. Ik wil iedereen bedanken voor de berichtjes die ik heb gekregen. Bert had een lange dag op site en toch voelde ik me, dankzij jullie, echt jarig.
Een heel mooi cadeau kreeg ik van Naomi @proudbookjunkie in de vorm van een prachtig verwoorde recensie voor St Michael's Mount. Een stukje daaruit wil ik graag met jullie delen: Esther Stui weet je wederom als lezer te betoveren met haar manier van schrijven. Ze neemt je dit keer mee naar Cornwall en net als het hoofdpersonage wordt je verliefd op St Michael's Mount, door de manier waarop het beschreven wordt. Naomi beëndigt haar recensie met: Ik hoop dat Esther Stui mijn hart nog langer weet te verwarmen met haar prachtig geschreven woorden en als je nog niks van haar gelezen hebt, dan is mijn enige vraag: waar wacht je nog op? Ik heb niets te veel gezegd, hè met dat het een cadeau is.
Op maandag was St Michael's Mount de Daily Deal op de website van Kobo en die heeft een geweldig aantal verkochte e-books opgeleverd. Het boek staat nu al op de tweede plaats in de lijst van mijn meest verkochte e-books. Alleen van Midsommar zijn er nog meer verkocht, maar SMM, zoals ik het boek vaak afkort, is nog maar twee maanden geleden verschenen, wie weet wat er nog meer gaat komen.
Vorige week dinsdag zijn Bert en ik in België aangekomen en sinds die dag heb ik 16.000 woorden geschreven voor het verhaal van Matthew. Een paar keer raakte ik ontroerd door wat ik schreef en dan weet ik dat ik goed zit. Ik ben vandaag over de 40.000 woorden in totaal gegaan. Dat tempo ga ik niet volhouden, want aanstaande maandag vertrekken we naar Zweden en gaan we verder met klussen aan onze stuga.
Naast de recensie van Naomi, wil ik ook Ruby bedanken voor haar recensie voor Midsommar en Grietje voor haar recensie voor St Michael's Mount. Grietje heeft ook nog een mooi tipje van de sluier van mij ontfutseld, nee hoor Grietje, dat is maar een grapje. Ze vroeg of Iselle ook veel voorkomt in het tweede deel van de Cornwall-serie. Daarop antwoordde ik: Ja, Iselle komt best veel voor. Natuurlijk is Matthew de hoofdpersoon, maar zijn vriendschap met Iselle is hem dierbaar.
Liefs,
Esther
Op de foto bij deze blog zien jullie mijn meest geleende bibliotheekboek van afgelopen jaar: Twee zielen, één gedachte. Ja, dat was voor mij ook een verrassing. Wel zal ik erbij vertellen dat het jaar bij Lira loopt van juni tot juli, toen was God Jul! nog maar net beschikbaar in de bibliotheken. Hoe dat in zijn werk gaat zal ik even uitleggen. Zodra ik de paperbacks in huis heb, stuur ik twee recensie-exemplaren naar NBD Biblion met daarbij het verzoek of ze in overwegen willen nemen het boek in te kopen. Dan heb ik het over eind oktober 2023. Zo'n drie maanden later werd God Jul! geaccepteerd en kreeg ik een inkooporder. De daarvoor benodigde boeken heb ik eigenlijk nooit op voorraad, dus wat ik nog heb stuur ik op en de rest bestel ik bij. NBD heeft de boeken dan binnen een week in huis. Zij maken er hardcovers van, die ik geweldig mooi vind. Maar dan duurt het ook weer maanden eer de boeken ook daadwerkelijk in de bibliotheken te leen zijn. Het grappige is dat Sprookje of luchtkasteel? de nummer twee is en Gewoon puur Emma nummer drie met maar één uitlening verschil. In totaal krijg ik een bedrag uitbetaald dat hoger is dan het bedrag van vorig jaar. Dank jullie wel, bibliotheeklezers!
Via deze blog wil ik @beachhouseboeken bedanken voor de heerlijke recensie voor God Jul!. Ruby is na St Michael's Mount al heel snel in mijn "kerstboek" begonnen. Ook was het bijzonder leuk om een berichtje van Cynthia te krijgen. Zij woont sinds twee jaar in Stockholm en ze was op zoek gegaan naar een roman die in Zweden speelt. Zo kwam ze bij God Jul! terecht, dat ze in twee dagen heeft uitgelezen en waar ze haar complimenten voor wilde overbrengen. Ik kon het niet laten om te vragen of Cynthia vond dat ik Stockholm goed omschreven had, waarop ze antwoordde: Ja, ik herkende het en kon het me helemaal inbeelden. Het boek komt overeen met hoe ik Stockholm ervaar. Ook leuk om over de lichte cultuurverschillen te lezen, het klopt allemaal! Jullie begrijpen dat ik dat een geweldig mooi compliment vind.
Liefs,
Esther
Deze week deel ik mijn blog even alleen op Hebban, want achter de schermen wordt er hard gewerkt aan mijn nieuw website. Afgelopen week heb ik veel contact gehad met Nel. Ze stelde verschillende manieren voor bijvoorbeeld het delen van de recensies voor en die voorbeelden kon ik dan gelijk zien in de ontwerpomgeving. Samen hebben we de laatste foutjes eruit gehaald en nu is mijn domein verhuisd naar One.com. Jullie begrijpen dat ik het erg leuk vond om te ontdekken dat dit een Zweeds bedrijf is en ik kan jullie vertellen dat de website supermooi wordt.
Gisteren kreeg ik het bericht dat St Michael's Mount geaccepteerd is door NBD Biblion, dat betekent dat het boek binnenkort bij heel veel bibliotheken te leen is. Feest in huize Stui dus. Het is toch heel bijzonder dat het voor de twaalfde keer gelukt is. Al mijn boeken zijn in de bieb te leen.
Ruby van @beachhouseboeken deelde deze week een schitterende recensie voor mijn nieuwste boek, waar ik zo enthousiast over was dat ik haar gelijk heb gevraagd of ze van het tweede deel van de Cornwall-serie een recensie-exemplaar wil ontvangen. Waar een winactie al niet toe kan leiden, hè Hilde. Ruby's woorden: De schrijfstijl van Esther Stui is betoverend, vind ik net zo'n mooi compliment als dat Maya St Michael's Mount een klassieke Stui noemde. Wat bof ik toch met zoveel lieve lezers en getalenteerde recensenten!
Met het schrijven van het tweede deel gaat het hartstikke goed. Op het moment dat ik deze blog schrijf, tik ik de 22948 woorden aan. Ik begrijp nu ook waarom het even duurde eer ik op gang kwam. Het is namelijk een langzaam ontluikende romance die ik schrijf.
Liefs,
Esther
Het was net weer eens zo ver. Ik had een mooie blog geschreven en mijn website wilde deze niet opslaan, met als gevolg dat ik weer helemaal opnieuw kon beginnen. Dat brengt mij wel gelijk bij de titel van deze blog, want de haat-liefdeverhouding die ik met mijn huidige website heb, heeft ertoe geleid dat ik een website ontwerper in de arm heb genomen. Nel heeft ook de websites van Wendy Brokers en Mienke Fijen ontworpen, dus ik ben in goede handen. Alleen al op de banner die ze voor mij ontworpen heeft, ben ik volledig verliefd. Het is echt Esther. Natuurlijk is het een werk in uitvoering dat tijd nodig heeft, maar binnenkort zal ik een sneak peak met jullie delen.
Afgelopen week kwam het Kobo overzicht van september binnen, de maand dat St Michael's Mount is verschenen en ik kan jullie vertellen dat dit mijn beste maand ooit is. St Michael's Mount is zowel het meest verkochte e-book als het meest gelezen in Kobo Plus, met als heel mooie tweede Midsommar en op de derde plek God Jul! Voor de lezers die mij nog niet zo lang volgen, voel je absoluut niet bezwaard als je mijn boeken in Kobo Plus leest, want ook daarvoor krijg een vergoeding die gebaseerd is op leesminuten.
Afgelopen week heb ik veel tijd besteed aan research voor het tweede deel van de Cornwall-serie, maar ik ben geen stap verder gekomen. Waar ik precies naar zoek, ga ik natuurlijk niet delen. Wel kan ik vertellen dat ik voor informatie een e-mail naar de lokale bibliotheek heb gestuurd en de hulp heb ingeroepen van een Facebook-groep voor Cornwall liefhebbers. Het antwoord waar ik naar zoek is helaas erg lastig te vinden. Nee, het gaat niet over Marazion, want daar heb ik al zoveel research naar gedaan dat ik daar feiloos de weg weet te vinden. Dat wil wel wat zeggen omdat ik totaal geen richtingsgevoel heb. Als mijn hoofd zegt dat ik linkaf moet, kan ik beter rechtsaf gaan... In Zweden ga ik nooit alleen hiken in het bos, want dan zien jullie me nooit meer terug.
Het schrijven gaat nog in een rustig tempo. Soms te rustig naar mijn zin, maar ik heb de tijd en het kan zomaar zijn dat ik ineens een ingeving krijg en dan vijfduizend woorden in een dag typ. Wel heb ik de perfecte foto voor de cover gevonden en deze gelijk verwerkt in het verhaal. Ook dat is voor mij heel belangrijk. Als ik een boek lees waarbij de cover niet bij het verhaal past, vind ik dat eeuwig zonde. Dat zal mij niet overkomen.
Liefs,
hoeveel boeken ik algeschreven heb. De laatste tijd word ik regelmatigverrast door lezers dieSt Michael's Mountals eerste boek van mij hebben gelezen en dan vervolgens alle andere boeken achter elkaar lezen. Een soort Esther Stui-bingelezen. De complimenten die ik dan krijg zijn zo geweldig mooi dat ik merk dat ik bij het schrijven van het tweede deel van de Cornwall-serie zinnen te veel aan het overdenken ben, omdat ik nóg mooier wil schrijven.Sowieso ben ikerg goed in overdenken en dat is niet altijd een goede eigenschap. Het belemmert mij vaak, omdat ik niet ten volle geniet van wat ik al bereikt heb. Er staan verdorie wel twaalf boeken op een rij, Stui! Kijk daar nou even naar. Vandaar dus deze foto.
Wat ik dus moet doen van mezelf is de fantastisch mooie recensies voorSt Michael's Mounterbij pakken en voor de zoveelste keer lezen. Afgelopen week kwamen daar die van Nathalie (nathieleest) en van Hilde (redheadbookaddict) erbij en tjonge jonge dat zijn er weer twee om in te lijsten, zo mooi. Mocht je deze recensies gemist hebben dan deel ik met alle liefde een klein stukje daaruit:
Dit was mijn eerste kennismaking met Esther Stui, maar wat schrijft ze heerlijk! Haar stijl is vlot en natuurlijk, waardoor je het boek in één ruk wil uitlezen. Ze weet precies hoe ze je het verhaal in moet trekken en hoe ze steeds nieuwsgierig houdt naar meer. Stui is wat mij betreft een nieuwe favoriet!Dit zijn de lovende woorden van Nathalie en nu nog een stukje van Hilde:
Een bitterzoek dilemma bij alle verhalen van Stui: enerzijds wil je nooit stoppen met lezen, anderzijds doet het werkelijk pijn om afscheid te nemen van de mensen en de setting uit het boek. Net zoals in haar eerdere werk weet Stui perfect de balans te houden tussen emotioneel beladen thema's en pure feelgood romantiek.
Hebben ze het echt over mij? Dat klinkt heel raar als ik dat zeg of typ, maar zo voelt het wel. Ongelooflijk mooi en misschien als ik de recensies voor de vijftigste keer heb gelezen, gaat het uiteindelijktot mij doordringen.
Het schrijven van deel twee gaat in een heel rustig tempo mede door wat ik hierboven al schreef. Voor het verhaal van Matthew wil ik alle tijd nemen omdat ik mijn kwaliteit hoog wil houden. Het zal ook niet voor volgend voorjaar verschijnen. Op dit moment ben ik voorbij de 14.000 woorden, dus het begin is er.
Wat ik erg grappig vind, is dat ik dit verhaal niet in chronologische volgorde schrijf. BijMidsommarenSt Michael's Mountheb ik dat wel gedaan. Ik ben er ook niet bewust mee bezig om datniette doen. Er komen stukken tekst in me op die veel verder in het verhaal horen dan waar ik mee bezigben. Hoe dat allemaal werkt in mijn hoofd? Ik heb werkelijk geen flauw idee. Zolang ik er van geniet maakt het ook helemaal niet uit hoe ik het schrijf, toch? En genieten dat doe ik zeker, dat overdenken laat ik los.
Liefs,
Esther
De foto bij deze blog is de collage die Kat bij haar recensie deelde en wat valt daar gelijk op? De zeemeeuw. Voor de lezers dieSt Michael's Mountnog niet hebben gelezen zal ik het summier beschrijven, want anders is de lol er af. In het verhaal heeft een zeemeeuw een brutale rol en die gebeurtenis heb ik niet uit mijn duim gezogen, omdat hetmij is overkomen. Ook al is hetjaren geleden ik kon tijdens het schrijven van deze scènemijn boosheid van dat moment meteennaar boven halen. En wat lagen Bert, Christian en Quinten in een deuk.
Mocht je de paperback vanSt Michael's Mountwillen winnen, kijk dan even op Ilona's Instagram (bookstagram_ilona) want door een reactie achter te laten enhaar en mij te volgen kun je een exemplaar winnen.
Een paar dagen geleden kreeg ik een boekenbestelling binnen van Michaëla ( ja, een naamgenoot vanhet dochtertje van Dan en Eva) en niet zomaar een bestelling. Ze bestelde namelijk alle twaalf boeken! Voor het inpakken en signeren ben ik even gaan zitten. Wat is het dan fijn dat die moeite gewaardeerd wordt met een foto een een lief berichtje via WhatsApp. Veel leesplezier, Michaëla!
Het betekent ook dat ik drie van mijn eerdere boeken niet meer op voorraad heb. Die ga ik ook niet meer bijbestellen.
Afgelopen week heb ik weinig geschreven. Een hardnekkig virusje zorgt ervoor dat mijn hoofd vol snot zit met als gevolg dat ik nachten slecht geslapen heb. Maar ik klaag niet, want ik hoef me niet ziek te melden bij mijn baas. Dat is een van de grote voordelen van ondernemer zijn.
Wel kreeg ik tijdens die wakkere uren in de nachteen idee voor een volgend verhaal. Geen derde deel van de Cornwall-serie, maar iets anders. Het idee bleef in mijn hoofd hangen en de volgende morgen heb ik een klein opzetje in een Word-document gezet. Ik denk zelfs dat dit verhaal na het tweede deel van de Cornwall-serie zal verschijnen. Daarmee schuiven twee andere ideeën een plaatsje op. Zo zie je maar: elk nadeel heeft zijn voordeel.
Leuk nieuws is dat het luisterboek vanSprookje of luchtkasteel?nu ook via Spotify te luisteren is.
Omdat ik weet dat jullie het leuk vinden om een kijkje te krijgen in mijn schrijversbrein, deel ik hoe ik op de naam van het zeiljacht van Nicholas kwam, de Triton. Eigenlijk is dat heel simpel, Triton is de vader van Ariel, de Kleine Zeemeermin en zo is de cirkel weer rond.
Liefs,
Esther
De twee bezoeken die ikaan St Michael's Mount heb gebracht, maakten mijnieuwsgierig naar de geschiedenis van het eiland. Weer thuis in Zeeland heb ik via Ebay de drie boeken bovenaande foto bij deze blog gevonden. Deze waren het ook waar ik de feitjes in heb gecheckt die voor mij niet helemaal helder meer waren. De bovenste twee zijn geschreven door John St Aubyn, die de titelLord St Levan droeg tot aan zijn dood in 2013. Waarom ik jullie verveel met dit soort feitjes? Wacht nou even, de clou komt eraan.
Zodra ik de cover en de flaptekst heb van een nieuw boek deel ik deze op Goodreads. Dan is het natuurlijk leuk om gelijkte kijken ofhet boek te vinden is, want ik check alles... Na de zoekopdracht kwamen de drie boeken die ik als researchhad gelezen gelijk naar voren. Ook is er een Duits boek met de titelTod auf St Michael's Mount Ein Cornwall-Krimien bij het volgende boek viel mijn mond bijna open van verbazing. Het is het boek dat je rechts onderaan de foto ziet met een cover die wel heel veel op mijnSt Michael's Mountlijkt en waar ik honderd procent zeker van ben dat ik het nooit eerder hebgezien.A Personal Tour of St Michael's Mount with James St Aubyn, now the fifth Lord St Levan.De eerste druk is in 2010 verschenen, ik was voorhet laatste in 2008 op de Mount vandaar dat ik het niet eerder heb gezien,en detweede herziene uitgave verscheen in 2018. De huidige Lord St Levan is de neef van de vierde Lord St Levan. In mijn boek heb ik met opzet de voornaamvan de Lordveranderd, omdat mijn verhaal natuurlijk fictie is. En "mijn" JamesSt Aubyn kennen jullie al als de mannelijke hoofdpersoon uit Pencarrow. Maar wat een geweldig mooi toeval dat de huidig Lord en ik eenzelfde soort foto hebben uitgekozen voor de cover van onze boeken. De foto's zijn van verschillende fotografen, maar toch. Ja, ook dit boek moest ik hebben en Ebay biedt nog steeds uitkomst.
Voor ik inga op de e-book verkopen, wil ik een aantal lieverds bedanken voor de recensies die ze hebben gedeeld: Geja, Yvonne en Lizeth jullie hebben mij verrast met jullie mooie woorden voorSt Michael's Mount!Carolien deeldeeen geweldig lieve reactieen een foto van hoe ze het boek in het Turkse zonnetje las en Melanie heeft mijn hart opnieuw gestolen met haar recensie en zinnenzoals:Wat ik zo fijn vind aan de boeken van Esther is dat ze regelmatig kiest voor sterke, vrouwelijke hoofdpersonagesenHet verhaal zelf zit ook enorm goed in elkaar...Prachtige complimenten van deze dames die ik enorm waardeer.
Wat mij opvaltin mijn dashboard van Kobo Writing Life zijnde e-book verkopen vanSt Michael's Mount. Die gaanbuitengewoon goed. Het boek staat nu al op de zesde plek van de veertien boeken en korte verhalen die er zijn en dat in nog geen drie weken tijd.Midsommarstaat op één,God Jul!op twee,Vlindersop drie,Zonsondergangop vier enPencarrowop vijf. Dan moet ik er wel bij vermelden datMidsommarenVlindersbeide de Daily Deal zijn geweest in Kobo, dat levert veel extra verkopen op. Dank aan alle e-book kopers!
Terwijl ik schrijf aan het tweede deel van de Cornwall-serie zijn jullie vast wel nieuwsgierig naar wie daar de hoofdrol in speelt. Ik kan het niet langer voor mij houden dus... het is Matthew.
Liefs,
Esther
Tijdens het schrijven vanSt Michael's Mounthad ik een cottage in mijn hoofd. Ik zag het zo voor mij, het leistenen dak, de muren van natuursteen en dewitgeschilderde kozijnen. Binnenin zou er sowieso een houtkachel in de woonkamer staan, het zou er knus zijn en, dat was nog wel het belangrijkste, de cottage zou in Marazion staan met uitzicht op St Michael's Mount. In eerdere boeken heb ik de binnenzijden van verschillende cottages beschreven en ik was bang om in herhaling te vallen. Wie gaat je dan helpen? Je grote vriend Google. O ja, dat is leuk om tussendoor te vertellen:Ik doe al mijn research op mijn telefoon. Op mijn laptop staat het Word-document open en tussen tabbladen heen en weer klikken om naar Google te gaan, daar doe ik niet aan. Dus op dat apparaatje waar man en zoons mij regelmatig mee plagen, want "Ik hoefde geen mobiele telefoon," en nu ben ik er uren per dag op aan het zoeken. Sorry, ik dwaal weer eens af... Op mijn telefoon vond ik een website waar huizen in Marazionte koop werden aangeboden en een beetje scrollen later was daar ineens de cottage uit mijn verbeelding:Coachman's Cottage.Het opzetje wat ik al had geschreven over het interieur heb toen weggegooid en al scrollend en schermafbeeldingen makend ging ik de verschillende kamers beschrijven. Coachman's Cottage bestaat dus echt en hijis ook te huur als vakantiewoning.
Heeft een van jullie de link met het boekVoor jouvan Jojo Moyes al gelegd? Het is al een soort paasei verstopt in de tekst. Will, een van de boatmen en hovenier op de Mount, had geen achternaam. In mijn verhalen komen altijd veel bijpersonages voor en dan is het voor jullie als lezers makkelijker om alleen voornamen te onthouden. Maar op een gegeven moment spreekt Iselle Will streng toe en gebruikt dan zijn volledige naam: Will Traynor. Het vloog zo mijn vingers uit en ik besloot het te laten staan als een hommage aan de mannelijke hoofdpersoon uitVoor jou. Ik heb mijn ogen uit mijn kop gehuild toen ik de clou van dat boek begreep.
De naam voor Iselles tante was heel snel gevonden. Ik kijk graag naar Grey's Anatomy en een van de neurologen in die serie heet Amelia Sheperd, die voornaam vond ik perfect voor "mijn" Amelia. De naam van de boekwinkel komt van de achternaam van de ex-echtgenoot van Amelia: Sand, wat weer perfect bij het zand past dat er naar binnen waait. Haar meisjesnaam is De With en die ingeving kreeg ik door een van mijn trouwe lezers: Erica de With. Tot zover het kijkje in mijn schrijversbrein.
Wat hebben velen van jullie mij verrast en verwendmet prachtige recensies, berichtjes en leescollages. Daar ben ik jullie stuk voor stuk enorm dankbaar voor. De namen van de lezers die mij nu te binnenschieten zijn: Melinda, Angelique, Sonja, Monique, Jolanda, Diana,Inge en Geja,maar het waren er veel meer. Keer op keer raak ik vertederd en krijg ik de neiging om een vreugdedansje door de woonkamer te doen, wat ik dan ook vaak doe.
Wel heb ik afgelopen week geleerd dat ik altijd naar mijn gevoel en mijn hart moet luisteren. Even een moment diep vanbinnen kijken en luisteren naar wat mijn hart mij wil vertellen. Voor de verschijning van het boek heb ik een beslissing genomen waar ik vijf minuten later alweer spijt van had. Ik wilde er niet op terugkomen, want als ik iets beloof dan doe ik het ook. Dat heeft dus niet goed uitgepakt. Ik ben weer een ervaring rijker.
Liefs,
Esther
Afgelopen week was echt een feestweek. Sinds de verschijning vanSt Michael's Mountheb ik zo'n enorme hoeveelheid berichtjes,appjesen waarderingen gekregen van lezers die gelijk in het boek begonnen zijn en, sterker nog, het alweer uitgelezen hebben. Echt fantastisch! Het is boek nummer twaalf, maar geloof me dat ik het nog steeds megaspannend vind om een nieuw boek uit te geven, daarom geniet ik met volle teugen van al jullie mooie woorden. Ik wil graag een aantal lezers bedanken en noem alleen voornamen, dus als ik Yvonne typ dan kunnen dat er wel drie verschillende Yvonnes zijn.: Grietje, Erica, Stefanie, Yvonne, Sonja, Ineke, Maya, Levine, Monique, Sandra, Jacqueline, Joke, Marjo, Mieke, Sabine, Tonia, Anja, Jolanda, Hermien, Marijke, Ilonka, Esther, Merel en nu ben ik vast nog een aantal namen vergeten, vergeef mij dat alsjeblieft. Jullie hebben mij ontroerd, geraakt en kippenvel bezorgd en het is puur genieten.Heel veel dank daarvoor.
Eén bericht wil ik in zijn geheel delen, die van Marianne naar aanleiding van het verschijnen van het boek inde Facebook-groep Kobo Plus lezers:Naar aanleiding van dit FB bericht dit boek meteen gelezen eind vorige week (op mijn Kobo Ereader). Je schrijfstijl is geweldig, je wordt gewoon helemaal in het boek "gezogen" ik kan nu al niet wachten op de volgende... Eerst maar eens gestart met je eerder verschenen boeken en ik (gepensioneerd, dus veel tijd) heb er nu al 6 gelezen... Geweldige schrijfstijl!!
Zes boeken binnen een week! Dat is toch niet te geloven zo mooi! Jullie begrijpen vast wel dat ik Marianne heb uitgeroepen totLezeres van de week.
Op de foto bij deze blog staan een aantal foto's die ik afgelopen maanden tijdens het schrijven erbij heb gepakt. Als gezin zijn we in 2006 en2008 op vakantie geweest inCornwall en beide keren hebben we St Michael's Mount bezocht. Zoom maar even in op de foto's, want dan zie je de poort naar de privé begraafplaats waar Skye over het randje struikelde, de uit stenen gemaakte trappen op weg naar het kasteel en... dit is misschien een kleine spoiler, maar ik kan het niet laten... het huis van Nicholas. Ik had tijdens het maken van deze overzichtsfoto zo'n aaaaah-momentje. Christian (boven in het midden) en Quinten (rechts onderaan) waren toen nog zo lief klein. Nu zijn het volwassen mannen van 27 en 24 jaar.
Van het tweede bezoek weet ik nog heel goed dat ik de nacht ervoor bijna niet geslapen had, met als gevolg aanzienlijkehoofdpijn. Maakte ik mij zo druk om deze magisch mooie plek nog een keer te mogen bezoeken? Of wist ik diep vanbinnen dat ik er ooit een boek over zou schrijven,wilde ik zoveel mogelijk indrukken in mij opnemen en heb ik mezelf daarmeegetriggerd? Eenmaal op het eiland was de hoofdpijn snel over.
Wat heb ik deze week nog meer gedaan behalve genieten? Nou, ik ben begonnen met schrijven aan het tweede deel van de Cornwall-serie. Metsommige lezers, die het boek al uit hebben, heb ik gedeeld over wie het tweede deel gaat. Over een paar weken zal ik het algemeen bekend maken.
Gisteren kwam het Kobo overzicht van augustus binnen en ik kan vertellen datMidsommardie maand mijn meest gelezen boek was, metGod Jul!op de tweede plaats en een gedeelde derde plaatsvoorEen klus voor twee,Twee zielen, één gedachteenSprookje of luchtkasteel?De laatste drie zijn precies evenveel keer gelezen, dat zijn vast allemaal dezelfde lezers.
Voor iedereen die in St Michael's Mount gaat beginnen of die al begonnen is: veel leesplezier! Blijf mij maar lekker spammen met reacties en waarderingen, want daar ben ik dol op.
Liefs,
Esther