Wat heeft deze vuurtoren met Love Rock te maken? Daarvoor zul je mijn boek moeten lezen... De vuurtoren staat op het eilandje Godrevy voor de kust van Cornwall en wordt ook zo genoemd. Dit is een van de plekken waar ik nog nooit ben geweest, maar die ik tegenkwam tijdens de research voor het boek. Wat Kayleigh zegt in het verhaal over vuurtorens dat zijn mijn woorden. Ja natuurlijk, want ik ben de auteur, maar het is precies hoe ik over deze bakens in zee denk. Ik ben gek op vuurtorens en de symboliek waar deze voor staan.

De liefde voor mijn nieuwste boek overtreft al mijn verwachtingen, zeker ook door twee van de meest mooie recensies die ik tot nu toe gekregen heb, die van Kat en Nathie. Het grootste compliment dat je mij kan geven is dat een boek je raakt, dat je het leest met een lach en een traan. Voor hilarische feelgood zonder diepgang moet je niet bij mij zijn. Schrijf ik dan eigenlijk wel feelgood of kan ik het deepgood gaan noemen? 

Deze blog schrijf ik in Noord-Duitsland, waar Bert voor drie weken een project heeft. Mijn dagen bestaan uit schrijven, wandelen, lezen en de normale dingen zoals het Airbnb-huis een beetje bijhouden, maar vooral schrijven. Vandaag ben ik op 55216 woorden gekomen en o, wat wordt dat derde deel mooi, al zeg ik het zelf. Het schrijft zichzelf. De ideeën blijven in mij opkomen en ik schrijf helemaal niet in chronologische volgorde. Het is meer nadenken over waar ik welk stuk ga plaatsen. 

Heel grappig was dat Mieke in de Feelgood Books groep op Facebook vroeg of het nuttig was om eerst Pencarrow te lezen voordat ze aan de Cornwall-serie zou beginnen. Lieve Geja, Inge, Yvonne, Ilonka en Thea gaven gelijk het antwoord dat het niet uitmaakte. Het antwoord dat ik erbij heb getypt, zal ik hieronder delen:

Nu ga ik heel raadselachtig zeggen dat de mannelijke hoofdrolspeler uit Pencarrow een piepklein rolletje heeft in St Michael's Mount en wie weet...

Liefs, 

Esther

Er is nog geen week voorbij sinds de verschijning van Love Rock en ik kan al niet meer bijhouden hoeveel lieve mensen het boek alweer gelezen hebben. Natuurlijk hoopte ik dat jullie ook dit tweede deel van de Cornwall-serie in jullie hart zouden sluiten, maar dat het boek zo ongelooflijk goed ontvangen wordt, is veel meer dan ik verwachtte. Ik ben er dolblij mee! Regelmatig stuiter ik even door de woonkamer van enthousiasme, want jullie waarderingen zijn geweldig mooi.  Jullie bezorgen mij een heel trots gevoel.

Ik begin maar niet met namen te noemen van lezers en recensenten die mij van mijn sokken hebben geblazen met hun reacties op het boek, omdat ik bang ben dat ik dan iemand vergeet. Kijk, ik kan maar op één manier schrijven en dat is puur op gevoel en recht uit mijn hart en dat is zo te horen precies wat jullie zo waarderen. Met Bert had ik het er nog over dat er zo naar een nieuw boek wordt uitgekeken. Ineens drong het tot mij door dat ik mensen blij maak met iets wat ik ontzettend graag doe. Hoe mooi is dat!

In onze salontafel hebben we twee open vakken en in het vak dat het dichtst bij mijn leesstoel zit, staan mijn boeken. Op die manier kan ik er heel vaak naar kijken. Bij ieder boek deel ik een foto van hoe de boekenrij en nu uitziet. Heel kleurrijk en alle boeken van hetzelfde formaat. Ik vind het vervelend als ik meerdere boeken van een auteur met verschillende formaten in mijn boekenkast heb staan, soms zijn er zelf verschillen binnen een serie. Dat vind ik eeuwig zonde. Net als stickers op de cover van een boek, daar ben ik allergisch voor, hahaha.

De afgelopen twee weken heb ik een enorme lading boeken gesigneerd, ingepakt en opgestuurd. En dat is nog maar een klein gedeelte, want de meeste lezers zijn Kobo lezers en dat is prima. Over Kobo gesproken, mijn overzicht van februari kwam binnen en mijn meest gelezen Kobo Plus boeken waren St Michael's Mount, Midsommar en God Jul!. 

Gisteren (ik schrijf de blog altijd op woensdagavond) stond Love Rock op plek 67 in de Hebban rank en op plek 6 in de Hebban Feelgood rank met een gemiddelde waardering van 4,78 sterren en een 4,8 in Kobo, en dat is nog niet het enige. Wat ik namelijk bij ieder boek dat ik uitbreng zie, is dat de eerder verschenen boeken ook volop gelezen worden, want ook St Michael's Mount, Zonsondergang, Vlinders, Valse start, Pencarrow, De onbeschoft aantrekkelijke man, Het Rubens meisje en Gewoon puur Emma staan in de Hebban rank. Dat is gewoonweg fantastisch, dank jullie wel!!

Aan alle lezers die al uitkijken naar het derde deel kan ik verklappen dat ik al 43.000 woorden voor dat manuscript geschreven heb. Ik zit heel kort na de verschijning van Love Rock alweer in een heerlijke schrijfflow.

Liefs,

Esther

De paperbacks zijn binnen! Twee dagen voor de afgesproken datum van 7 maart waren de boeken binnen en begon het grote inpakfestijn, maar niet voordat ik alle boeken stuk voor stuk had gecontroleerd. Waar kijk ik dan naar? Nou, of de cover strak is, dus zonder ezelsoren, lijmresten en snijranden. Ook het binnenwerk blader ik door om te zien of er geen inktvlekken zijn en of de paginanummering klopt. Al met al ben ik daar even zoet mee. Daarna heb ik de recensie-exemplaren gesigneerd, ingepakt, in de verzenddoosjes gestopt en heb ik verzendlabels gemaakt. Deze boeken, en die van een paar geluksvogels, zijn woensdagmiddag al met de post meegegaan. Vanaf nu verzend ik iedere dag een stapel boeken. Dat doe ik in een rustig tempo, want ik heb tenslotte nog een week tot de verschijningsdatum. Dat woord verschijningsdatum vind je niet op Woordenlijst.org of in de Dikke Van Dale, Yvonne noemt dit door mij verzonnen woord een Esther-vondst. 

Op maandag heb ik alle betaalverzoeken verstuurd en ik verbaas mij elke keer weer over hoe snel iedereen betaalt. Echt geweldig! In feite moet het versturen van zo'n verzoek een koud kunstje zijn, maar niet voor mij. Ik heb echt moeite om steeds dezelfde handeling te verrichten, dat wil er bij mij gewoon niet in. Het gedeelte van mijn brein dat logisch nadenkt, is een beetje onderontwikkeld, hahaha. Ik ben veel beter in verhalen vertellen.

Gisteren kreeg ik nog een nabestelling voor Midsommar en St Michaels's Mount van NBD Biblion. Wat ontzettend fijn dat jullie bij jullie bibliotheek om mijn boeken vragen, als ze deze niet in hun aanbod hebben.

Tijdens het wachten op de zes dozen vol paperbacks van Love Rock, ben ik alweer begonnen met het schrijven van het derde deel van de Cornwall-serie. Ik kan verklappen dat ik al meer dan 20.000 woorden heb geschreven. Niet alleen in de afgelopen week, maar in de laatste drie weken. 

Omdat ik niet verwacht had dat ik de boeken voor het schrijven van deze blog al in huis zou hebben, had ik een foto van de boekenlegger gemaakt om bij deze blog te posten. Want geen nieuw boek zonder een boekenlegger. Die foto zal ik vrijdag met jullie delen.

Zijn jullie helemaal klaar voor het verhaal van Matthew?

Liefs,

Esther

De recensenten voor Love Rock heb ik zorgvuldig uitgekozen. Ilona, Naomi, Kat, Hilde, Melanie, Ruby, Nathalie, Kim, Diane en Anna hebben door eerdere recensies en het leuke contact dat ik met hen heb hun exemplaar van mijn nieuwste boek dik verdiend.

Hebben jullie hard gelachen om mijn unboxing video? Ik wel, hoor! Waar het om draait is natuurlijk het moment dat ik mijn creatie ook echt in handen heb. Dat moment blijft bijzonder mooi. Ja, ook bij boek dertien.

Wie van jullie heeft de preview in Kobo al gelezen? Ook daar ben ik heel blij met het resultaat. Ik heb het al vaker gezegd, maar ik herhaal het toch graag even: voor mij is Kobo Writing Life de uitvinding van de eeuw.
Aan de hand van de preview meldde Erica zich bij mij met een heel enthousiast: Ik zag de Bodmin Moor uit Pencarrow voorbij komen, binnenkort maar weer een keer lezen. Kijk er weer naar uit. Dat woordje weer is niet zonder reden geschreven, want Erica heeft alle boeken al meerdere keren gelezen. Voor mij is dat een enorm groot compliment en ik geniet van Erica’s oplettendheid. Zo had ze ook gelijk door dat de advocaat van Nicholas uit St Michael’s Mount James St Aubyn uit Pencarrow is. Zeg eens eerlijk, had jij dat ook gelijk door? In Love Rock komen jullie naast de personages uit St Michael’s Mount nog een aantal oude bekenden tegen…

De eerste recensie voor Love Rock is binnen en wat is dat puur genieten. Lieve vriendin Yvonne heeft mij geweldig geholpen met het proeflezen en met het controleren van de drukproef en dan schrijft ze ook nog zo’n schitterende recensie. Duizendmaal dank!
Voor St Michael’s Mount zijn er de afgelopen weken ook nog meerdere recensies bijgekomen met als meest recente die van Kim, die ik ook heel dankbaar ben.

Nog twee weken… en als je de paperback hebt besteld, kun je misschien nog wel iets eerder beginnen met lezen.

Liefs,
Esther

Gistermorgen kreeg ik de drukproef, ook wel het binnenwerk genoemd, binnen en zijn Yvonne, Ineke en ik gelijk aan de slag gegaan om die te controleren. Wat schetste mijn verbazing? Aan het einde van de middag kreeg ik een appje van Ineke met de melding dat ze het verhaal alweer uit had. Ze schreef: Ik was zo ondergedompeld in het verhaal dat ik "mijn taak" niet zo best het uitgevoerd, geloof ik. Of er stonden helemaal geen foutjes meer in. Dankjewel, Esther voor wéér een prachtig verhaal...  Meer ga ik niet delen, want dan komen er spoilers in beeld. Ineke gaat Love Rock nu nog een keer rustig doornemen. 

Op dinsdag heb ik een superleuk gesprek gehad met Susan van Kobo Writing Life over het afgelopen uitgeefjaar. Susan maakt dan prachtige grafieken van hoe mijn boeken het gedaan hebben. Ik wil wel een klein beetje informatie met jullie delen en dat is dat de leesminuten in Kobo Plus ruim verdubbeld zijn ten opzichte van 2023. Het zijn er ruim twee miljoen. Dus lieve Kobo Plus lezers, vanuit de grond van mijn hart: Dank jullie wel!

Hebben jullie De Feelgood Boekenplank van Veronique's Boekenhoekje ook gezien? Het was zo leuk om daaraan te mogen meewerken. Ik ben trouwens deze week in Frankrijk. Bert is een nieuw project gestart van vier weken en dit is de enige week dat ik met hem meega, want vanaf volgende week wil ik thuisblijven voor het eerste exemplaar van Love Rock. Ander leuk nieuws is nog een nabestelling van NBD Biblion voor de bibliotheken. Deze keer voor St Michael's Mount en Midsommar. 

En ja, het mooiste van afgelopen week was mijn contact met Gerjo n.a.v. zijn recensie voor St Michael's Mount. Dat was zo positief dat Gerjo voorstelde om een leesclub voor Love Rock te organiseren, samen met Ilona gaat hij daar invulling aan geven. Op 10 april vanaf 19:30 uur bespreken we, via Zoom, het boek met ongeveer twintig lezers. Dat vind ik zo ontzettend gaaf! Heb je je nog niet opgegeven? Schroom dan niet. Je hoeft echt geen super uitgesproken mening te hebben. Ik zou het geweldig vinden om jullie via deze digitale wijze te zien en te spreken.

Genoeg gekletst voor deze week. Ga maar snel de eerste pagina lezen. Nog drie weken...

Liefs,

Esther

Heel blij ben ik met mijn vriendschap met illustrator en auteur Rudi Bagusat. Ik hoef Rudi maar een mailtje te sturen met ideeën voor een tekening en hij gaat aan de slag. Dat onze gemeenschappelijk Disney hobby tot dit zou leiden, had ik nooit verwacht. De tekening die boven elk hoofdstuk van Love Rock komt te staan, is van Shepherd's Cottage. Ik hoef vast niet te vertellen dat de cottage een belangrijke rol heeft in het verhaal.

Afgelopen week heb ik regelmatig met blozende wangen en een heerlijk geluksgevoel op de socials gekeken.  Het begon met de fantastisch mooie reel van St Michael's Mount en Love Rock, die Kat heeft gemaakt. Het is bijzonder mooi dat een recensent deze extra aandacht aan de boeken geeft. Daarna verscheen de recensie van Ilonka voor het audioboek van St Michael's Mount, waar ik van genoten heb. Toen noemde Diane St Michael's Mount als een van haar drie tips voor Valentijn en kreeg ik een heel enthousiaste reactie van Kim op datzelfde boek. Tenslotte verscheen er een superfijne recensie van Ankie voor St Michael's Mount met een vijf sterren waardering. Mijn week kan dus niet meer stuk! Hartelijk dank, dames!

Op zondag kreeg ik de tweede mail met suggesties en een geweldig compliment van proeflezer Ilona: Wow, wat is het een fantastisch verhaal! Het heeft me echt geraakt!!  Zo'n lieve reactie betekent veel voor mij. Bij ieder boek hoop ik uiteraard dat het verhaal in de smaak valt, maar de twijfel slaat toch weer toe naar mate ik dichter bij de verschijningsdag kom. Alle proeflezers reageren heel positief, dus daar hou ik me aan vast. 

Moniek en Sophie zijn met de laatste loodjes van het proeflezen bezig. Wat mij echt opvalt bij dit manuscript is dat zij overbodige zinnen opmerken. Ik lees het stuk tekst dan meerdere keren door en verrekt, ze hebben gelijk. Het boek wordt er alleen maar mooier door.

Gisteren zag ik bij de herinneringen op Facebook een post van 12 februari 2020, waarin ik mijn tweede blog deelde. Jeetje, is dat echt al vijf jaar geleden? Ik denk dat er in die vijf jaar misschien vier keer geen blog is verschenen. Dat betekent dat ik al ongeveer 240 blogs heb geschreven. Echt niet te geloven.

Nog vier weken...

Liefs,

Esther

Ja, Love Rock staat op Hebban en Goodreads. Het zou superfijn zijn als jullie het tweede deel van de Cornwall-serie aan jullie leeslijstje willen toevoegen. Eerlijk gezegd staat het boek al een poosje op beide websites en dat wilde ik nog even geheim houden. Geen idee of mijn gevoel klopt, maar ik denk dat het beter is om iets dichter bij de verschijningsdag aan jullie te vragen om het boek toe te voegen. Ach, eigenlijk is dat strategisch denken ook helemaal niet mijn ding. Wat een onzin allemaal, hahaha. Toen ik zag dat er al een paar lezers hebben aangegeven dat ze het boek willen gaan lezen én dat het boek een vijf sterrenwaardering van proeflezer Moniek heeft gekregen, vond ik dat een geweldig mooie reden om het nu te delen. Dank je wel, lieve Moniek!

Hebben jullie het nieuwtje gevonden in de biografie op de cover? De Cornwall-serie wordt een trilogie! Oké, ik heb nog geen letter geschreven, maar tijdens het schrijven van Love Rock ontstond er een verhaallijn in mijn hoofd over een bepaald personage. Ja, na het lezen van het boek mogen jullie gaan raden over wie het derde deel gaat.

Afgelopen week werd ik op Hebban verrast met twee recensies van eerder verschenen boeken. Echt ontzettend leuk dat lezer Ankie juist voor Een klus voor twee en Gewoon puur Emma heeft gekozen.

Linda bestelde meerdere boeken en gaf mij een prachtig compliment: Via mijn vriendin, die bij de bibliotheek werkt, kreeg ik diverse boeken van jou te lezen. Wat heb ik genoten van deze boeken en ben inmiddels, net als mijn vriendin, een groot fan van jou geworden.

Ik heb fans! Dat blijft moeilijk te bevatten voor mij, omdat ik puur schrijf wat ik zelf zou willen lezen. Van zo'n lief compliment krijg ik blozende wangen.

Het audioboek van St Michael's Mount staat nu ook op Google Play en op Nook Audiobooks van een heel grote Amerikaanse boekhandelsketen met de naam Barnes & Noble. Dat is toch hilarisch! Zouden er Nederlands sprekende Amerikanen zijn die het boek gaan luisteren? We shall see.

Nog vijf weken...

Liefs,

Esther

Hierbij presenteer ik jullie de complete cover van Love Rock. Wat is hij mooi, hè. Ik ben best lang op zoek geweest naar de foto die bij het verhaal past en natuurlijk heb ik de foto in het manuscript verwerkt. Het moment dat ik de foto vond, kan ik mij nog goed herinneren. Het was zo'n magisch moment. 

Wat de cover extra mooi maakt is de quote van recensente Naomi, @proudbookjunkie op Instagram:

Ik weet niet wat het is met Esthers manier van schrijven, maar ik ben er verslaafd aan.

Dat vind ik zo'n geweldig mooi compliment. Dank je wel, lieve Naomi.

Deze week begon met het verwerken van de laatste tips en correcties van Yvonne. Ik vind het zo'n eer dat ze zo veel tijd aan mijn manuscript besteedt. Haar hulp is onmisbaar voor mij. Gelukkig geeft ze aan dat ze het erg leuk vindt om te doen en dat het ook voor haar leerzaam is. Nu maar hopen dat ik alles wat ik bij dit boek geleerd heb ook in een volgend manuscript zal toepassen.  Vaak heb ik het idee dat ik steeds dezelfde fouten maak. Volgens Yvonne komt dat door mijn enthousiasme en dat vind ik een prima excuus.

Moniek, Sophie en Ilona zijn ook nog druk bezig. Het is erg fijn dat ze niet alle vier tegelijk met tips komen, want het verwerken is ook een tijdrovende klus waar ik heel secuur mee omga.

Van de verwerken van de tips in het manuscript van Love Rock ging ik gelijk over naar het luisteren naar de bestanden die Olivia met mij deelde voor het luisterboek van St Michael's Mount. Wat heeft ze het inspreken goed gedaan. Het is zo grappig en ook best intens om het verhaal tot leven te horen komen. 

Het delen van de bestanden op Kobo en Findaway Voices is op zich al een flinke klus. Extra mooi is het dan dat het luisterboek één dag later al op Kobo te vinden was en drie dagen later op Storytel en Spotify. Hoewel ik mezelf best tuk had, omdat ik in de zoekfunctie van Storytel telkens Love Rock typte en het mij best irriteerde dat het audioboek er nog niet op stond... Tja, dat krijg je als je met twee boeken tegelijk bezig bent, hahaha.

In mijn overzicht van Kobo van december zag ik dat God Jul! het meest gelezen boek is die maand. Het was natuurlijk ook de perfecte maand om in het boek te beginnen. St Michael's Mount was nummer twee en Midsommar nummer drie. 

Van NBD Biblion heb ik nog een nabestelling gekregen voor St Michael's Mount. Binnenkort is het boek in nog meer bibliotheken te leen.

O ja, om nog even terug te komen op de cover. Ik ben benieuwd wie van jullie als eerste de verrassing daarop vindt...

Nog zes weken!

Liefs,

Esther

Op de foto bij deze blog treffen jullie een fragment aan uit Love Rock, met op de achtergrond de steile rotsen in de buurt van Love Rock. Ik noem het expres geen quote, want dat is het niet. Het zijn de gedachten van Matthew die ik heb verwoord en die jullie hopelijk nieuwsgierig maken.

Wat een week was afgelopen week. Naar aanleiding van de flaptekst heb ik van trouwe lezers al best veel pre-orders binnengekregen voor de paperback. Het is voor mij puur genieten dat jullie al naar het boek uitkijken.

Proeflezer Yvonne gaat als een speer door het manuscript. Dan bedoel ik niet dat ze niet nauwkeurig is, want dat is ze uitermate, ik bedoel dat ze haar suggesties en opgespoorde foutjes al heeft doorgeven tot en met hoofdstuk 16 van de 24 hoofdstukken. Moniek en Sophie hebben het best druk, maar toch zijn zij al bij hoofdstuk 5. De grappige typefouten die ik gemaakt heb en die zij of ikzelf gevonden hebben, deel ik graag met jullie:

geveild in plaats van gevleid, jeukbeenderen in plaats van jukbeenderen, schijn in plaats van schuin, stoopwafel in plaats van stroopwafel en de leukste is nog steeds: doosbang in plaats van doodsbang. 

In deze blog wil ik drie dames bedanken: Melanie omdat ze mij bij haar top drie van favoriete Nederlandstalige auteurs noemde. Zo, die zag ik even niet aankomen. Dat is echt iets waar ik niet eens van durfde te dromen, zoveel eer van mijn werk. De tranen sprongen letterlijk in mijn ogen. Volgens mij was het bij Een klus voor twee dat ik Melanie voor het eerst benaderde met de vraag of ze een recensie voor mij wilde schrijven. Wat vond ik dat toen spannend om te doen, want Mel is echt een heel bekende naam in het boekenwereldje. Zo zie je maar weer, niet bang zijn en geloven in wat je schrijft.

Ruby noemde mij bij haar 3 Author Challenge als zijnde een van de drie auteurs waar ze meer van wil lezen. Wauw, dat is toch gaaf.

En Olivia die een superleuke reel deelde waarin ze aan het werk was. met het inspreken van het audioboek voor St Michael's Mount. Ja, ook dat zit er nog aan te komen.

Hopelijk kan ik volgende week de cover van Love Rock met jullie delen. Daar wordt op dit moment nog hard aan gewerkt.

Nog zeven weken...

 Liefs,

Esther

Wat hebben jullie heerlijk enthousiast gereageerd op mijn aankondiging van het nieuwe boek. De titel heeft vast wel wat vraagtekens opgeroepen, daarom laat ik deze foto van de rotsformatie zien. Tijdens mijn zoektocht naar mooie plekken in Cornwall kwam ik bij dit uitkijkpunt terecht en ja, die naam, daar moest ik gewoon iets mee doen.

Het manuscript is naar de proeflezers en hun eerste reacties zijn heel positief. Alle vier geven aan dat ze gelijk in het verhaal zitten en door willen lezen. Ik ben hen heel dankbaar voor de tijd die ze voor mijn dertiende boek vrijmaken, want er gaat echt veel tijd zitten in het taalkundig of verhaaltechnisch uitpluizen van een manuscript.

Allemaal leuk en aardig, denken jullie natuurlijk, maar waar gaat het verhaal over? Laat ik maar gelijk de flaptekst delen: 

Voor hoteleigenaar en chef-kok Matthew Godolphin zijn drie dingen belangrijk: zijn vriendschap met Nicholas en Iselle, zijn werk en ontspannen met zijn vele scharrels. De collega’s van het restaurant zijn als een familie voor hem en die familie heeft dringend versterking nodig. Matthew treft Kayleigh de Ridder aan, die in afwachting van haar sollicitatiegesprek haar zenuwen nauwelijks de baas is. Hoe timide en terughoudend ze is, blijkt als hij haar heeft aangenomen.

Na twee weken begint Matthew zich zorgen te maken over Kayleigh. Niet dat ze haar werk niet goed doet, want dat doet ze uitstekend, maar omdat ze stil is, zich afzijdig blijft houden en bij harde geluiden vaak ineenkrimpt. Hij heeft het gevoel dat ze het een en ander heeft meegemaakt en de collega’s daarom op afstand houdt. Ook valt hem een vaag wit streepje op de ringvinger van haar linkerhand op. Zou ze gescheiden zijn? Is ze met die reden Nederland ontvlucht? Een uitspraak van Nicholas zet hem aan het denken over waar hij eigenlijk mee bezig is. Hij beseft dat hij behalve Iselle geen enkele vriendin op platonisch gebied heeft. De enige vrouw met wie hij vriendschap zou willen sluiten is Kayleigh, maar hij maakt de ene fout na de andere...

Nu ik toch bezig ben met onthullen: de verschijningsdatum wordt 14 maart. Ja, dat is al over acht weken!

Een dikke dankjewel gaat naar Ruby van @beachhouseboeken. Ruby heeft namelijk de Esther Stui challenge officieel als challenge op Hebban aangemeld. Je kunt deze vinden in de app met code FCGEF. Wie gaan er nog meer meedoen? Ik beloof dat ik aan het einde van het jaar voor alle deelnemers die de challenge volbrengen voor een verrassing zal zorgen. Elke en Sandra, die in 2023 en 2024 de challenge hebben voltooid, delen daar sowieso in mee.

Liefs,

Esther

Allereerst bedankt voor alle jullie lieve berichtjes naar aanleiding van mijn blog van vorige week. Het gaat inmiddels zo goed met Quinten dat hij zijn helikoptermoeder een beetje beu wordt. Daarom hebben Bert en ik besloten om toch nog drie weken naar Zweden te gaan. Op de foto zie je hoeveel sneeuw er op onze oprijlaan ligt. Het is echt een halve meter, dus geen doorkomen aan ook al hebben we een vierwiel aangedreven auto. Dan is die oprijlaan, waar ik normaal dol op ben, ineens wel heel erg lang... Aangezien we zelf nog geen tractor of iets dergelijks hebben met een sneeuwschuif, hebben we met de hand sneeuw geschoven. In no time stond het zweet bij -4 op onze hoofden. De paadjes van de twee containers naar het huis zijn het belangrijkst, dus daar zijn we mee begonnen. Het heeft twee dagen gelden hard en lang gesneeuwd en gisteren heeft het even gedooid, daarom is de sneeuw bovenop gesmolten en weer opgevroren, dat maakt het karwei extra lastig. Onze bagage en de net gehaalde boodschappen zaten nog onder aan de oprijlaan in de auto. Er zat niets anders op dan ook een paadje naar de auto te maken. Gelukkig reageerde buurman Ingemar, hij woont op zo'n twee en een halve kilometer bij ons vandaan, op onze per sms gezonden noodkreet en kwam de oprijlaan voor ons schuiven. Die man is echt een engel!

Ik hoor het jullie zeggen: 'Leuk al die sneeuw, maar hoe zit het met het manuscript?' Daar heb ik afgelopen week hard aan gewerkt. Ik kan zelfs zeggen dat het verhaal af is. Inclusief proloog en epiloog bestaat het uit ruim 83.000 woorden. Komende dagen ga ik een hoofdstukindeling maken en alles nog één keer doorlezen, voordat het manuscript naar de proeflezers gaat. Opnieuw hoor ik jullie zeggen: Heb je nog een tipje van de sluier? Goed, want dat verdienen jullie! De titel van het tweede deel van de Cornwall-serie is Love Rock.

Liefs,

Esther

In Midsommar schreef ik: Niet te veel nadenken over de toekomst, want die kan in vijf minuten tijd ineens totaal anders zijn. Dat hebben Bert en ik aan den lijve ondervonden. Op 21 december om 23:00 uur kregen we een telefoontje omdat Quinten met spoed in het ziekenhuis was opgenomen. De combinatie van een infectie en zijn diabetes was hem bijna fataal geworden. In de nacht zijn Bert en ik van Noord-Duitsland naar Goes geracet om bij onze zoon te kunnen zijn. Veel meer ga ik er niet over delen, omdat het een privésituatie betreft. Ik geef alleen aan waarom ik vorige week het schrijven van een blog heb overgeslagen. Het gaat nu goed met Quinten, maar jullie begrijpen dat de schrik er goed inzat bij ons. Inzit bij ons. Bert verwoordde dat heel treffend: we zijn emotioneel gecrasht. 

Ruim een week heb ik niet naar mijn manuscript gekeken. Ik was zelfs zo uit mijn verhaal dat ik gisteren alles wat ik tot nu toe geschreven heb, ben gaan teruglezen. Op de 21ste was ik op de 74.000 woorden gekomen en nu ga ik het schrijven pas weer oppakken. Heb ik ergens niet zo enthousiast op gereageerd als dat ik normaal zou doen, weet je nu waar dat door kwam.

Wel heb ik kunnen genieten van kleine lichtpuntjes als dat Kobo Writing Life Nederland een mooi verhaal had gemaakt met God Jul! op Instagram en Facebook, lieve reacties op mijn boeken in de Kobo Plus lezers groep op Facebook, het terugzien van St Michael's Mount in de boekentop 10 van Ilona, Kat en Elke van vorig jaar, Sandra die de #estherstuichallenge heeft voltooid, Inge die het jaar begint met het lezen van St Michael's Mount en Wilma die God Jul! gaat lezen voor haar januari-challenge. Allemaal heel veel dank voor het terugbrengen van de lach op mijn gezicht.

Liefs,

Esther

In het huis waar we vorige week waren, hangt een poster met deze tekst: Chocolate doesn't ask silly questions, chocolate understands. Nou, dat is mij wel op mijn lijf geschreven, want chocolade helpt altijd. Maar eigenlijk is dat niet waar, omdat ik chocolade eet als ik verdrietig ben, maar ook als ik supervrolijk ben. Chocolade kan gewoon altijd. Tijdens het schrijven van deze blog liggen er chocolade koekjes van het Zweedse merk Marabou naast mijn laptop. Die verdien ik ook wel, want ik ben net gestopt met schrijven aan het manuscript op 69.567 woorden. Ik ben naar het einde aan het toewerken, dus ik kan nu al vertellen dat het boek deze keer geen 100.000 woorden zal krijgen. Ik wil nog zat dingen toevoegen en toch weet ik al dat het eerder 80.000 woorden zullen zijn. Een verhaal is klaar als het klaar is ongeacht het aantal woorden.

Word probeerde net grappig te zijn. Ik type: Ik heb twee keer in de week digitaal contact met... Word gaf een blauw stippellijntje onder de woorden de week digitaal contact. Het programma wil dat ik er het week digitaal contact van maak. Hilarisch toch? Ja, natuurlijk is het het contact, maar daar slaat de helemaal niet op. Het is en blijft een hulpmiddel.

Afgelopen week kreeg ik de uitnodiging van Uitgeverij Boekscout om voor het tweede jaar op rij de juryvoorzitter fictie voor Boekgoud te zijn. Superleuk natuurlijk, daar heb ik gelijk ja op gezegd. Ik vind het een enorme eer! Eind januari krijg ik een aantal boeken thuis gestuurd, die ik mag beoordelen. Dat komt perfect uit, want tegen die tijd zijn we weer terug in Zeeland en tegen die tijd hoop ik dat mijn geweldige proeflezers het dertiende manuscript voor mij willen doornemen. Ik ga voor het uitbrengen in maart. Dat is het eerste tipje van de sluier van deze blog. Het tweede is dat er een klein meisje met een bos rode krullen uit St Michael's Mount ook een heerlijke rol heeft gekregen in het tweede deel. De kleine ondeugd...

Liefs,

Esther

De foto bij deze blog plaatsen is eigenlijk een beetje valsspelen, want het is duidelijk een foto van een raam in ons Zweedse huis. We zijn namelijk op dit moment niet in Zweden, maar voor twee weken in Noord-Duitsland voor een project van Bert. Zoals ik al vaak heb gezegd is het leven met Bert nooit saai en je komt nog eens ergens. Even terugkomend op het raam: de oplettende lezer herkent de kerstkandelaar uit God Jul! en mocht je het vergeten zijn, dan is het hart in het midden nog een klein geheugensteuntje. Ja, het is weer de tijd van het jaar om dit verhaal te lezen dat met Kerst begint en eindigt. Wat vinden jullie van het resultaat van het gerenoveerde raam? Ik ben er ontzettend blij mee. Wat een klus was dat en dat ook nog eens negen keer.

De titel van de blog is het woord dat ik deze week het vaakste heb ingetypt. Ja, in de zoekbalk van Google op mijn telefoon. Met het dertiende boek in de maak merk ik dat ik vaak op dezelfde woorden kom om iets duidelijk te maken. Om het een beetje spannender te maken, zoek ik vaak naar een alternatief voor het woord, dus naar een synoniem. De mooiste die ik deze week heb doorgevoerd is terneergeslagen in plaats van teleurgesteld.  Ik zal er heel eerlijk bij vermelden dat ik eerst teneergeslagen typte, maar dat vond Word niet goed. Als ik mijn tekst nalees, zie ik wel vaker grappige typefouten zoals hard in plaats van hart. Daar krijgt de zin een heel andere betekenis door. 

Ik ben bijna op de magische grens van 60.000 woorden. Voor mij is dat magisch omdat ik alles onder de 60.000 woorden eigenlijk geen boek vind maar een novelle en met novelles heb ik vrij weinig. Dat betekent ook dat ik er in één week bijna 10.000 woorden bij heb getypt en dat terwijl we ook anderhalve reisdag hebben gehad. Die Matthew die maakt wat mee....

Liefs,

Esther

Op dit moment werkt Olivia Uhlenbeck hard aan het inspreken van het luisterboek van St Michael's Mount. Dat zagen jullie niet aankomen, hè. Nadat Olivia Sprookje of luchtkasteel? voor mij had ingesproken, en ik dat had gedeeld met meerdere streamingsdiensten, heb ik bijgehouden wat ik uiteindelijk terug verdiende van de gemaakte kosten. Al eerder heb ik jullie laten weten dat dat vrij weinig is. Voor Sprookje of luchtkasteel? ben ik nog maar voor een derde uit de kosten. Zelfs bij het schrijven van de tekst over luisterboeken hier op de website gaf ik aan dat het een probeersel was en wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar. Natuurlijk wordt er regelmatig aan mij gevraagd of er nog meer luisterboeken zouden komen en dan gaf ik bovenstaande uitleg. En toch bleef het idee zo nu en dan in mijn hoofd naar boven komen. Zou het niet toch leuk zijn...

Als ondernemer is het goed om te investeren, dus ik heb Olivia gemaild en gevraagd of haar dat leuk zou lijken en of ze tijd zou hebben. Hoe geweldig is het dan dat ze heel enthousiast is en dat ze geen andere opdrachten aanneemt tot het boek klaar is. Ja, het is een rib uit mijn lijf, maar ik hoop er toch nieuwe luisteraars/lezers mee te trekken en ach, ik zie wel waar het schip strand. Ook dat is een onderdeel van het ondernemen. Niet geschoten is altijd mis.

Begin deze week heb ik St Michael's Mount helemaal doorgelezen op zoek naar alle namen en de uitspraak daarvan. Nou ja, mijn uitspraak daarvan. Iselle spreek ik uit als "Iezel" en niet al "Izellu" ik probeer het fonetisch weer te geven, jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel. Zo heet de plaats waarin de boekwinkel staat Marazion. Jaren geleden dacht ik dat je dat uitsprak als "Mureezion" maar via YouTube kwam ik er later achter dat het "Murèziun" is. Ik ben wel zo'n pietje precies dat ik dan alle namen in een spraakbericht prop en dat naar Olivia stuur. Daar kon ze gelukkig wel om lachen.

Op dinsdagavond kreeg ik het berichtje dat het eerste hoofdstuk is opgenomen. Wat een heerlijke mijlpaal!

Aan de lezers die dat hele luisterboek niet interessant vinden, kan ik vertellen dat ik gestaag doorschrijf aan deel twee van de Cornwall-serie . Ik ben bijna op de 50.000 woorden en dus al over de helft. Matthew nestelt zich steeds dieper in mijn hart.

Liefs,

Esther

Wat was het afgelopen week bijzonder mooi om in de special over selfpubben van Schrijven Magazine Online te staan. Nederland is veel selfpubbers of zelf-publicerende auteurs rijk, daarom is het enorm eervol om als een van de vijf auteurs te worden uitgenodigd voor een interview. Dat redacteur Maaike precies de zin Doe wat goed voelt eruit haalde als titel geeft aan dat ze precies aanvoelde wat voor mij belangrijk was en is.

Op maandagavond zijn Bert en ik in Zweedse aangekomen. Onze liefde voor ons huis werd gelijk behoorlijk op de proef gesteld. Die kleine vierpotige beestjes met een lange staart hadden behoorlijk huisgehouden, zelf zo erg dat ik heel de dinsdag bezig ben geweest met opruimen en schoonmaken. Als er ooit nog iemand tegen me zegt dat het zulke schattige beestjes zijn, dan sta ik niet voor mezelf in. We doen er alles aan om ze tegen te houden, we letten op de kleinste gaatjes, maar toch... Als troost heb ik gelijk de kerstkandelaars tevoorschijn gehaald en voor de ramen van de woonkamer gezet. Heel veel huizen hier zijn al vanbuiten versierd met kerstverlichting en dan bedoel ik niet die veelkleurige, knipperende en schreeuwerige kerstlampjes, maar juist mooi ingetogen in wit of geel als lichtpuntjes in deze donkere tijd.

Vier weken gelden gaf ik aan dat september tot dan toe mijn beste maand ooit was wat betreft Kobo en nu kan ik zeggen dat oktober nóg beter was. Dank jullie wel voor het zo massaal lezen van St Michael's Mount! Op de tweede plek stond Midsommar en op drie God Jul!, keurig op volgorde dus.

Even nog iets waar ik erg om moest lachen. We reden langs het korstmoskleurige huis dat mij geïnspireerd heeft voor het huis van Henning. Ik had er helemaal geen erg in, maar Bert  wel. Ook dat huis is prachtig verlicht en Bert zei: 'Kijk, Thorvald is thuis.' Ik kan het hem niet kwalijk nemen dat hij de mannelijke personages door elkaar haalt, want Bert is geen lezer. Het grappigste was nog dat ik niet meer op de naam van het personage kon komen die er wel woonde. Ik zit met mijn gedachten helemaal bij Matthew in Cornwall.

Liefs,

Esther

Gisteren is hoofdstuk 53 voor mij begonnen. Ik wil iedereen bedanken voor de berichtjes die ik heb gekregen. Bert had een lange dag op site en toch voelde ik me, dankzij jullie, echt jarig.

Een heel mooi cadeau kreeg ik van Naomi @proudbookjunkie in de vorm van een prachtig verwoorde recensie voor St Michael's Mount. Een stukje daaruit wil ik graag met jullie delen: Esther Stui weet je wederom als lezer te betoveren met haar manier van schrijven. Ze neemt je dit keer mee naar Cornwall en net als het hoofdpersonage wordt je verliefd op St Michael's Mount, door de manier waarop het beschreven wordt. Naomi beëndigt haar recensie met: Ik hoop dat Esther Stui mijn hart nog langer weet te verwarmen met haar prachtig geschreven woorden en als je nog niks van haar gelezen hebt, dan is mijn enige vraag: waar wacht je nog op? Ik heb niets te veel gezegd, hè met dat het een cadeau is.

Op maandag was St Michael's Mount de Daily Deal op de website van Kobo en die heeft een geweldig aantal verkochte e-books opgeleverd. Het boek staat nu al op de tweede plaats in de lijst van mijn meest verkochte e-books. Alleen van Midsommar zijn er nog meer verkocht, maar SMM, zoals ik het boek vaak afkort, is nog maar twee maanden geleden verschenen, wie weet wat er nog meer gaat komen.

Vorige week dinsdag zijn Bert en ik in België aangekomen en sinds die dag heb ik 16.000 woorden geschreven voor het verhaal van Matthew. Een paar keer raakte ik ontroerd door wat ik schreef en dan weet ik dat ik goed zit. Ik ben vandaag over de 40.000 woorden in totaal gegaan. Dat tempo ga ik niet volhouden, want aanstaande maandag vertrekken we naar Zweden en gaan we verder met klussen aan onze stuga.

Naast de recensie van Naomi, wil ik ook Ruby bedanken voor haar recensie voor Midsommar en Grietje voor haar recensie voor St Michael's Mount. Grietje heeft ook nog een mooi tipje van de sluier van mij ontfutseld, nee hoor Grietje, dat is maar een grapje. Ze vroeg of Iselle ook veel voorkomt in het tweede deel van de Cornwall-serie. Daarop antwoordde ik: Ja, Iselle komt best veel voor. Natuurlijk is Matthew de hoofdpersoon, maar zijn vriendschap met Iselle is hem dierbaar.

Liefs,

Esther

Op de foto bij deze blog zien jullie mijn meest geleende bibliotheekboek van afgelopen jaar: Twee zielen, één gedachte. Ja, dat was voor mij ook een verrassing. Wel zal ik erbij vertellen dat het jaar bij Lira loopt van juni tot juli, toen was God Jul! nog maar net beschikbaar in de bibliotheken. Hoe dat in zijn werk gaat zal ik even uitleggen. Zodra ik de paperbacks in huis heb, stuur ik twee recensie-exemplaren naar NBD Biblion met daarbij het verzoek of ze in overwegen willen nemen het boek in te kopen. Dan heb ik het over eind oktober 2023. Zo'n drie maanden later werd God Jul! geaccepteerd en kreeg ik een inkooporder. De daarvoor benodigde boeken heb ik eigenlijk nooit op voorraad, dus wat ik nog heb stuur ik op en de rest bestel ik bij. NBD heeft de boeken dan binnen een week in huis. Zij maken er hardcovers van, die ik geweldig mooi vind. Maar dan duurt het ook weer maanden eer de boeken ook daadwerkelijk in de bibliotheken te leen zijn. Het grappige is dat Sprookje of luchtkasteel? de nummer twee is en Gewoon puur Emma nummer drie met maar één uitlening verschil. In totaal krijg ik een bedrag uitbetaald dat hoger is dan het bedrag van vorig jaar. Dank jullie wel, bibliotheeklezers!

Via deze blog wil ik @beachhouseboeken bedanken voor de heerlijke recensie voor God Jul!. Ruby is na St Michael's Mount al heel snel in mijn "kerstboek" begonnen. Ook was het bijzonder leuk om een berichtje van Cynthia te krijgen. Zij woont sinds twee jaar in Stockholm en ze was op zoek gegaan naar een roman die in Zweden speelt. Zo kwam ze bij God Jul! terecht, dat ze in twee dagen heeft uitgelezen en waar ze haar complimenten voor wilde overbrengen. Ik kon het niet laten om te vragen of Cynthia vond dat ik Stockholm goed omschreven had, waarop ze antwoordde: Ja, ik herkende het en kon het me helemaal inbeelden. Het boek komt overeen met hoe ik Stockholm ervaar. Ook leuk om over de lichte cultuurverschillen te lezen, het klopt allemaal! Jullie begrijpen dat ik dat een geweldig mooi compliment vind.

Liefs,
Esther

Deze week deel ik mijn blog even alleen op Hebban, want achter de schermen wordt er hard gewerkt aan mijn nieuw website. Afgelopen week heb ik veel contact gehad met Nel. Ze stelde verschillende manieren voor bijvoorbeeld het delen van de recensies voor en die voorbeelden kon ik dan gelijk zien in de ontwerpomgeving. Samen hebben we de laatste foutjes eruit gehaald en nu is mijn domein verhuisd naar One.com. Jullie begrijpen dat ik het erg leuk vond om te ontdekken dat dit een Zweeds bedrijf is en ik kan jullie vertellen dat de website supermooi wordt.

Gisteren kreeg ik het bericht dat St Michael's Mount geaccepteerd is door NBD Biblion, dat betekent dat het boek binnenkort bij heel veel bibliotheken te leen is. Feest in huize Stui dus. Het is toch heel bijzonder dat het voor de twaalfde keer gelukt is. Al mijn boeken zijn in de bieb te leen.

Ruby van @beachhouseboeken deelde deze week een schitterende recensie voor mijn nieuwste boek, waar ik zo enthousiast over was dat ik haar gelijk heb gevraagd of ze van het tweede deel van de Cornwall-serie een recensie-exemplaar wil ontvangen. Waar een winactie al niet toe kan leiden, hè Hilde. Ruby's woorden: De schrijfstijl van Esther Stui is betoverend, vind ik net zo'n mooi compliment als dat Maya St Michael's Mount een klassieke Stui noemde. Wat bof ik toch met zoveel lieve lezers en getalenteerde recensenten!

Met het schrijven van het tweede deel gaat het hartstikke goed. Op het moment dat ik deze blog schrijf, tik ik de 22948 woorden aan. Ik begrijp nu ook waarom het even duurde eer ik op gang kwam. Het is namelijk een langzaam ontluikende romance die ik schrijf.

Liefs,
Esther

Het was net weer eens zo ver. Ik had een mooie blog geschreven en mijn website wilde deze niet opslaan, met als gevolg dat ik weer helemaal opnieuw kon beginnen. Dat brengt mij wel gelijk bij de titel van deze blog, want de haat-liefdeverhouding die ik met mijn huidige website heb, heeft ertoe geleid dat ik een website ontwerper in de arm heb genomen. Nel heeft ook de websites van Wendy Brokers en Mienke Fijen ontworpen, dus ik ben in goede handen. Alleen al op de banner die ze voor mij ontworpen heeft, ben ik volledig verliefd. Het is echt Esther. Natuurlijk is het een werk in uitvoering dat tijd nodig heeft, maar binnenkort zal ik een sneak peak met jullie delen. 

Afgelopen week kwam het Kobo overzicht van september binnen, de maand dat St Michael's Mount is verschenen en ik kan jullie vertellen dat dit mijn beste maand ooit is. St Michael's Mount is zowel het meest verkochte e-book als het meest gelezen in Kobo Plus, met als heel mooie tweede Midsommar en op de derde plek God Jul! Voor de lezers die mij nog niet zo lang volgen, voel je absoluut niet bezwaard als je mijn boeken in Kobo Plus leest, want ook daarvoor krijg een vergoeding die gebaseerd is op leesminuten.

Afgelopen week heb ik veel tijd besteed aan research voor het tweede deel van de Cornwall-serie, maar ik ben geen stap verder gekomen. Waar ik precies naar zoek, ga ik natuurlijk niet delen. Wel kan ik vertellen dat ik voor informatie een e-mail naar de lokale bibliotheek heb gestuurd en de hulp heb ingeroepen van een Facebook-groep voor Cornwall liefhebbers. Het antwoord waar ik naar zoek is helaas erg lastig te vinden. Nee, het gaat niet over Marazion, want daar heb ik al zoveel research naar gedaan dat ik daar feiloos de weg weet te vinden. Dat wil wel wat zeggen omdat ik totaal geen richtingsgevoel heb. Als mijn hoofd zegt dat ik linkaf moet, kan ik beter rechtsaf gaan... In Zweden ga ik nooit alleen hiken in het bos, want dan zien jullie me nooit meer terug.

Het schrijven gaat nog in een rustig tempo. Soms te rustig naar mijn zin, maar ik heb de tijd en het kan zomaar zijn dat ik ineens een ingeving krijg en dan vijfduizend woorden in een dag typ. Wel heb ik de perfecte foto voor de cover gevonden en deze gelijk verwerkt in het verhaal. Ook dat is voor mij heel belangrijk. Als ik een boek lees waarbij de cover niet bij het verhaal past, vind ik dat eeuwig zonde. Dat zal mij niet overkomen.

Liefs,

Esther

hoeveel boeken ik algeschreven heb. De laatste tijd word ik regelmatigverrast door lezers dieSt Michael's Mountals eerste boek van mij hebben gelezen en dan vervolgens alle andere boeken achter elkaar lezen. Een soort Esther Stui-bingelezen. De complimenten die ik dan krijg zijn zo geweldig mooi dat ik merk dat ik bij het schrijven van het tweede deel van de Cornwall-serie zinnen te veel aan het overdenken ben, omdat ik nóg mooier wil schrijven.Sowieso ben ikerg goed in overdenken en dat is niet altijd een goede eigenschap. Het belemmert mij vaak, omdat ik niet ten volle geniet van wat ik al bereikt heb. Er staan verdorie wel twaalf boeken op een rij, Stui! Kijk daar nou even naar. Vandaar dus deze foto. 

Wat ik dus moet doen van mezelf is de fantastisch mooie recensies voorSt Michael's Mounterbij pakken en voor de zoveelste keer lezen. Afgelopen week kwamen daar die van Nathalie (nathieleest) en van Hilde (redheadbookaddict) erbij en tjonge jonge dat zijn er weer twee om in te lijsten, zo mooi. Mocht je deze recensies gemist hebben dan deel ik met alle liefde een klein stukje daaruit:

Dit was mijn eerste kennismaking met Esther Stui, maar wat schrijft ze heerlijk! Haar stijl is vlot en natuurlijk, waardoor je het boek in één ruk wil uitlezen. Ze weet precies hoe ze je het verhaal in moet trekken en hoe ze steeds nieuwsgierig houdt naar meer. Stui is wat mij betreft een nieuwe favoriet!Dit zijn de lovende woorden van Nathalie en nu nog een stukje van Hilde:

Een bitterzoek dilemma bij alle verhalen van Stui: enerzijds wil je nooit stoppen met lezen, anderzijds doet het werkelijk pijn om afscheid te nemen van de mensen en de setting uit het boek. Net zoals in haar eerdere werk weet Stui perfect de balans te houden tussen emotioneel beladen thema's en pure feelgood romantiek.

Hebben ze het echt over mij? Dat klinkt heel raar als ik dat zeg of typ, maar zo voelt het wel. Ongelooflijk mooi en misschien als ik de recensies voor de vijftigste keer heb gelezen, gaat het uiteindelijktot mij doordringen.

Het schrijven van deel twee gaat in een heel rustig tempo mede door wat ik hierboven al schreef. Voor het verhaal van Matthew wil ik alle tijd nemen omdat ik mijn kwaliteit hoog wil houden. Het zal ook niet voor volgend voorjaar verschijnen. Op dit moment ben ik voorbij de 14.000 woorden, dus het begin is er.

Wat ik erg grappig vind, is dat ik dit verhaal niet in chronologische volgorde schrijf. BijMidsommarenSt Michael's Mountheb ik dat wel gedaan. Ik ben er ook niet bewust mee bezig om datniette doen. Er komen stukken tekst in me op die veel verder in het verhaal horen dan waar ik mee bezigben. Hoe dat allemaal werkt in mijn hoofd? Ik heb werkelijk geen flauw idee. Zolang ik er van geniet maakt het ook helemaal niet uit hoe ik het schrijf, toch? En genieten dat doe ik zeker, dat overdenken laat ik los.

Liefs,

Esther

De foto bij deze blog is de collage die Kat bij haar recensie deelde en wat valt daar gelijk op? De zeemeeuw. Voor de lezers dieSt Michael's Mountnog niet hebben gelezen zal ik het summier beschrijven, want anders is de lol er af. In het verhaal heeft een zeemeeuw een brutale rol en die gebeurtenis heb ik niet uit mijn duim gezogen, omdat hetmij is overkomen. Ook al is hetjaren geleden ik kon tijdens het schrijven van deze scènemijn boosheid van dat moment meteennaar boven halen. En wat lagen Bert, Christian en Quinten in een deuk. 

Mocht je de paperback vanSt Michael's Mountwillen winnen, kijk dan even op Ilona's Instagram (bookstagram_ilona) want door een reactie achter te laten enhaar en mij te volgen kun je een exemplaar winnen.

Een paar dagen geleden kreeg ik een boekenbestelling binnen van Michaëla ( ja, een naamgenoot vanhet dochtertje van Dan en Eva) en niet zomaar een bestelling. Ze bestelde namelijk alle twaalf boeken! Voor het inpakken en signeren ben ik even gaan zitten. Wat is het dan fijn dat die moeite gewaardeerd wordt met een foto een een lief berichtje via WhatsApp. Veel leesplezier, Michaëla!

Het betekent ook dat ik drie van mijn eerdere boeken niet meer op voorraad heb. Die ga ik ook niet meer bijbestellen.

Afgelopen week heb ik weinig geschreven. Een hardnekkig virusje zorgt ervoor dat mijn hoofd vol snot zit met als gevolg dat ik nachten slecht geslapen heb. Maar ik klaag niet, want ik hoef me niet ziek te melden bij mijn baas. Dat is een van de grote voordelen van ondernemer zijn.

Wel kreeg ik tijdens die wakkere uren in de nachteen idee voor een volgend verhaal. Geen derde deel van de Cornwall-serie, maar iets anders. Het idee bleef in mijn hoofd hangen en de volgende morgen heb ik een klein opzetje in een Word-document gezet. Ik denk zelfs dat dit verhaal na het tweede deel van de Cornwall-serie zal verschijnen. Daarmee schuiven twee andere ideeën een plaatsje op. Zo zie je maar: elk nadeel heeft zijn voordeel.

Leuk nieuws is dat het luisterboek vanSprookje of luchtkasteel?nu ook via Spotify te luisteren is.

Omdat ik weet dat jullie het leuk vinden om een kijkje te krijgen in mijn schrijversbrein, deel ik hoe ik op de naam van het zeiljacht van Nicholas kwam, de Triton. Eigenlijk is dat heel simpel, Triton is de vader van Ariel, de Kleine Zeemeermin en zo is de cirkel weer rond.

Liefs,

Esther

De twee bezoeken die ikaan St Michael's Mount heb gebracht, maakten mijnieuwsgierig naar de geschiedenis van het eiland. Weer thuis in Zeeland heb ik via Ebay de drie boeken bovenaande foto bij deze blog gevonden. Deze waren het ook waar ik de feitjes in heb gecheckt die voor mij niet helemaal helder meer waren. De bovenste twee zijn geschreven door John St Aubyn, die de titelLord St Levan droeg tot aan zijn dood in 2013. Waarom ik jullie verveel met dit soort feitjes? Wacht nou even, de clou komt eraan.

Zodra ik de cover en de flaptekst heb van een nieuw boek deel ik deze op Goodreads. Dan is het natuurlijk leuk om gelijkte kijken ofhet boek te vinden is, want ik check alles... Na de zoekopdracht kwamen de drie boeken die ik als researchhad gelezen gelijk naar voren. Ook is er een Duits boek met de titelTod auf St Michael's Mount Ein Cornwall-Krimien bij het volgende boek viel mijn mond bijna open van verbazing. Het is het boek dat je rechts onderaan de foto ziet met een cover die wel heel veel op mijnSt Michael's Mountlijkt en waar ik honderd procent zeker van ben dat ik het nooit eerder hebgezien.A Personal Tour of St Michael's Mount with James St Aubyn, now the fifth Lord St Levan.De eerste druk is in 2010 verschenen, ik was voorhet laatste in 2008 op de Mount vandaar dat ik het niet eerder heb gezien,en detweede herziene uitgave verscheen in 2018. De huidige Lord St Levan is de neef van de vierde Lord St Levan. In mijn boek heb ik met opzet de voornaamvan de Lordveranderd, omdat mijn verhaal natuurlijk fictie is. En "mijn" JamesSt Aubyn kennen jullie al als de mannelijke hoofdpersoon uit Pencarrow. Maar wat een geweldig mooi toeval dat de huidig Lord en ik eenzelfde soort foto hebben uitgekozen voor de cover van onze boeken. De foto's zijn van verschillende fotografen, maar toch. Ja, ook dit boek moest ik hebben en Ebay biedt nog steeds uitkomst.

Voor ik inga op de e-book verkopen, wil ik een aantal lieverds bedanken voor de recensies die ze hebben gedeeld: Geja, Yvonne en Lizeth jullie hebben mij verrast met jullie mooie woorden voorSt Michael's Mount!Carolien deeldeeen geweldig lieve reactieen een foto van hoe ze het boek in het Turkse zonnetje las en Melanie heeft mijn hart opnieuw gestolen met haar recensie en zinnenzoals:Wat ik zo fijn vind aan de boeken van Esther is dat ze regelmatig kiest voor sterke, vrouwelijke hoofdpersonagesenHet verhaal zelf zit ook enorm goed in elkaar...Prachtige complimenten van deze dames die ik enorm waardeer.

Wat mij opvaltin mijn dashboard van Kobo Writing Life zijnde e-book verkopen vanSt Michael's Mount. Die gaanbuitengewoon goed. Het boek staat nu al op de zesde plek van de veertien boeken en korte verhalen die er zijn en dat in nog geen drie weken tijd.Midsommarstaat op één,God Jul!op twee,Vlindersop drie,Zonsondergangop vier enPencarrowop vijf. Dan moet ik er wel bij vermelden datMidsommarenVlindersbeide de Daily Deal zijn geweest in Kobo, dat levert veel extra verkopen op. Dank aan alle e-book kopers!

Terwijl ik schrijf aan het tweede deel van de Cornwall-serie zijn jullie vast wel nieuwsgierig naar wie daar de hoofdrol in speelt. Ik kan het niet langer voor mij houden dus... het is Matthew.

Liefs,

Esther

Tijdens het schrijven vanSt Michael's Mounthad ik een cottage in mijn hoofd. Ik zag het zo voor mij, het leistenen dak, de muren van natuursteen en dewitgeschilderde kozijnen. Binnenin zou er sowieso een houtkachel in de woonkamer staan, het zou er knus zijn en, dat was nog wel het belangrijkste, de cottage zou in Marazion staan met uitzicht op St Michael's Mount. In eerdere boeken heb ik de binnenzijden van verschillende cottages beschreven en ik was bang om in herhaling te vallen. Wie gaat je dan helpen? Je grote vriend Google. O ja, dat is leuk om tussendoor te vertellen:Ik doe al mijn research op mijn telefoon. Op mijn laptop staat het Word-document open en tussen tabbladen heen en weer klikken om naar Google te gaan, daar doe ik niet aan. Dus op dat apparaatje waar man en zoons mij regelmatig mee plagen, want "Ik hoefde geen mobiele telefoon," en nu ben ik er uren per dag op aan het zoeken. Sorry, ik dwaal weer eens af... Op mijn telefoon vond ik een website waar huizen in Marazionte koop werden aangeboden en een beetje scrollen later was daar ineens de cottage uit mijn verbeelding:Coachman's Cottage.Het opzetje wat ik al had geschreven over het interieur heb toen weggegooid en al scrollend en schermafbeeldingen makend ging ik de verschillende kamers beschrijven. Coachman's Cottage bestaat dus echt en hijis ook te huur als vakantiewoning.

Heeft een van jullie de link met het boekVoor jouvan Jojo Moyes al gelegd? Het is al een soort paasei verstopt in de tekst. Will, een van de boatmen en hovenier op de Mount, had geen achternaam. In mijn verhalen komen altijd veel bijpersonages voor en dan is het voor jullie als lezers makkelijker om alleen voornamen te onthouden. Maar op een gegeven moment spreekt Iselle Will streng toe en gebruikt dan zijn volledige naam: Will Traynor. Het vloog zo mijn vingers uit en ik besloot het te laten staan als een hommage aan de mannelijke hoofdpersoon uitVoor jou. Ik heb mijn ogen uit mijn kop gehuild toen ik de clou van dat boek begreep.

De naam voor Iselles tante was heel snel gevonden. Ik kijk graag naar Grey's Anatomy en een van de neurologen in die serie heet Amelia Sheperd, die voornaam vond ik perfect voor "mijn" Amelia. De naam van de boekwinkel komt van de achternaam van de ex-echtgenoot van Amelia: Sand, wat weer perfect bij het zand past dat er naar binnen waait. Haar meisjesnaam is De With en die ingeving kreeg ik door een van mijn trouwe lezers: Erica de With. Tot zover het kijkje in mijn schrijversbrein.

Wat hebben velen van jullie mij verrast en verwendmet prachtige recensies, berichtjes en leescollages. Daar ben ik jullie stuk voor stuk enorm dankbaar voor. De namen van de lezers die mij nu te binnenschieten zijn: Melinda, Angelique, Sonja, Monique, Jolanda, Diana,Inge en Geja,maar het waren er veel meer. Keer op keer raak ik vertederd en krijg ik de neiging om een vreugdedansje door de woonkamer te doen, wat ik dan ook vaak doe.

Wel heb ik afgelopen week geleerd dat ik altijd naar mijn gevoel en mijn hart moet luisteren. Even een moment diep vanbinnen kijken en luisteren naar wat mijn hart mij wil vertellen. Voor de verschijning van het boek heb ik een beslissing genomen waar ik vijf minuten later alweer spijt van had. Ik wilde er niet op terugkomen, want als ik iets beloof dan doe ik het ook. Dat heeft dus niet goed uitgepakt. Ik ben weer een ervaring rijker.

Liefs,

Esther

Afgelopen week was echt een feestweek. Sinds de verschijning vanSt Michael's Mountheb ik zo'n enorme hoeveelheid berichtjes,appjesen waarderingen gekregen van lezers die gelijk in het boek begonnen zijn en, sterker nog, het alweer uitgelezen hebben. Echt fantastisch! Het is boek nummer twaalf, maar geloof me dat ik het nog steeds megaspannend vind om een nieuw boek uit te geven, daarom geniet ik met volle teugen van al jullie mooie woorden. Ik wil graag een aantal lezers bedanken en noem alleen voornamen, dus als ik Yvonne typ dan kunnen dat er wel drie verschillende Yvonnes zijn.: Grietje, Erica, Stefanie, Yvonne, Sonja, Ineke, Maya, Levine, Monique, Sandra, Jacqueline, Joke, Marjo, Mieke, Sabine, Tonia, Anja, Jolanda, Hermien, Marijke, Ilonka, Esther, Merel en nu ben ik vast nog een aantal namen vergeten, vergeef mij dat alsjeblieft. Jullie hebben mij ontroerd, geraakt en kippenvel bezorgd en het is puur genieten.Heel veel dank daarvoor.

Eén bericht wil ik in zijn geheel delen, die van Marianne naar aanleiding van het verschijnen van het boek inde Facebook-groep Kobo Plus lezers:Naar aanleiding van dit FB bericht dit boek meteen gelezen eind vorige week (op mijn Kobo Ereader). Je schrijfstijl is geweldig, je wordt gewoon helemaal in het boek "gezogen" ik kan nu al niet wachten op de volgende... Eerst maar eens gestart met je eerder verschenen boeken en ik (gepensioneerd, dus veel tijd) heb er nu al 6 gelezen... Geweldige schrijfstijl!!

Zes boeken binnen een week! Dat is toch niet te geloven zo mooi! Jullie begrijpen vast wel dat ik Marianne heb uitgeroepen totLezeres van de week.

Op de foto bij deze blog staan een aantal foto's die ik afgelopen maanden tijdens het schrijven erbij heb gepakt. Als gezin zijn we in 2006 en2008 op vakantie geweest inCornwall en beide keren hebben we St Michael's Mount bezocht. Zoom maar even in op de foto's, want dan zie je de poort naar de privé begraafplaats waar Skye over het randje struikelde, de uit stenen gemaakte trappen op weg naar het kasteel en... dit is misschien een kleine spoiler, maar ik kan het niet laten... het huis van Nicholas. Ik had tijdens het maken van deze overzichtsfoto zo'n aaaaah-momentje. Christian (boven in het midden) en Quinten (rechts onderaan) waren toen nog zo lief klein. Nu zijn het volwassen mannen van 27 en 24 jaar.

Van het tweede bezoek weet ik nog heel goed dat ik de nacht ervoor bijna niet geslapen had, met als gevolg aanzienlijkehoofdpijn. Maakte ik mij zo druk om deze magisch mooie plek nog een keer te mogen bezoeken? Of wist ik diep vanbinnen dat ik er ooit een boek over zou schrijven,wilde ik zoveel mogelijk indrukken in mij opnemen en heb ik mezelf daarmeegetriggerd? Eenmaal op het eiland was de hoofdpijn snel over.

Wat heb ik deze week nog meer gedaan behalve genieten? Nou, ik ben begonnen met schrijven aan het tweede deel van de Cornwall-serie. Metsommige lezers, die het boek al uit hebben, heb ik gedeeld over wie het tweede deel gaat. Over een paar weken zal ik het algemeen bekend maken.

Gisteren kwam het Kobo overzicht van augustus binnen en ik kan vertellen datMidsommardie maand mijn meest gelezen boek was, metGod Jul!op de tweede plaats en een gedeelde derde plaatsvoorEen klus voor twee,Twee zielen, één gedachteenSprookje of luchtkasteel?De laatste drie zijn precies evenveel keer gelezen, dat zijn vast allemaal dezelfde lezers.

Voor iedereen die in St Michael's Mount gaat beginnen of die al begonnen is: veel leesplezier! Blijf mij maar lekker spammen met reacties en waarderingen, want daar ben ik dol op.

Liefs,

Esther