De Londense fotografe Annabelle heeft een mooie opdracht in de wacht gesleept. Ze mag de kunstcollectie van Trevillion House fotograferen. De opdracht zorgt ervoor dat ze vriendschap sluit met Elizabeth Trevillion en haar schoonmoeder Beatrice. Wanneer Annabelle de zoon en kleinzoon van de dames ontmoet, is het lust op het eerste gezicht. Normaal valt ze op blonde Vikingen, maar met de donkerharige Sebastian zou ze best een nacht willen doorbrengen. Meer eigenlijk niet. Dat haar moeder door haar vader in de steek is gelaten toen zij zwanger bleek te zijn, heeft zo zijn weerslag op Annabelle. Ze wordt simpelweg niet verliefd. Tijdens een lunch komt ze erachter dat Sebastian geen vaste relatie wil en flapt ze eruit dat ze best een seksdate met hem wil. Hij gaat akkoord. Ze genieten van elkaar, maar dan komen er gevoelens in het spel...

FRAGMENT VLINDERS

‘Meneer Trevillion, wat kan ik voor u doen?’

‘Zijn we nu weer terug bij af?’

‘Nee hoor, waar bel je voor?’

‘Heb je zin om te gaan lunchen?’

‘Ik wilde net naar Londen terugrijden.’

‘Je moet toch ook eten? Ga mee naar de pub dan kun je mij jouw theorie over de blonde, graatmagere dames nog een keer uitleggen.’

‘Nou, vooruit dan maar.’ Anna houdt haar stem expres oppervlakkig, het lijkt alsof ze helemaal geen zin heeft in de lunch terwijl ze heel graag met Sebastian alleen zou zijn. Ze hoort dat hij lacht voordat ze ophangt.

Tom heeft hun lunch gebracht en Sebastian vraagt weer naar haar theorie.

‘Eigenlijk is het heel simpel, je geeft gelijk bij de eerste date aan dat je alleen seks wil en meer niet.’

‘Werkt dat voor jou?’

‘Ik heb het een keer geprobeerd, maar de man in kwestie wilde toch meer. Precies wat ik niet wil. Ik word gewoon niet verliefd maar wil wel seks, gewoon een natuurlijke behoefte. Dus je hebt gelijk, het is nu nog slechts een theorie. Jammer trouwens dat ik niet op mannen met bruin haar val en jij niet op brunettes anders konden we het samen uitproberen.’ Ze schrikt zelf van wat ze zegt en wendt haar blik af naar haar goedgevulde sandwich.

‘Op wat voor mannen val jij dan?’ De bruine ogen glanzen ondeugend.

‘Blonde Vikingen met knalblauwe ogen en…’ Ze schiet in de lach en geeft met haar handen een bepaald formaat aan.

‘Duidelijk.’ Hij lacht met haar mee. ‘En hoe noem je zo’n date?’

‘Een seksdate.’ Anna zegt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is. ‘De behoefte is er, waarom daar dan omheen draaien?’

‘En als ik het wel met jou wil uitproberen?’ Zijn ogen dagen haar uit.

Anna denkt na, hij is haar type niet en zij is zijn type niet, eigenlijk ideaal. Gewoon genieten en meer niet.

‘Goed, wanneer en waar?’ is haar antwoord.

‘Vanavond, ik app je het adres.’