Chateau de Doumely

Drie weken geleden verscheen Sprookje of luchtkasteel? en ook afgelopen week kreeg het boek prachtige recensies. Ik deel een paar stukjes uit de recensie van Ilona:

Een verhaal waarbij alle emoties langskomen. Er zit humor in maar ook juist stukken waarbij je juist emotioneel wordt doordat de hoofdpersonages zich openstellen... Ook dit is weer een verhaal wat recht uit het hart komt, dit voel je als je het leest... De personages sluit je in je hart. Het voelt als familie... Maar ook het sociale aspect wordt hier mooi omschreven. Daarnaast lezen we nu ook iets van een andere cultuur. Mooi hoe dit allemaal in het boek samenkomt.

Het is met recht een droomrecensie, heel veel dank, Ilona! Iemand die ik ook wil bedanken is Lisette, zij schreef al op 4 februari een recensie voor mij op Hebban en ik ontdekte deze pas elf dagen later... Bedankt voor je mooie woorden, Lisette. Iets in het kader van beter laat dan nooit. Afgelopen week deelde Mandy een reactie bij het bericht op de Facebook Feelgood Books-pagina waarin ik de cover en de flaptekst deelde:

Aahh, ik wil niet een hele nieuwe post aanmaken dus ik zet het even hier. Dit boek heeft voor mij een speciaal plekje gekregen! Mijn beste vriendin heet Robin en ze werkt in de beveiliging, ik ben zelf sinds december aan het trainen voor mudmasters in juni, Belle en het Beest is mijn favo film, waar onze hond naar is vernoemd, mijn werk richt zich voornamelijk op kwetsbare jongeren in, jawel, het buurthuis en als laatste is het boek uitgekomen op mijn verjaardag. Ik had nog niet veel van je boeken gelezen, maar ik ben hooked en ze staan intussen op mijn Kobo! Dank je wel voor het heerlijke verhaal (alleen jammer van mijn nachtrust, ik kon hem niet wegleggen en ben tot 5 uur 's nachts doorgegaan)

Jullie begrijpen dat ik best wel perplex was toen ik dit berichtje las. Hoe heb ik het allemaal voor elkaar gekregen? Toeval bestaat niet, dat is weer bewezen. Bedankt voor het delen, Mandy! Als laatste nog een bedankje aan Stefanie van wie ik een lief kadootje kreeg toegestuurd.

Dan heb ik het alleen nog niet over afgelopen zaterdag gehad, het Bookish Valentine Event van DVP, wat was dat genieten! Zo ontzettend leuk om Karin en heel veel auteurs, lezers, bloggers en recensenten te ontmoeten en om bekenden weer een keer te zien en te spreken. En om onderweg met Jacodine kletsen over het schrijven en allerlei andere dingen. Kortom, het was een topdag!

Het schrijven aan manuscript nummer negen verloopt heel goed, ik zit in een schrijfflow. Dit weekend tik ik de 30.000 woorden aan. Ik denk dat ik mij wel aan mijn belofte kan houden van een nieuw boek in de zomer én nog eentje aan het eind van het jaar. Over de foto bij deze blog vertel ik alleen dat het Chateau de Doumely is, om spoilers te voorkomen.

Liefs, Esther

Read more

Op één!

Herkennen jullie de scène uit Sprookje of luchtkasteel? in deze schitterende tekening? Illustrator, en een van mijn Disney maatjes, Rudi Bagusat verraste mij gigantisch met deze tekening van Robin in haar nachtblauwe avondjurk. Als dank voor de tekening van het kasteel die hij gemaakt heeft, die bovenaan ieder hoofdstuk prijkt, heb ik Rudi een exemplaar van Sprookje of luchtkasteel? gestuurd. Hij stuurde mij afgelopen week een berichtje: Zalig boek maatje! Het is de eerste keer dat ik zo een roman lees. (ik ben niet zo'n snelle lezer). Maar vond het heel filmisch en onderhoudend. Ook spannend en mooi. Niet té klef. En die Disney verwijzingen, heerlijk. En daarbij stuurde hij deze fantastische tekening. Zo ziet hij Robin op het feest. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het helemaal met hem eens ben. Zo ziet Robin er in mijn optiek ook uit, mijn Disney hart gaat er sneller van kloppen. Als je heel goed kijkt zie je het zelfportret van Peter Paul Rubens op de achtergrond. Het is magisch mooi! Wat een talent moet je hebben om zoiets moois te kunnen maken. Duizendmaal dank, Rudi!!!

De woorden van Rudi waren niet de enige complimenten die ik afgelopen week kreeg. Mijn telefoon bleef maar meldingen geven, echt ongelooflijk! Op vrijdag, zaterdag én zondag stond Sprookje of luchtkasteel? zelfs op nummer één in de Hebban Feelgood rank. Met Twee zielen, één gedachte ben ik op plek vier beland in de Feelgood rank, dat was al een enorme eer en nu... Ook op de Hebban rank (de algemene rank) stond ik drie dagen in de top tien. Dit alles dankzij jullie, lieve lezers en dankzij de lieverds die toen al een recensie voor mij hadden geschreven namelijk: Moniek, Yvonne, Stefanie, Marleen, Monique, Carolien, Marian, Amarins en Kimberly, ik kan jullie niet genoeg bedanken. Inmiddels zijn mijn five minutes of fame weer voorbij en keldert het boek in de beide lijsten. Maakt niet uit, dit pakt niemand mij meer af! Wat ik mij dan wel afvraag, zouden er in die drie dagen mensen naar de rank hebben gekeken met de gedachte "wie is in hemelsnaam Esther Stui?" Hahaha, dat is Zeeuwse nuchterheid, lieve lezers.

Het feest was nog niet voorbij want toen kwamen de recensies van Karin en Melanie binnen, die beide weer uitnodigden om in te lijsten. Nou hangt het hier in huize Stui best wel vol aan de muren dus ik heb ze aan mijn website toegevoegd. Wat mij allemaal overkomt is een beetje onwerkelijk, soms heb ik het gevoel dat ik droom en dat ik zo wakker schrik...

Vorige week had ik al zoveel getypt in mijn blog dat ik niet ben toegekomen om te vragen of jullie op óf Vlinders óf Twee zielen, één gedachte willen stemmen voor The Indie Awards. Deze awards zijn er speciaal voor selfpubbers, auteurs die hun boeken in eigen beheer uitgeven. De link werkt waarschijnlijk niet vanuit mijn blog. Maar je kunt deze kopiëren en plakken in je menubalk. De link is: www.theindieawards.nl/stem/ Mijn boeken vallen onder fictie en je vindt ze onder mijn voornaam. Er kan ook gestemd worden op mooiste cover.

Liefs, Esther



Read more

Audioboek

Wat een waanzinnig mooie week is het geweest! Op donderdag verschenen de eerste foto's van lezers die hun bestelde boek hadden ontvangen, waar ik heel blij van werd. Het is een blijft bijzonder dat er lezers naar een boek van mij uitkijken. Op die dag had ik ook Bruna Goes, De Drvkkery in Middelburg en The Readshop in Domburg van boeken voorzien en stond er een artikel online in de PZC dat op vrijdag in de papieren versie van de krant verscheen. Echt een mooi artikel waar ik verslaggever Rob dankbaar voor ben.

Op vrijdag verscheen Sprookje of luchtkasteel? en gaf ik de boekpresentatie in de bibliotheek in Goes. Dat was echt een feestje! Zoals jullie waarschijnlijk wel hebben kunnen zien op de foto's en de videos of omdat je zelf aanwezig was. De bordjes waarop de presentatie werd aangekondigd, het feit dat ik op een podium stond met een microfoon in mijn hand, hoe ik lekker stuntelde toen ik een stukje wilde voorlezen en besefte dat ik mijn leesbril niet gepakt had, de vragen van Moniek, het uitreiken van het eerste exemplaar aan Yvonne, het geven van de boeken aan de proeflezers die er álle zes waren, het uitreiken van de bestelde boeken en al die lieve gezichten om mij heen. Het ging heerlijk ontspannen en het was geweldig om jullie allemaal weer even te zien en om meerdere lezers en recensenten te ontmoeten. De banners die het podium sierden en alle lieve cadeaus die ik heb gekregen, duizendmaal dank aan alle bezoekers die deze dag voor mij onvergetelijk maakten! Het etentje na de boekpresentatie met Amarins, Theun en manlief Bert was echt de klap op de vuurpijl, daar hebben we alle vier van genoten.

Op zaterdag, ja echt één dag na de verschijning van het boek, kwamen de eerst reacties, reviews en recensies al binnen. Fantastisch dat er gelijk werd gelezen en dat jullie jullie ervaringen en mooie woorden met mij deelden. Dat ging de hele week zo door. Een aantal wil ik even uitlichten te beginnen bij Sandra, die aangaf dat ze vindt dat ik mezelf overtroffen heb. Sprookje of luchtkasteel? vindt ze nóg mooier dan haar favoriet tot dan toe Pencarrow. Marleen die een recensie schreef waardoor de tranen over mijn wangen liepen. Marleen leest zo enorm veel en dat ze dan de woorden: Esther heeft me deze keer enorm verrast met het sociale en multiculturele aspect. Het lef dat ze heeft gebruikt om bepaalde thema's te verwerken geeft dat extraatje aan de klassieke Feelgood gebruikt, dat maakt mij emotioneel en enorm trots. Haar recensie is er een om in te lijsten. Geja die haar review deelde en daar twee prachtige Disney Belle en het Beest collages voor maakte, echt meid daar kwamen de tranen weer. Alle lieverds die gelijk een reactie gaven en dan denk ik aan Annemiek, Yvonne, Marian, Ilonka, Stefanie, Sonja, Monique, Joke, Viviane, Carla, Anita, Miek en zo kan ik nog wel een uur doorgaan. Dank jullie wel!!!

Tijdens de boekpresentatie heb ik nog iets bekend gemaakt. Er komt ook een audioboek van Sprookje of luchtkasteel?. Dit is al een poosje een wens van mij en een vraag die regelmatig aan mij gesteld wordt. Via verschillende producenten van audioboeken heb ik informatie aangevraagd. Soms kreeg ik helemaal geen antwoord... en soms kwamen er bedragen naar voren waar ik het Spaans benauwd van kreeg. Schrijven is fantastisch, maar denk niet dat ik er veel mee verdien. Wil ik een audioboek in eigen beheer uitbrengen dan moet ik investeren en dat heb ik gedaan. Via een tip van Jen Minkman kwam ik in contact met stemacteur Olivia Uhlenbeck en zij neemt op dit moment het audioboek op. Hoe gaaf is dat! Olivia heeft een heel mooie en warme stem die ik perfect bij mijn boek vind passen. Olivia heeft het eerste hoofdstuk met mij gedeeld en daar ben ik razendenthousiast over. Naar verwachting is het audioboek half maart klaar, dan zal ik het ook delen op o.a. Kobo.

In de Hebban rank en de Hebban Feelgood rank gaat het ongelooflijk goed met het boek. Vandaag staat het op 12 in de "algemene" Hebban rank en op 3 in de Hebban Feelgood rank en dat dankzij jullie!

Liefs, Esther


Read more

Morgen is het zover!

Morgen is het eindelijk 27 januari, de dag dat Sprookje of luchtkasteel? verschijnt. Ik kijk al zo lang naar die datum uit!

Wat heb ik afgelopen week gedaan? Op donderdag kwamen de boeken binnen, die heb ik allemaal stuk voor stuk gecontroleerd, met name de cover. Bij Twee zielen, één gedachte heb ik er veel boeken afgekeurd omdat de cover aan de achterkant niet goed gesneden was, je zag een wit randje en dat kan echt niet. Bij het nieuwe boek heb ik er maar twee van de honderd afgekeurd.

In het weekend heb ik, ter ontspanning, lekker gelezen en geschreven aan mijn volgende boek, boek nummer negen dus. Met dat verhaal ben ik op 16.000 woorden beland, het vormt zich weer helemaal in mijn hoofd. Op maandag ben ik begonnen met het signeren van de bestelde boeken. Ik weet dat jullie het waarderen als ik er een persoonlijke tekst in schrijf. Bij de ene lezer weet ik binnen twee seconden wat ik ga schrijven en bij de ander heb ik een paar minuten bedenktijd nodig. Op dinsdag ben ik begonnen met het inpakken van de boeken voor de Vlaamse lezers, met het maken van verzendlabels en het daadwerkelijk versturen. Op woensdag is de eerste lichting boeken naar Nederlandse lezers en recensenten gegaan. Ik ben heel benieuwd wie het boek als eerste in huis heeft.

Op woensdag stond er een artikel in huis aan huis krant De Bode over de boekpresentatie en... is verslaggever Rob Paardekam van de PZC (De Provinciale Zeeuwe Courant, voor niet-Zeeuwen het is het AD van Zeeland) bij mij geweest voor een interview dat vanmiddag online zal staan en vrijdag in de papieren versie van de PZC verschijnt. Het was echt een leuk, spontaan gesprek waarin ik veel kon vertellen over het schrijven, mijn boeken en mijn lezers. Ik ben benieuwd. Bij een artikel in de krant hoort een foto dus fotograaf Marcelle Davidse kwam ook nog even langs. Uiteraard zal ik het resultaat delen in mijn socials. Heb ik genoeg reclame gemaakt voor mijn boek? Ik geloof het wel.... Ik kijk enorm uit naar de boekpresentatie en heb daar in mijn hoofd een planning voor gemaakt, maar dat is meer een houvast. Juist door wat er spontaan in mij opkomt, wordt het een echt boekenfeestje. Tijdens het feestje ga ik nog een superleuke aankondiging doen.

Liefs, Esther






Read more

Nog één week

Kijk nou naar de foto, daar word je toch vrolijk van? Al mijn drukproeven of proefdrukken (speciaal voor Ann) op een rijtje in mijn boekenkast. Zien jullie de "foutjes" op de ruggen van Twee zielen, één gedachte en Sprookje of luchtkasteel? Bij Twee zielen, één gedachte zijn de letters van de titel te klein, dat heb ik toen laten aanpassen en bij Sprookje of luchtkasteel? staat het woordje "of" in een verkeerd lettertype, ook dat is nu aangepast. De bestelde boeken heb ik nog niet binnen, het is dus maar goed dat ik de boekpresentatie niet op 20 januari heb gezet.

Nog één week te gaan. Ik kijk enorm naar de 27ste uit en met mij veel lezers merkte ik, toen ik begin deze week het boek aankondigde op de Facebook-groep Kobo Plus lezers. Veel trouwe lezers gaven aan dat ze naar het boek uitkijken, ik zag ook namen die ik nog nooit eerder was tegengekomen. Zoals Sharon die aangaf dat ze twee weken geleden met mijn eerste boek is begonnen en op maandag mijn laatste heeft uitgelezen. Als ik zoiets lees, zit ik te STUIteren achter mijn laptop, geweldig! Heel grappig is het ook om te zien hoe iedereen reageert op het eerste hoofdstuk dat je op mijn website kan lezen en op de preview die op Kobo te lezen is. De ene lezer begint daar niet aan, omdat ze dan gelijk verder willen lezen en omdat dat niet kan thuis onuitstaanbaar gedrag gaan vertonen (dat wil ik natuurlijk niet op mijn geweten hebben hahaha) en de andere lezer duikt alvast in het warme bad dat Sprookje of luchtkasteel? heet. Het is mooi dat we allemaal verschillend zijn.

Op dinsdagavond heb ik het lijstje bekend gemaakt van de recensenten die een recensie-exemplaar krijgen. Vijf namen komen steeds weer terug: Amarins, Ilona, Karin, Marleen en Melanie, dat zijn recensenten die eerlijk en heerlijk schrijven. De andere twee wissel ik af. Cindy volg ik graag op Instagram en er komt een Cindy in het verhaal voor dus haar heb ik speciaal benaderd. Stefanie heeft het recensie-exemplaar dik verdiend door de recensies die ze al voor mij heeft geschreven en door de geweldige foto van haar boekenkast.

Met de aanmeldingen voor de boekpresentatie gaat het goed. Het is zo'n eer dat er veel lieve lezers tijd vrijmaken om naar Goes te komen! Het officiële gedeelte begint om 16:00 uur. Nou ja officieel, ik ga de presentatie doen zoals ik schrijf: puur op gevoel en recht uit mijn hart. Steun, toeverlaat en de man van afdeling sales Bert en ik zullen er zeker een half uur eerder zijn. Uiteraard zijn jullie dan ook al welkom!

Nog even een huishoudelijke mededeling. Het contactformulier op mijn website werkt niet. Heb je in de afgelopen maand het formulier ingevuld, dan is het helaas niet bij mij binnengekomen. De e-mails die naar het e-mailadres info@estherstui.nl worden gestuurd komen wel bij mij binnen. De tekst op mijn homepage heb ik daarom aangepast naar dat e-mailadres.

Gisteren heb ik nog een kleine onthulling gedaan over mijn nieuwste boek. Dat was in een reactie op wat Karin schreef. Ze gaf aan dat ze op dit moment Het Rubens meisje leest en dan snel aan mijn nieuwste gaat beginnen. Die volgorde is perfect...

Liefs, Esther


Read more

Robin

Na Rebecca, Emma, Eva, Lotte, Iris, Annabelle en Nena is het de beurt aan Robin. Hoe ik aan die naam kom? Heel eenvoudig door Robin Wright. Robin wie? Nou, de Amerikaanse actrice die samen met Kevin Costner en Paul Newman in Message in a bottle speelt, een film gebaseerd op het boek van Nicholas Sparks. Die film heb ik echt ontelbaar veel keer gezien, het is een van mijn lievelingsfilms. Voordat ik ooit van Robin Wright gehoord had, wist ik niet dat Robin ook een meisjesnaam kon zijn. Mijn Robin lijkt helemaal niet op de Amerikaanse actrice met haar blonde haren en blauwe ogen, Robin in Sprookje of luchtkasteel? heeft kastanjebruine haren en groene ogen.

Maar dat is niet de enige reden dat ik de naam zo leuk vind. Mijn lievelingsvogels zijn roodborstjes en wat is de Engelse benaming voor roodborstje? Juist, Robin. In onze tuin zie ik altijd maar één roodborstje terwijl pimpelmeesjes, koolmeesjes en musjes meestal met twee of meer zijn. Zo'n vogeltje helemaal alleen ziet er, wat mij betreft, een beetje eenzaam uit. Niets blijkt minder waar. Roodborstjes bewaken hun territorium en schrikken daarmee andere vogels af. Wikipedia bood uitkomst. De foto's in de collage zijn van de hand van Veri, ik ben iedere keer te laat met het maken van een foto, dan is het roodborstje al weer gevolgen. Mijn liefde voor roodborstjes zie je terug in ons huis. Er ligt een kussentje met een roodborstje op de bank, in de vensterbank staat een nep roodborstje, thee drink in vaak uit mijn roodborstjesmok en we hebben zelf een dekbedovertrek met een roodborstje.

Genoeg over de vogeltjes, terug naar Robin. Door het lezen van de flaptekst begrijpen jullie al dat ik weer een stoere dame heb gecreëerd. Wil je alvast kennismaken met haar? Bij de informatie over Sprookje of luchtkasteel? op mijn website heb ik het eerste hoofdstuk gedeeld. Hierbij de link: www.estherstui.nl/boeken/sprookje-of-luchtkasteel

Nog iets grappigs. Bert werkt aan een project waar vijf windmolen worden gebouwd. Je raadt nooit waar.... Op de autoterminal in Vlissingen-Oost. Emma werkt er al lang niet meer, maar Sam misschien nog wel.

Nog twee weken!

Liefs, Esther





Read more

La vie est belle

Mijn werk zit erop. Na de laatste check van de digitale drukproef heb ik de drukker aan het werk gezet. Ik wacht in spanning tot het eerste exemplaar bij mijn op de mat valt. Sprookje of luchtkasteel? gaat bijna de wijde wereld in! Eén van de spannendste momenten van het uitbrengen van een boek is het moment dat je het boek daadwerkelijk in handen hebt, dat je het resultaat van al die schrijvenuren voor je ziet. Bij de laatste twee boeken heb ik dat moment gefilmd, bij dit boek doe ik dat niet. De onthulling komt echt pas op de 27ste tijdens de boekpresentatie. Kom jij ook?

Ineens is het januari, dé maand van Sprookje of luchtkasteel? en het begin van een heel nieuw jaar. Vaak wordt een nieuw jaar vergeleken met het schrijven van een boek. Schrijf de pagina's vol met jouw mooie en minder mooie momenten. Probeer te genieten, ook al valt dat niet altijd mee door verdrietige gebeurtenissen of door hoe mensen tegenwoordig met elkaar omgaan. Behandel mensen zoals jij behandeld wil worden.

Aan goede voornemens doe ik niet. Wel maak ik plannen en qua het schrijven heb ik in 2023 het plan opgevat om drie boeken uit te geven. Geen idee of dat gaat lukken, maar de eerste 10.000 woorden van manuscript nummer negen zijn een feit. Het blijft een fantastische ervaring om mezelf onder te dompelen in de karakters van mijn personages. Nog steeds zoals in het begin, puur op gevoel en recht uit mijn hart.

Deze blog schreef ik om zes uur 's morgens in het hotel waar we hebben overnacht in Duitsland. Nog vier uur rijden, dan zijn we weer in Zeeland en ga ik verder met het voorbereiden van de verschijning van mijn achtste boek.

Natuurlijk heeft de foto bij deze blog betrekking op het nieuwe boek, meer vertel ik nog niet...

Nog drie weken!

Liefs, Esther


Read more

Kunstwerk

Hebben jullie de fantastische tekening al gezien in de header van mijn website of mijn auteurspagina op Facebook? Boven ieder hoofdstuk van Sprookje of luchtkasteel? wilde ik dolgraag een tekening van Kasteel Ter Hooge. Het begon met de vlinder in Vlinders, daarna kwam de ballon in Twee zielen, één gedachte en die traditie wil ik voortzetten. Een maatje van mij Rudi Bagusat, die net als ik Walt Disney Classics Collection beelden verzamelt, is auteur en illustrator van kinderboeken. Als er iemand is die zo'n tekening voor mij zou kunnen maken, is hij het wel. Ik stuurde hem een berichtje met de vraag of hij tijd had om een simpel schetsje van Kasteel Ter Hooge te maken aan de hand van een foto die ik meestuurde. Dat had hij wel... een week later kreeg ik een compleet kunstwerk! Zo ontzettend lief dat je dit voor mij wilde doen, Rudi. Na het zien van de digitale drukproef kan ik jullie verklappen dat de tekening fantastisch mooi boven alle zesendertig hoofdstukken prijkt.

Nadat ik de laatste suggeties van Veri had verwerkt, bood Yvonne aan om de digitale drukproef nog een keer door te nemen. Van dat aanbod heb ik graag gebruik gemaakt. Vol vertrouwen geef ik over een paar dagen akkoord voor het drukken van het eerste exemplaar. Eindelijk heb ik tijd om zelf te lezen, hoewel ik tussen het klussen in onze stuga door nog bezig ben met het ontwerpen van een boekenlegger, het nadenken over de boekpresentatie, vraag ik aan recensenten of zij een recentie-exemplaar willen ontvangen en kijk ik Bert lief aan met de vraag of hij mij wil helpen met het maken van een tweede banner.

Willen jullie nog een tipje van de sluier van het nieuwe boek oplicht? Een quote misschien? Dé quote van Sprookje of luchtkasteel? is:

Iemand die alles heeft, kan toch iets tekortkomen.

Nog vier weken!

Liefs, Esther



Read more

Quote

Bij deze blog deel ik de volledige cover van Sprookje of luchtkasteel? Mooi hè, de combinatie van de blauwe lucht en het roze. De cover van een boek bestaat niet alleen uit het plaatje en de titel op de voorkant, de achterkant is minstens zo belangrijk. Toen ik Sprookje of luchtkasteel? schreef en over de cover nadacht, kwam het idee in mij op om er een quote op te zetten. En wie kan ik nou beter vragen om een quote te schrijven dan Amarins, frisian_booklover op Instragram. Zo gezegd, zo gedaan. Ze was gelijk enthousiast en een paar dagen later ontving ik meerdere quotes van haar. Het was lastig kiezen, maar dit is hem uiteindelijk geworden:

Wat begint als een heerlijke feelgood verandert in een levensecht verhaal waar je het niet droog bij houdt. Esther haar boeken zijn verrassend, vol liefde en romantiek en laten je altijd met een warm gevoel achter.

Ik zal eerlijk toegeven dat ik een traantje heb weggepinkt toen ik de quotes las. Ze zijn hartverwarmend. Amarins' achternaam is trouwens Elzinga... hou dat even in de gaten als je Sprookje of luchtkasteel? gaat lezen. Laat ik gelijk verklappen dat ik in dit verhaal heel veel voor- en achternamen van lezeressen heb gebruikt. Vooral veel leden van de Feelgood Books-groep. Dit is een éénmalige actie van mij, gewoon omdat ik met veel van jullie zo'n leuk contact heb.

De twee lijntjes op de cover duiden de rug van het boek aan. Ik vind het superleuk dat de dubbele donkergroene voordeur precies op de rug terecht is gekomen. Oké, ik geef toe dat dat expres zo is gedaan. Die deuren spelen namelijk een rol in het verhaal. Over covers gesproken, het is ontzettend jammer dat e-book lezers alleen de voorkant van de cover zien. Speciaal voor de Kobo, Kobo Plus en Kindle lezers heb ik op mijn website bij ieder boek een afbeelding van de volledige cover gezet. Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht.

Wat een verrassing was het dat Moniek, gelijk nadat ik mijn nieuwe boek op Hebban had gezet, een recensie voor mij schreef. Echt superlief. En toen Yvonne ook nog. Ik bof ontzettend met mijn proeflezers! Het grappige resultaat daarvan is dat het boek nu al in de Hebban rank voorkomt, terwijl het nog niet eens is verschenen. Daar kan ik smakelijk om lachen. Veri is bezig met haar suggesties voor de laatste hoofdstukken van het boek. Gisteravond vond ze nog een leuke fout: kakatoe in plaats van kaketoe. Ja, serieus het is kaketoe.

Inmiddels ben ik bezig met het doornemen van de digitale proef van het boek, ook wel het binnenwerk van het boek genoemd. Het is precies zoals ik wil, vooral de tekening die boven ieder hoofdstuk prijkt is fantastisch mooi. Meer daarover in mijn blog van volgende week.

Nog vijf weekjes!

Liefs, Esther



Read more

De cover én de flaptekst

Daar is dan de beloofde cover van Sprookje of luchtkasteel? Wat vinden jullie ervan? Dit boek heeft een zelfgemaakte foto op de cover en die had ik niet kunnen maken zonder de hulp van Veri en haar ouders. Heel veel dank daarvoor! Wat hadden we een mazzel dat het in juni vorig jaar op de afgesproken dag zulk mooi weer was met een strakblauwe lucht. Het kasteel heet Kasteel Ter Hooge en het staat in een parkachtige omgeving in Middelburg.

Eigenlijk wilde ik pas volgende week de flaptekst delen, maar ik kan mijn ei weer eens niet ophouden... bij deze:

Robin is best trots dat ze op haar zesentwintigste hoofd beveiliging is van Kasteel Ter Hooge in Middelburg. Samen met haar collega’s beschermt ze het kasteel, zijn kunstschatten en zijn bewoners. Het oudere echtpaar dat in het kasteel woont, waardeert haar werk en vertrouwt haar volkomen.

Wanneer het indringersalarm afgaat juist in de nacht dat het echtpaar niet thuis is, komt ze direct in actie. Een man die zeker een kop groter is dan zij en die de brede schouders heeft van iemand die regelmatig de sportschool bezoekt, probeert het kasteel binnen te dringen. Robin bedenkt zich geen moment, ze rent op de man af, tackelt hem en belandt bovenop hem. Met een tiewrap bindt ze zijn handen, onder luid protest, samen. Robin hijst de man overeind, duwt hem niet bepaald zachtzinnig tegen de kasteelmuur en fouilleert hem. Het blijkt Constantijn Schimmelpenninck te zijn, de zoon van haar werkgever. Wat gaat dat voor consequenties hebben…

Uiteraard kun je het boek vanaf dit moment bij mij bestellen via een appje, messenger, e-mail of door het contactformulier in te vullen. De prijs inclusief verzendkosten is € 20,99. Nog veel leuker zou ik het vinden als je erbij zou zijn tijdens de boekpresentatie in de bibliotheek van Goes op 27 januari vanaf 16:00 uur.

Bert en ik zitten in de tweede week van onze werkvakantie in Zweden. Iedere dag klussen wij een paar uur, op dit moment in de badkamer. De houten balken waaruit de stuga is opgebouwd, bedekken we met een laag glaswol als isolatie gevolgd door houten platen die de binnenwanden vormen. Vandaag heb ik weer een kleine angst overwonnen. Het glaswol bevestigen we aan de houten balken doormiddel van nieten en dat gebeurt met een tacker op luchtdruk. Ik vond die dingen altijd doodeng, vooral het geluid dat de machine maakt. Vanmiddag kwam Bert een handje tekort en heb ik het apparaat niet, zoals ik normaal doe, aangegeven. Nee, ik heb zelf nieten in het glaswol geschoten. Achteraf blijkt dat helemaal niet eng te zijn... Over eng gesproken, in Nederland heb ik echt een hekel aan sneeuw omdat het altijd zo'n glij- en glibbergebeuren wordt. Toen we in februari in Zweden waren, stapte ik heel voorzichtig naar buiten en droeg ik speciale snowsteps met daaronder een soort spijkertjes om door de sneeuw te lopen. De afgelopen anderhalve week heb ik ze niet gedragen. Het vriest hier constant tussen de -6 en de -18 en is het helemaal niet glad. Als ik kijk hoe ik nu door de sneeuw banjer, kan ik stellen dat ik nog een angst heb overwonnen.

Nog zes weken...

Liefs, Esther

Read more

Sprookje of luchtkasteel?

Allereest wil ik jullie bedanken voor alle enthousiaste reacties die ik heb gekregen op de aankondiging van de boekpresentatie van Sprookje of luchtkasteel? Het is hartverwarmend dat, als het weer het op 27 januari toelaat, bijvoorbeeld Amarins die in Leeuwarden woont en Sandra die in West-Vlaanderen woont, speciaal voor mij naar Goes komen. Steeds krijg ik appjes met teksten als "Ik heb vrij gevraagd." en "Ik ben erbij!". Superlief!

Mag ik vragen of jullie op de website van de bibliotheek willen aangeven dat jullie van plan zijn om te komen? De medewerkers hebben een speciaal evenement aangemaakt. Het is voor de bibliotheek belangrijk om te weten hoeveel stoelen er moeten worden klaargezet en of er eventueel extra personeel moet worden ingezet. Op mijn auteurspagina en op mijn privé pagina op Facebook deel ik de link naar het evenement. Heb ik al verteld dat de bibliotheek in Goes ook een horecagedeelte heeft? Uiteraard krijgen jullie koffie, thee, een sapje én iets lekkers...

Zoals jullie misschien al hebben gezien, zijn Bert en ik op dit moment in Zweden. De klussen die we buitenshuis wilde doen, zijn gedaan. Vandaag was het -8 overdag, wel met een strakblauwe lucht en een stralende zon. Vannacht daalt de temperatuur naar -12... De omgeving is in elk jaargetijde magisch, maar misschien wel nog magischer met de sneeuw. Doordat het zo hard vriest, glinstert de sneeuw. Hoezo sprookjesachtig! Ja, sprookjes zijn echt mijn ding. Volgende week zal ik de cover van Sprookje of luchtkasteel? met jullie delen.

Liefs, Esther





Read more

Boekpresentatie op 27 januari

Ik heb geweldig nieuws! Op 27 januari van 16:00 tot 17:30 uur mag ik mijn boekpresentatie voor Sprookje of luchtkasteel? geven in de bibliotheek in Goes! Jullie hebben toch wel door dat ik nu én de titel én de verschijningsdatum geef? Normaal verdeel ik dat over een aantal weken, maar dat gaat nu niet. Ik loop over van enthousiasme. Op maandag had ik een afpraak met twee medewerkers van de bibliotheek in Goes om de mogelijkheden voor een boekpresentatie te bespreken. Het kan op de verschijningsdag, we hebben leuke ideeën uitgewisseld voor de invulling en ineens is mijn eerste boekpresentatie een feit. Bij Pencarrow was ik dat van plan, maar toen gooide corona roet in het eten... daarna is het er niet meer van gekomen. Of moet ik toegeven dat ik het eigenlijk veel te spannend vond om een boekpresentatie te gaan geven? Dat was eerlijk gezegd wel de reden dat ik er tot nu toe geen werk van heb gemaakt. Inmiddels durf ik het wel aan. Ik krijg zoveel lieve en mooie reacties op mijn boeken, weg met het onzekere gedoe en tijd voor actie! Gewoon mezelf zijn, dan komt het helemaal goed. Ik hoop echt dat jullie allemaal komen, dat is de snelste manier om Sprookje of luchtkasteel? te kunnen gaan lezen. Daarna ga ik pas boeken versturen.

En wat vinden jullie van de titel? Bij wijze van uitzondering heb ik daar helemaal niet lang over nagedacht. Het kwam zo in mij op. Het is moeilijk om nu niet gelijk ook de flaptekst te gaan delen, maar dan hou ik straks geen nieuwtjes meer over. Ik leer mij te beheersen...

Deze week stond ook in het teken van de release van Het Rubens meisje op Kobo, Kobo Plus en Kindle. Ik hoop dat ik niemand vergeet, ik wil namelijk de lezers die hun lieve en mooie reacties met mij hebben gedeeld bedanken. Sonja, Esther, Kimberly, Ann, Monique en Ilonka superlief en onwijs bedankt! In de leescollages van november kom ik ook regelmatig Bloemen van Madelief tegen. Sandra betitelde het korte verhaal als een van haar drie favorieten van november. Wat ben je toch een schat!

De leukste twee fouten die afgelopen week in het manuscript zijn ontdekt zijn ligbad in plaats van ligbed en tijdopvulling in plaats van tijdvulling. Echt hoe krijg ik het voor elkaar? Er is er nog één die hilarisch is, maar die kan ik niet delen, dan geeft ik te veel van het verhaal prijs.

Liefs, Esther








Read more

Het Rubens meisje

Morgen is het zo ver. Het Rubens meisje verschijnt op Kobo, Kobo Plus en Kindle. Het voelt fantastisch dat mijn complete collectie boeken dan voor iedereen te lezen is. De inspiratie voor het verhaal kwam tijdens een stedentrip naar Wenen. In de metro, onderweg van het vliegveld naar ons hotel, hingen aan buizen hangers met daarop reclame voor een tentoonstelling in Het Kunsthistorisches Museum. Een tentoonstelling ter ere van de werken van de Vlaamse schilder Peter Paul Rubens. Mijn interesse was gewekt en Bert vond het prima om een dagje in een museum rond te dwalen.

De enorme afmetingen van sommige schilderijen verraste mij en het fascinerende kleurgebruik raakte mij diep. Mijn liefde voor de werken van Rubens kwam tot stand en terwijl wij door de verschillende zalen liepen, ontstond het idee voor het verhaal van Eva. Het is absoluut feelgood, daar wordt nog wel eens aan getwijfeld door de cover. Laat ik het nog één keer zeggen, pas op de laatste pagina van het boek begrijp je waarom ik per se dit schilderij op de cover wilde.

Op zondag was ik jarig. Van twee ontzettend lieve lezeressen heb ik een bijzonder cadeau gekregen, een armband met bedeltjes. Voor ieder boek hebben Geja en Gina een bedeltje uitgezocht. Zo is er een luchtballon (uit Twee zielen, één gedachte ), een bestelbusje ( Een klus voor twee ) en een hartje met een tekst A dream is a wish your heart makes (uit Pencarrow ) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Superlief, dames!!!

Op maandag gingen we, nog ter ere van mijn verjaardag, naar het Koninklijk Museum voor de Schone Kunsten in Antwerpen. Het schilderij Venus frigida beschrijf ik uitgebreid in Het Rubens meisje en dat terwijl ik het nog nooit in het echt had gezien. Geloof me, het schilderij is wonderschoon! In Het Rubens meisje komt het KMSKA ook voor, hoewel het voor Dan niet was wat hij hoopte...

Tenslotte nog de drie leukste fouten die deze week in het manuscript voor boek nummer acht zijn gevonden. Roesjes en ruches, een roesje is een middel om iemand in slaap te brengen. Een jurk met roesjes is dus een heel vreemd ding. Gevolgen of gevlogen... en de allermooiste taxateren in plaats van taxeren.

Liefs, Esther


Read more

Poolshoogte

Op zondag verscheen Bloemen van Madelief op de website van Bookstamel en de dag daarna op Kobo, Kobo Plus en op mijn website. Wat een reacties heb ik daarop gekregen. De meest gehoorde was dat het een heerlijk kort verhaal is, alleen te kort. Ja, daar kan ik smakelijk om lachen. Ik ben niet van de korte verhalen. Dit verhaal heb ik alleen geschreven, omdat ik het een uitdaging vond om een kort verhaal te schrijven in kerstsfeer. Ik kon Melanie moeilijk opzadelen met een kort verhaal zoals Valse Start met ruim 10.000 woorden, daarom heb ik het kort gehouden. Mijn doel was om een lief verhaal te schrijven en dat is gelukt.

De inspiratie voor dit verhaal kwam tijdens de negen maanden dat ik bij Bruna Goes heb gewerkt. Dat is de boekwinkel met het Postnl-servicepunt en nee, er zit geen bloemenwinkel tegenover. De speelgoedwinkel uit het verhaal is Visser Toys en bij het parkeerterrein Oostwal is een makelaarskantoor gevestigd. Yvonne kan zich alleen geen knappe man herinneren die regelmatig zijn postbus kan legen, dat zal ik dus verzonnen hebben...

Over Yvonne gesproken, zij, Moniek en Sophie zijn superfanatiek aan het proeflezen, echt geweldig dames! Iedere dag ben ik een paar uur met hun suggesties bezig. De titel van deze blog is een van de fouten die Yvonne heeft ontdekt. Ik gebruik mijn hele leven lang al polshoogte... andere grappige blunders zijn schappen in plaats van schapen en een plan laten varen of daadwerkelijk gaan varen. De komende weken zal ik er nog meer verzamelen en met jullie delen. Die humor heb ik soms echt nodig. Afgelopen weekend ontdekte ik namelijk dat de verbeteringen die ik de dag daarvoor had verwerkt, niet in het Word-bestand stonden. Er was niet goed opgeslagen. Geloof mij, ik ben echt niet zo'n leuk persoon als ik zoiets ontdek. Manlief Bert keek eens naar mij. 'Wat zit je nou te stressen, het is toch nog lang geen januari?' 'Nee, maar ik wil het zo graag goed doen.' De tranen zaten hoog bij mij... Mijn best wel geniale man kwam met de oplossing. Hij haalde het extra beeldscherm dat op zijn kantoor staat naar beneden en koppelde dat aan mijn laptop. Met als gevolg dat het beeldscherm ook mee is naar Frankrijk en zeker ook mee zal gaan naar Zweden. Waarom kom in nou nooit op dat soort oplossingen?

Voor alle lezers die met smart op Het Rubens meisje op Kobo en Kobo Plus wachten, heb ik goed nieuws. Het verschijnt op 25 november! Het bestand van dat boek heb ik afgelopen week ook nog een keer helemaal doorgenomen. Bij een bepaalde scène sprongen de tranen weer in mijn ogen. Hoeveel keer zal ik dat al niet gelezen hebben? Toch ontroert het mij telkens weer.

Liefs, Esther





Read more

Klaar!

Hoera! Manuscript acht is klaar! Gistermiddag heb ik het naar de proeflezers toegestuurd. Wat een heerlijk gevoel geeft dat. Het zijn in totaal 89.974 woorden geworden, maar er zullen nog wel woorden worden weggestreept of misschien wel worden toegevoegd door de proeflezers. Ik ben supertrots en superblij met het resultaat. Op maandag had ik nog zo'n gevoel van het verhaal is nog niet compleet, het voelde nog niet helemaal goed. Acht uur later was dat compleet het tegenovergestelde... Jullie zullen nog wel even geduld moeten hebben, ik ga het pas eind januari uitgeven. Ik zou best eerder willen, maar dan zijn wij in Zweden. Ieder voordeel heeft zijn nadeel, hahaha.

Afgelopen week kreeg ik voor het eerst sinds ik schrijf het overzicht van Stichting Lira waarop ik kan zien hoeveel keer mijn boeken als bibliotheekboek zijn uitgeleend. Van dat overzicht viel ik steil achterover. Het leesjaar loopt voor Stichting Lira van juli tot juli. In juni 2021 was Het Rubens meisje het eerste boek dat via NBD Biblion in de bibliotheken terechtkwam. Tot juli dit jaar is het boek vierhonderddrieënzeventig keer uitgeleend. Echt niet te geloven en zo ontzettend gaaf! Maar dat is nog niet alles. Gewoon puur Emma is sinds november 2021 te leen en dat boek is tot juli dit jaar zevenhonderdenvijf keer uitgeleend!!! De andere boeken zijn pas sinds april, mei of juni dit jaar te leen en toch zijn daar ook al hele mooie cijfers van te zien. Wat een eer van mijn werk. Dank jullie wel!

En nu? Ja, nu val ik een beetje in een gat en ga ik in spanning op de eerste reacties van de proeflezers wachten. Ik heb nu weer rustig de tijd om zelf te lezen, dat is heel fijn. De afgelopen weken is daar weinig tot niets van gekomen. Ja, dat doe ik mezelf aan. Er is niemand die mij een deadline oplegt, maar als ik eenmaal in mijn verhaal zit, kunnen mijn vingers de woorden die in mijn hoofd vormen vaak maar amper bijhouden. Ik niet wachten om mijn achtste boek met jullie te kunnen delen. Eerst zondag het kort verhaal Bloemen van Madelief bij Bookstamel en een paar dagen daarna op Kobo, Kobo Plus en mijn website.

Liefs, Esther




Read more

Bloemen van Madelief

Tada! Hier is de cover van mijn kort verhaal Bloemen van Madelief . Helemaal in kerstsfeer zoals ik hem graag wilde hebben. Duizendmaal dank aan Gina Glaasker die ook deze cover voor mij heeft ontworpen. De foto die je ziet heb ik gevonden op Adobe Stock en daar ging Gina mee aan de slag. Appje na appje kwam bij mij binnen, steeds met een ander idee voor het lettertype, de ondertitel en het kader. Het is superfijn dat ik het aan haar kan overlaten om er iets fantastisch moois van te maken. Ik heb er simpelweg geen geduld voor. Ik heb een poging gedaan en werd daar stik chagrijnig van. Volgens mij heb je daar een spreekwoord of gezegde voor: Schoenmaker blijf bij je leest. Laat mij maar schrijven.

Zoals ik al eerder in een blog heb geschreven, verschijnt het kort verhaal als eerste op de website van Bookstamel. Ergens in het najaar van 2021 deed Melanie een oproep aan auteurs om een kort verhaal te schrijven. Hoewel ik normaal niet zo van de korte verhalen ben, leek het mij toch wel een uitdaging. Het resultaat zien jullie op 13 november. Naast Gina wil ik mijn proeflezers Ilona, Veri en Yvonne ook bedanken. Zij helpen mij om de puntjes op de i te zetten en zijn onmisbaar.

Zal ik ook gelijk de flaptekst maar met jullie delen? Oké, daar komt 'ie:

De bloemenwinkel van Madelief is al helemaal in kerstsfeer. Alleen heeft ze zelf nog geen idee wat ze met Kerst gaat doen. Iedereen noemt het de mooiste tijd van het jaar, maar is het dat wel? Vrijwel iedere morgen, als haar winkel nog gesloten is, ziet ze een erg aantrekkelijke man die naar haar etalage kijkt. Hij komt alleen nooit naar binnen. Zal zij de eerste stap durven zetten?

En worden jullie al nieuwsgierig?

Met mijn achtste manuscript gaat het heel goed. Inmiddels heb ik 73.660 woorden geschreven en nee, het is nog niet klaar. Het verhaal is nog niet verteld. Wel heb ik mezelf tot maximaal eind deze maand gegeven om het af te ronden. Daarna gaat het manuscript naar proeflezers Ilona, Marleen, Monique, Sophie, Veri en Yvonne.

Liefs, Esther





Read more

Twee zielen, één gedachte

Eergisteren heb ik deze geweldige foto al gedeeld in mijn verhaal op Facebook en Instagram. Eveline heeft hem gemaakt als bedankje voor het winnen van Twee zielen, één gedachte tijdens de Zomer vol boeken van Facebook-groep Boeken van Nederlandse en Vlaamse auteurs. De foto past perfect bij het overzicht van Kobo dat ik vandaag kreeg. In september was Twee zielen, één gedachte mijn meest gelezen boek op Kobo Plus, op de voet gevolgd door Een klus voor twee en Gewoon puur Emma. Wat ik fantastisch vind om te zien is dat De onbeschoft aantrekkelijke man nog steeds veel wordt gelezen. Dit was het eerste boek dat ik in eigen beheer uitgaf en deelde op Kobo. Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en nog steeds wordt het boek gelezen. Hoezo eer van mijn werk?!

Manuscript nummer acht is inmiddels 60.834 woorden rijk, het is een feest om het te schrijven. Niet dat alles rozengeur en maneschijn is in het boek, dat zeker niet. Het voelt gewoon goed. Vorige week vrijdag heb ik een dag helemaal niet aan het volgende boek geschreven. In de nacht van donderdag op vrijdag had ik een droom die tot een idee leidde dat gelijk in Word moest worden vastgelegd. In één dag heb ik toen 3992 woorden geschreven, manuscript nummer zoveel is geboren!

Op maandag heb ik een supergezellige dag gehad met Ilona. We hebben Dordrecht onveilig gemaakt, uiteraard een boekwinkel bezocht, geluncht, de Disney afdeling van de Primark bezocht en we zijn in de bibliotheek geweest. Op dat moment waren Pencarrow , Het Rubens meisje en Vlinders te leen. Echt zo ontzettend gaaf om een bibliotheek in te wandelen en daar je eigen boeken te vinden.

Nu ik ruim een week thuis ben, ben ik mijn boekenkasten gaan reorganiseren. In onze woonkamer heb ik een kast, waar eerst WDCC beelden in stonden, omgetoverd tot boekenkast. Het grootste gedeelte van mijn lievelingsboeken in het feelgood-genre staat nu beneden. Op een kamer boven heb ik ook een paar kasten staan, daar staan onder andere de thrillers. Als er lezers nieuwsgierig zijn naar het resultaat, dan zal ik wat foto's posten op Facebook en of Instagram. Ik kwam ook nog een boekje tegen met de titel Een vlinder achterna van An Rutgers van der Loeff. Dit boekje is het eerste boekje dat als kind indruk op mij maakte. Het gaat over een klein meisje met de naam Veronica waar, door haar ouders, niet echt op wordt gelet. Ze ontsnapt graag naar buiten en volgt dan een vlinder die toevallig langs fladdert. De kans is groot dat de titel later de inspiratie vormde voor mijn Vlinders .

Volgende week zal ik of de flaptekst of de cover van mijn kort verhaal in kerstsfeer met jullie delen. De titel is Bloemen van Madelief. De naam Madelief is een hommage aan het personage Madelief uit de boeken van Guus Kuijer, een andere favoriet uit mijn jeugd.

Liefs, Esther







Read more

Het is weer gelukt

Het is weer gelukt! Gisteravond ontving ik een inkooporder van NBD Biblion voor Twee zielen, één gedachte. Binnenkort zijn al mijn zeven boeken te leen in heel veel bibliotheken in Nederland. Wij hebben net wat champagne gekocht en wat mij betreft gaat er ééntje worden ontkurkt. Voor de lezers die mij nog niet zo lang volgen, ik heb mijn stinkende best moeten doen, veel overredingskracht en doorzettingsvermogen moeten tonen om het bij de uitgever van vier van mijn boeken voor elkaar te krijgen dat ze één titel zouden opsturen naar NBD Biblion. Dat lukte uiteindelijk, Het Rubens meisje is het eerste boek dat door NBD Biblion werd geaccepteerd. Toen dat eenmaal gelukt was wilde de uitgever de andere boeken ook wel insturen. De onbeschoft aantrekkelijke man is het eerste boek dat ik als selfpubber naar NBD Biblion stuurde, dat was misschien nog wel spannender dan bij het Het Rubens meisje. En nu boek zeven!

Aan de reacties die ik krijg op sociale media merk ik op dat veel van jullie het beeld dat jullie van mijn verblijf in Frankrijk hebben ietwat romantiseren. Bert en ik verblijven in een kleine gîte in een dorpje waar niets is, zelfs geen boulanger. We hebben een bed van één veertig breed (en wij zijn beiden niet de kleinsten qua postuur), de bank in de woonkamer doet na een kwartier al zeer aan je billen en ik schrijf deze blog op een piepklein tafeltje in de piepkleine keuken op een houten stoel die iedere dag dreigt met in elkaar storten. Hebben jullie even gelachen? Mooi, dat was de bedoeling. De omgeving is prachtig, enorm uitgestrekt, eigenlijk alleen maar landbouwgrond. Ik loop iedere dag een ronde van drie komma drie kilometer. Dat lijkt niet veel maar de eerste anderhalve kilometer gaat het boerenpad constant omhoog, dan is het driehonderd meter vlak, waarna de afdaling begint. We zijn hier nu tweeëneenhalve week en in al die tijd ben ik twee keer gepasseerd door een tractor. Voor de rest zie ik op de route helemaal niemand. Wel bijna iedere dag een paar herten die voor mij natuurlijk allemaal Bambi heten. 'Ah, Bambi! Ah, nog een Bambi!' Als ik de rest van de dag niet zoveel chocoladekoekjes zou eten, zou ik goddelijk slank kunnen worden... helaas.

Iedere morgen sta ik gelijk met Bert op, doe wat huishoudelijke klusjes ( o ja, dat vergeet ik te vertellen, we hebben niet eens een stofzuiger, alleen een bezem en veger en blik. Ik voel me net Cinderella!), leer Zweeds, wandel en de rest van de dag schrijf en lees ik. Het schrijven gaat fantastisch. Ik geniet van het verhaal dat ik schrijf. Al twee keer ben ik in tranen uitgebarsten om wat ik schreef. Dan weet ik dat ik goed zit. Het manuscript heeft 57.378 woorden en ik ga nog vrolijk verder, het verhaal is nog niet af. In mijn hoofd wist ik al dat ik een stukje van het verhaal in Frankrijk wilde laten afspelen, waar in Frankrijk, daar had ik nog geen idee van. De Franse projecten heeft onze zoon Quinten de laatste keren gedaan, ik ging er vanuit dat hij dit project ook zou doen. Toen Bert vertelde dat hij het zelf ging doen heb ik geen moment getwijfeld, ik ga mee! Ja, de gîte is klein en niet altijd even gerieflijk, maar toch barst ik van de inspiratie. Ik hoef vast niet te vertellen dat het de Franse Ardennen zijn geworden in manuscript acht.

Liefs, Esther

Read more

Feelgood

In de blog van vandaag ga ik in op de reden waarom in niet heb meegedaan met de Zeeuwse Boekenprijs. Allereest wil ik Carolien bedanken voor haar fijne reactie op het artikel in de PZC over de Zeeuwse boekenprijs en alle andere lieverds die zich bij haar lieve woorden aansloten. Wat ik als reactie schreef, meen ik uit de grond van mijn hart. Jullie reacties zijn voor mij veel waardevoller dan de beoordeling van een jury. In 2020 en in 2021 heb ik meegedaan met de Zeeuwse Boekenprijs, daar heb ik waarschijnlijk wel wat naamsbekendheid door gekregen in Zeeland. Hoewel ik denk dat dat meer komt door de artikelen die over Gewoon Puur Emma , Het Rubens meisje en Een klus voor twee in de Provinciale Zeeuwse Courant zijn verschenen. Beide jaren kwam ik niet op de longlist terecht, prima want dat had ik ook niet verwacht. Maar dan is er nog wel de Publieksprijs. Ik deelde het artikel op mijn socials en er werd zeker op mijn boeken gestemd. Gewoon puur Emma heeft zelf een tijdje op de vierde plek gestaan. Toch heb ik besloten om niet meer mee te doen. Ten eerst moet je zes boeken inleveren voor de juryleden. Heb je een uitgever achter je staan, dan neemt die de kosten voor zo'n evenement voor zijn rekening. Bij mij komt het uit eigen portemonnee. Jullie weten wat mijn boeken kosten dus ik hoef niet te vertellen op hoeveel dat komt. De aandacht in de PZC weegt voor mij niet op tegen de kosten. In het dorpje waar ik woon krijg ik regelmatig de vraag of het nou wat oplevert dat schrijven van boeken. Ik rij in een dikke Audi A4 rond en gelijk denkt men dat ik rijk wordt van het schrijven. Nou, vergeet het maar. Ik ben blij dat ik twee maanden na de verschijning van Twee zielen, één gedachte uit de kosten ben, de marges zijn klein. Dat is ook niet de reden waarom ik schrijf, ik schrijf omdat ik het fantastisch vind om te doen. Ik kan mijn ziel en zaligheid kwijt in mijn personages, het is een verrijking voor mij als persoon.

In mijn reactie op het gedeelde bericht van Carolien gaf ik aan dat feelgood niet meetelt met dit soort verkiezingen. Er wordt op het genre neergekeken. Als je daar een mooi artikel over wil lezen dan raad ik je aan om even te googleën op Karin Quint, feelgood, NRC. Karin heeft heel goed verwoord wat de reacties uit haar omgeving waren op haar eerste feelgoodroman Het Koetshuis. Het komt er op neer dat zolang je geen literair hoogstandje geschreven hebt, je in de beleving van "het boekenwereldje" in Nederland niet meetelt. In de media wordt er nauwelijks aandacht aan feelgood besteed. Een boek hoort thema's te bevatten, moet je geestelijk verrijken en het taalgebruik moet van hoog niveau zijn. Om maar niet te spreken van de standaard goede afloop van een feelgoodroman, dat kan al helemaal niet.

Mag ik daar nu een halt toe roepen? Waarom worden er zoveel feelgoodromans gelezen in Nederland? Waarom stonden de boeken van Lucinda Riley standaard in de boeken top van Bruna in de tijd dat ik daar werkte? Omdat er behoefte aan is! We willen ontsnappen aan onze dagelijkse bezigheden in een wereld waarin veel mensen alleen aan zichzelf denken. We willen genieten van een romantisch verhaal en met de personages meeleven. Ontspanning, dat is het dat feelgood ons geeft.

Het vreemde is ook dat er in bijvoorbeeld de Verenigde Staten heel anders tegenaangekeken wordt. Daar zijn zelfs meerdere awards en festivals voor het romantische genre. Een auteur als Colleen Hoover, die veel meer schrijft dan alleen feelgood, dat vooropgesteld, domineert de New York Times Best seller lijst.

Ik ben Esther Stui, ik ben auteur van feelgoodromans en ik ben er trots op! O ja, een vrolijke noot aan het einde van deze blog, manuscript nummer acht heeft inmiddels meer dan 40.000 woorden.

Liefs, Esther




Read more

Kobo schoenen

Op mijn Facebook en Instagram deel ik deze week iedere dag een kenmerkend stukje uit een van mijn boeken. Op zondag ben ik begonnen met Pencarrow gevolgd door Gewoon puur Emma op maandag. En dan komt het, de volgorde van boek nummer drie en vier. Het zit zo, toen ik Pencarrow via Boekscout uitgebracht in april 2020 had ik Gewoon Puur Emma al geschreven. Ik was in de veronderstelling dat ik mijn tweede boek wel in juli uit kon brengen. Daar dachten ze bij Boekscout anders over, ik was pas in oktober aan de beurt. Daar was ik behoorlijk nijdig over omdat ik De onbeschoft aantrekkelijke man ook al bijna klaar had. Geduld is niet mijn beste eigenschap... In die tijd kreeg ik ook steeds meer de vraag of Pencarrow ook als e-book zou verschijnen, daar doen ze bij Boekscout niet aan, daar had ik mij bij neergelegd. Toch bleef die vraag door mijn hoofd spoken. Wat als ik De onbeschoft aantrekkelijke man zelf als e-book uit zou brengen? Zo gezegd, zo gedaan. Ik had een epub gemaakt van mijn Word-bestand, de foto van de cover had ik al gemaakt in De Zeeuwse Rozentuin en ik deelde dat voor een klein bedrag onder mijn lezers, toen nog voornamelijk vriendinnen, collega's en oud-collega's. Ik kreeg mijn zin. Gewoon puur Emma kwam uit in oktober 2020 gevolgd door Het Rubens meisje in februari 2021.

En toen begon het te knagen... ik kreeg er spijt van dat ik geen "echt" boek had van De onbeschoft aantrekkelijke man. Het rijtje in mijn boekenkast was gewoonweg niet compleet zonder het verhaal van Lotte en Lucas. Bij Boekscout hebben ze ook een eigen beheer afdeling genaamd BoekXpress, in het zelf uitgeven van een paperback ben ik mij toen gaan verdiepen. BoekXpress zou de cover voor mij maken en ik zou zelf de opmaak van het boek doen. De opmaak is hoe het boek er vanbinnen uitziet, het binnenwerk zeg maar, met hoofdstukindeling, paginanummering, kantlijnen en ga zo maar door. Wat was dat een enorme klus, ik was zo bang dat ik iets over het hoofd zou zien of een enorme fout zou maken. Het kostte mij zoveel energie en tijd dat ik daarna besloten heb om Een klus voor twee weer via Boekscout uit te geven. Op Kobo en Kobo Plus deed De onbeschoft aantrekkelijke man het hartstikke goed, voor het eerst verdiende ik iets met een boek. Van het eerste geld dat ik kreeg overgemaakt, kocht ik de schoenen van de foto in deze blog. Mijn Kobo schoenen. Ze hebben al heel wat meegemaakt in Zeeland en Zweden en nu ik in Frankrijk ben zijn ze ook weer mee. Als Bert de auto vollaadt en vraagt welke schoenen ik mee wil nemen, hoef ik maar 'Mijn Kobo schoenen' te roepen en ze verdwijnen in de kofferbak. In maart dit jaar bracht ik Vlinders in eigen beheer uit en deelde het boek gelijk op Kobo en Kobo Plus, selfpubber Esther was geboren.

Wil je nog wat leuke feitjes lezen van mij? Kijk dan op de Facebook-groep Feelgood Books van Karin van der Lee en Annemiek Vogelaar. Gisteren heeft Karin mijn feitjes gedeeld.

Het kort verhaal in kerstsfeer is klaar! Ilona, Veri en Yvonne wil ik bedanken voor het proeflezen en alles foutjes of kromme zinnen die zij eruit hebben gehaald. Op 13 november gaat Melanie het op haar website delen. Een paar dagen daarna staat het op mijn website en op Kobo en Kobo Plus.

Liefs, Esther

Read more

Kobo

Het spannendste moment van de maand voor mij als auteur is het moment dat het overzicht van Kobo binnenkomt. Er is geen vaste datum waarop het binnenkomt, afgelopen week heb ik gemiddeld zes keer per dag ingelogd om te kijken of het overzicht te downloaden was. Ter voorbereiding heb ik de foto bij deze blog gemaakt van mijn e-reader met de cover van Twee zielen, één gedachte, in de volle overtuiging dat dat boek het meest gelezen boek zou zijn van mijn boeken op Kobo Plus in augustus. Vandaag kwam het overzicht binnen en wat blijkt, Een klus voor twee is nog meer gelezen dan Twee zielen, één gedachte. Het scheelt bijna niets, maar eerlijk is eerlijk er kwam een andere winnaar uit de bus dan ik voor ogen had. Gewoon puur Emma is de mooie nummer drie op de lijst. Alle Kobo Plus lezers bedankt voor jullie support!

Twee lezers zijn zo lief geweest om heel geduldig te wachten op hun bestelde boeken tot ik terug was uit Zweden. Sanne heeft voor mij een prachtige recensie geschreven op Hebban voor Twee zielen, één gedachte . Ze heeft het boek via Kobo Plus gelezen en vindt het verhaal zo mooi dat ze ook graag de paperback wilde hebben. Een mooier compliment kun je mij bijna niet geven. Het is ook heel herkenbaar. Als ik een boek op Kobo Plus lees en ik ben er helemaal weg van, dan móet ik de paperback ook hebben. Eerlijk gezegd geef ik meer geld aan boeken uit dan aan kleding... Sonja deelde heel lief haar exemplaar van mijn laatste boek op haar Facebook-pagina. Het is zo fijn om te zien dat jullie een ingepakt boek ook echt als een kadootje zien. Een kadootje voor jezelf.

Het kort verhaal in kerstsfeer is bijna af. Nog een beetje bijschaven en dan kan het naar een paar proeflezers. Mijn handen jeuken om daarna verder te gaan met manuscript nummer acht, de komende drie weken heb ik daar alle tijd voor. Maandag vertrekken Bert en ik namelijke naar Frankrijk, waar hij een project heeft. Dans la petite maison dat wij gehuurd hebben, kan ik ongestoord schrijven. Zalig!

Liefs, Esther

Read more

Boekenkast

De foto bij deze blog is van de boekenkast van Stefanie. Op dinsdag deelde ze deze foto van haar “bibliotheek” op Instagram. Wat een prachtig kast, ik ben er helemaal verliefd op. Veel van de boeken die in de kast staan, heb ik thuis ook. Mijn oog viel al gelijk op de boeken van Stieg Larsson en natuurlijk die van Wendy Brokers. Toen ik de kast plank voor plank bekeek, zag ik ineens mijn boeken staan. En niet één of twee, nee alle zeven. Wat een geweldige eer dat je de boeken zo’n mooie plek hebt gegeven in jouw bibliotheek, Stefanie!

Het mooiste dat er deze week is gebeurd, is dat ik de boekenlegger van Twee zielen, één gedachte aan Annika, de vorige eigenaresse van de stuga, heb kunnen geven. Annika leest graag en is benieuwd naar mijn boeken. We hebben alleen één uitdaging: een Zweedse vertaling. Dat zou ik geweldig vinden, puur omdat Annika mijn boeken dan zou kunnen lezen. Ik heb mij in de kosten van een vertaling verdiept en ben tot de conclusie gekomen dat het niet rendabel is. Mocht ik ooit echt geld overhouden aan het schrijven, dan staat een vertaling hoog op mijn verlanglijstje. Met de boekenlegger was ze gelukkig al blij. Gisteren spraken wij haar weer en wat blijkt, Annika heeft met Google translate de tekst op de boekenlegger in het Zweeds vertaald. Dat vind ik zo ontzettend lief en bijzonder! De consequentie was wel dat ik de vertaling in het Zweeds mocht voorlezen… volgens mij heb ik gistermiddag meer geleerd dan van de lessen Zweeds tot nu toe.

Tussen het klussen, het genieten van de serene rust, het wandelen en het speuren naar herten en elanden door heb ik ook geschreven. Niet aan manuscript nummer acht, maar aan manuscript nummer negen én aan het kort verhaal. De opzet voor het kort verhaal stond al op mijn laptop, het uitwerken van het idee gebeurt in mijn hoofd. En dat kan ook prima tijdens het klussen. Niet alleen nu in Zweden. Ik weet nog dat ik complete gesprekken tussen Eva en Dan uit Het Rubens meisje heb bedacht toen ik behang afstoomde en de muren van een laag muurverf voorzag in het huis van mijn oudste zoon. Als je op zo’n moment mijn aandacht wil hebben, moet je hard tegen mij praten of met je handen voor mijn gezicht zwaaien, ik ben dan helemaal in mijn eigen wereld. Voor jullie als lezers, het voelt hetzelfde aan als jullie in een boek worden meegenomen. Even de wereld om je heen vergeten en wegdromen. Dat is het mooie aan lezen én schrijven van feelgoodromans. Nadat ik Pencarrow had uitgebracht kreeg ik van meerdere lezers de vraag of ik een thriller zou gaan schrijven. Ik zal geen “nooit” zeggen, maar de kans is klein. Of dat te maken heeft met een bepaalde levensfase, weet ik niet. Ik lees de laatste jaren veel minder thrillers dan feelgoodromans, dat even wegdromen heb ik harder nodig dan zinderende spanning. Hebben jullie dat ook?

Liefs, Esther

Read more

Chocolade

In de korte biografie op de cover van Twee zielen, één gedachte kunnen jullie lezen dat ik een passie heb voor Audi's, Disney, Zweden en chocolade. Als je een paar boeken van mij hebt gelezen, vielen de Audi's je ongetwijfeld op. Disney ben je dan vast ook tegengekomen en aangezien de foto bij deze blog gemaakt is in Zweden, is dat ook geen verrassing. Maar die chocolade, daar gaan we het even over hebben. Tot voor kort was ik een echt Milka-meisje, vandaar ook het grapje van Dan in Het Rubens meisje, maar dat was tot ik afgelopen februari voor het eerst Marabou chocolade proefde in Zweden. Echt, ik ben verkocht of verslaafd, net wat je wil. Na een dag klussen in onze stuga is er niets fijner dan op de bank ploffen met een stuk melkchocolade van Marabou. Mijn liefde voor chocolade ga ik overbrengen op mijn nieuwste vrouwelijke hoofdrolspeelster in manuscript acht.

Nu wij in Zweden zijn en ik tijdens het klussen veel nadenk over het volgende boek, krijg ik ook enorm veel inspiratie voor het boek dat daarna gepland staat. Heel grappig vind ik dat ik bepaalde hoofdstukken, die ik al geschreven heb, aan ga passen naar hoe het er in de omgeving van onze stuga uitziet. Vanmiddag was ik gezaagde stukken van een omgevallen berk uit het stuk bos wat bij ons terrein hoort, naar de stuga aan het sjouwen. Zo'n vers gezaagde berk weegt als dieplood en mijn conditie is ver beneden peil, dus een oude boomstronk was een perfecte plek voor een pauze. Waar ik toen aan dacht, lezen jullie in boek nummer negen. Later ben ik nog teruggegaan met mijn laatste boek, de boomstronk is namelijk ook perfect voor een mooie foto.

Via social media kreeg ik nog een leuke vraag van een lezer: Wat is jou favoriete stuk uit Twee zielen, één gedachte ? Dat is lastig om te beantwoorden zonder dat ik spoiler, ik vind het einde van het boek heel mooi. Regelmatig lees ik zelf boeken waar ik echt door wordt meegesleept, als de einden dan afgeraffeld zijn of ze vallen mij erg tegen, dan krijgt het boek toch maar vier sterren. Ik denk dat ik tijdens het schrijven het langste doe over het einde van het boek. Dat wil ik perfect hebben.

Heb ik al verteld dat ik ook een kort wintersverhaal ga schrijven voor de website van Bookstamel? Uiteraard komt dat verhaal later ook op Kobo, Kobo Plus en op mijn website. Eind volgende week wordt voor mij spannend, dan krijg ik te zien hoeveel boeken er in augustus van mij gelezen zijn op Kobo en Kobo Plus. Zal Twee zielen, één gedachte het meest gelezen boek van mij zijn?

Tenslotte wil ik Miek en Monique bedanken voor de vermelding die ze mij gaven op de Romance op Kobo Plus-groep op Facebook, superlief dames!

Liefs, Esther



Read more

Inspiratie

De belevenis van afgelopen week was ongetwijfeld het concert van Kensington in de Ziggo Dome, waar mijn drie mannen en ik naartoe zijn geweest. Het was gaaf en indrukwekkend. De nummers van Kensington hebben al meerdere keren inspiratie opgeleverd, vrij recent nog in Twee zielen, één gedachte . Mijn favoriete Kensington nummer tot nu toe is Island , dat nummer kon ik perfect in mijn nieuwste boek verwerken. Het is natuurlijk al begonnen in Het Rubens meisje waar ik van Eva een grotere fan van Kensington dan van Davidson heb gemaakt. Uncharted heb ik in een bijzonder emotioneel hoofdstuk in Het Rubens meisje verwerkt, meer zeg ik niet omdat ik weet dat heel veel lezers wachten met het lezen van dit boek tot het eind november op Kobo en Kobo Plus verschijnt en ik niet wil spoileren. Eloi, je leest dit natuurlijk nooit, bedankt dat je al deze geweldige nummers een stem hebt gegeven.

Gisteravond zat ik achter mijn laptop, ik had net een stuk tekst weggehaald dat best grappig was, maar totaal niet tot zijn recht kwam in wat mijn visie is voor het boek. Echt veel progressie heb ik afgelopen week niet gemaakt met het manuscript, het is slechts een paar duizend woorden rijker geworden. Ik merk dat ik minder snel tevreden ben met wat ik geschreven heb. Mijn vingers zweefden boven het toetsenbord en toen zag ik het knipperende lampje van mijn telefoon. Er was een heel lief appje binnengekomen van oud-collega Sabine. Sabine en ik kennen elkaar alleen maar van telefoongesprekken die we gevoerd hebben tijdens het werk, we hebben nooit samengewerkt op dezelfde afdeling. Zij is mijn boeken gaan lezen omdat een andere oud-collega, Carolien, erg enthousiast was. Nadat Sabine er een paar van Carolien had geleend, begon ze zelf boeken bij mij te bestellen. In het appje van gisteravond stond dat ze tot voor kort amper een boek per jaar las en eerder een tijdschrift oppakte. In deze zomer heeft ze alle zeven boeken gelezen en genoten van mijn schrijfstijl. Ieder vrij moment pakte ze een boek op. Inmiddels is ze aan een nieuw boek begonnen, maar dat legt ze toch makkelijker weg. Ik heb er een fan bij. Dank je wel, Sabine dat jouw appje precies op het moment stuurde toen ik even niet meer wist hoe ik verder moest met het manuscript. De twee uren daarna heb ik continue gescheven.

Of het de komende twee weken lukt om veel te schrijven, kan ik niet beloven. Morgen vertrekken we namelijk voor twee weken naar Zweden.

Liefs, Esther

Read more

In mijn hoofd

Gisteren heb ik augustus fantastisch af kunnen sluiten. Twee zielen, één gedachte kwam meerdere keren langs in leescollages van augustus, waar ik enorm dankbaar voor ben. De foto bij deze blog is een screenshot van één van mijn Instagram verhalen, het is het verhaal van Amarins dat ik bewerkt heb. In augustus heeft zij namelijk Twee zielen, één gedachte en Een klus voor twee gelezen . Ik zet de titels met reden in deze volgorde, Amarins gaf aan dat het haar nummer één en twee van afgelopen maand zijn. Daar is maar een woord voor: fantastisch! Ik had net zo goed voor de collages van Geja, Annemiek, Ilona, Karin, Cindy, Mary, Veri en Sandra kunnen kiezen, dank jullie wel!

En toen kwam als de klap op de vuurpijl de recensie van Gina voor Twee zielen, één gedachte... Ik moet de tekst gewoon met jullie delen:

Vandaag heb ik met een diepe zucht "Twee zielen, één gedachte" van Esther Stui uitgelezen. Een diepe zucht, even mezelf herpakken en alles laten bezinken. Lieve Esther, wat heb je hiermee weer een schitterend boek uitgebracht. Wat heb je prachtige karakters neergezet. Wat heb je jezelf overtroffen. En last but not least: wat ben je als schrijver wéér gegroeid! Met elk boek dat je uitgebracht hebt, heb ik jou een stukje zien groeien in het schrijverschap, zag ik dat je meer met woorden en zinsopbouw ging spelen. En nu met Nena, Adam en alle andere karakters heb je jezelf in zoveel verschillende opzichten gigantisch overtroffen!! Ongelooflijk!! Het is je gelukt mij kippenvel en tranen te bezorgen tijdens het lezen. "Twee zielen, één gedachte" is wat mij betreft geen parel, maar een kroonjuweel!

Lieve Gina, je hebt mij enorm ontroerd met deze prachtig verwoorde recensie. Alles wat ik hoopte te bereiken met dit boek staat erin. Natuurlijk probeer ik mezelf met ieder nieuw boek te overtreffen en mijn lezers mee te nemen op een reis vol emoties. Het is gelukt. Duizendmaal dank!

Uiteraard heb ik Gina ook bedankt met een berichtje, daarna kletsten we nog wat verder en zo kwam ik op de titel van deze blog. Het overgrote deel van mijn verhalen vormt zich namelijk in mijn hoofd. Ik heb één notitie boekje waar ik aantekeningen in maak. Het eerste boekje was pas vol nadat Vlinders verscheen. Ik hou er in bij wie de paperbacks bij mij hebben besteld, wie ik wil vragen om recensies voor mij te schrijven, de reden waarom ik mijn boeken toch niet direct via Bol ga verkopen (eens per maand twijfel ik daar weer over, de conclusie is dat ik er dan helemaal niets aan overhoud of ik moet de prijzen van de paperbacks flink opschroeven), de mogelijk titels van het boek (om jullie een idee te geven: Rode ballonnen, Haast niet te bevatten, Met jou is alles anders en Een hart in duizend stukjes, zijn het allemaal niet geworden), een globale tijdlijn, de titels van de hoofdstukken, de songs die ik gebruik in een boek, de kosten voor het drukken van de paperbacks, wat ik allemaal op sociale media kan knallen, de Hebban rank en een overzicht van wat er allemaal bij komt kijken om een boek uit te brengen. De daadwerkelijke ideeën voor het manuscript zijn niet meer dan twee A5-jes. De ideeën buitelen vaak in mijn hoofd rond tot ze een vaste vorm krijgen, via mijn vingers, op mijn laptop. In de nacht lig ik wel eens wakker en dan houden mijn personages hele gesprekken met elkaar. Schrijf ik dat dan midden in de nacht op? Nee, als het idee goed is, dan blijft het hangen en weet ik het de volgende dag ook nog.

Rond de verschijningsdatum van Twee zielen, één gedachte heb ik veel gelezen, dat is voor mij ontspanning. Drie weken daarna ging het weer borrelen en bruisen in mijn hoofd en pakte ik het Word-bestand voor manuscript nummer acht erbij. Het had toen zo'n 11.000 woorden. Inmiddels ben ik ruim over de 20.000 heen, het borrelt en het bruist.

Liefs, Esther

Read more

Persoonlijke favoriet

De Q&A met Melanie was superleuk. Een poos geleden heeft zij mij ervoor gevraagd en in het begin twijfelde ik een beetje. Ik ben geen persoon die zichzelf graag op de voorgrond zet, ik ben een introvert. Dat zal sommigen van jullie verbazen, want ik weet het aardig te verbloemen. Geloof mij, na zoveel aandacht voor mijn persoon ben ik echt een beetje op. Dan kruip ik in mijn leesstoel, pak een mooi boek en gun mezelf rust.

Alle recensies die ik krijg voor Twee zielen, één gedachte zijn overweldigend mooi. Van de recensenten die ik gevraagd heb, zijn er zes die hun recensie al hebben gedeeld en wat voor recensies. Ik ben er regelmatig even stil van of ik raak echt ontroerd, maar goed dat ik nu waterproof mascara heb dankzij Cindy. Ja, het doet veel met mij. Natuurlijk hoop ik als ik een boek uitgeef dat het positief wordt ontvangen, maar de reacties zijn zoveel mooier dan ik verwacht had. Twee nieuwe lezeressen die gelijk een recensie voor het boek hebben geschreven wil ik bij deze nog extra bedanken. Sanne en Kiki, echt fantastisch, ik ben jullie heel dankbaar!

Om terug te komen op de Q&A. Melanie vroeg wat mijn favoriete boek is van mijn zevental. Na even nadenken heb ik Gewoon puur Emma gezegd en later, in de leesstoel, dacht ik daar nog over na. Alle boeken hebben een plekje in mijn hart, allemaal hebben ze personages waar ik met veel liefde aan terugdenk. Ja, Gewoon puur Emma is speciaal doordat ik er mijn liefde voor Zweden zo goed in kwijt kon. Het is echter niet mijn persoonlijke favoriet, dat is toch Twee zielen, één gedachte. Tijdens het schrijfproces heb ik heel bewust gekozen om de emotie jaloezie voorrang te geven in het verhaal. Simpelweg omdat het herkenbaar is, ik ben echt een jaloers persoon als het op manlief Bert aankomt. Wij zijn in september zesentwintig jaar getrouwd en we weten precies wat we aan elkaar hebben, maar er zijn tijden geweest in het begin van onze relatie dat ik het heel moeilijk vond om hem mijn vertrouwen te geven. Een eerdere niet zo fijne relatie heeft daar natuurlijk alles mee te maken. Het putten uit je eigen ervaring is iets heel moois om te kunnen doen tijdens het schrijven. Natuurlijk verzin ik ook van alles bij elkaar, dat is juist de fijne andere kant van het schrijven.

Het boek waar ik tijdens het schrijven het meest emotioneel op reageerde, echt tranen met tuiten heb ik gehuild, is Het Rubens meisje . Voor iedereen die het boek nog niet gelezen heeft, kijk door de cover heen. Het is geen historische roman, het is een echte feelgood. Het schilderij van Peter Paul Rubens wilde ik per se op de voorkant en pas op de allerlaatste bladzijde begrijp je waarom. Kleine tip: eind november deel ik het boek op Kobo, Kobo Plus en Kindle.

Gisteravond ben ik erg gezellig uit eten geweest met Veri. Toen ik weer thuis kwam, werd ik aangenaam verrast door twee antwoorden op een vraag van lezeres Agnetha in de Romance op Kobo Plus groep op Facebook. Zij vroeg om de beste romance boeken die je ooit hebt gelezen op Kobo. Ik scroll door de antwoorden en kom dit antwoord tegen van Ann: De Eindeloos reeks van Wendy Brokers, Twee Prinsen van Jackie van Laren of misschien wel Twee zielen, één gedachte van Esther Stui - auteur. In één adem genoemd worden met mijn Nederlandse feelgood-heldinnen, daar had ik nooit van durven dromen. Heel veel dank, Ann! Vanmorgen las ik in dezelfde post een antwoord van Waldy: Boeken van Esther Stui - auteur, erg mooi, vooral de laatste. Mijn dag kan niet mooier beginnen.

Liefs, Esther


Read more

Q&A met Melanie

Vanavond om 19:00 uur ben ik uitgenodigd voor een Q&A met Melanie Hoogvliet voor de Facebook-groep Boeken van Nederlandse en Vlaamse auteurs. Dit is jullie kans om mij het hemd van het lijf te vragen. Je mag echt alles vragen, over het schrijven, de boeken, social media, het uitgeven van boeken en ga zo maar door. Zie ik jullie straks? https://www.youtube.com/channel/UCZkRuXpXUGdVdhiI7EWVDqg

Het was een week met een gouden randje. De recensies die ik voor Twee zielen, één gedachte heb gekregen zijn boven verwachting mooi. Een aantal zinnen wil ik graag met jullie delen:

Het verhaal heeft mij wederom weten te raken. Zoals we gewend zijn in de boeken van Esther zijn de thema's weer prachtig uitgewerkt. Jaloezie, rouw, verdriet, doorzettingsvermogen, alleenstaand ouderschap, familie en vooral liefde en romantiek voeren de boventoon in het verhaal.

Met een brok in mijn keel heb ik het stuk gelezen wanneer Nena het het moeilijkst had. Ze moest loslaten maar hoe? De emoties zijn zo mooi geschreven dat vind ik weer zo knap van Esther. Je voelt de liefde van Esther in haar boeken.

Wat altijd fijn is, is dat in dit boek ook weer flink wat diepgang zit. Ik ben echt verliefd geworden op dit boek. Het verhaal van Nena en Adam blijft echt in mijn hoofd zitten, dat betekent voor mij dat het een top verhaal is.

Vanaf de eerste pagina zat ik weer direct in het verhaal en ik kon het boek dan ook moeilijk wegleggen. Wat heb ik Nena meerdere keren willen toespreken, een duwtje in de rug willen geven... en willen zeggen dat ze vertrouwen moet hebben.

De recensies zijn stuk voor stuk zo mooi, zo vol gevoel en met liefde geschreven, daar ben ik enorm dankbaar voor! Amarins en Ilona geven aan dat Twee zielen, één gedachte hun favoriet is van mijn zeven boeken. Hoe fantastisch is dat? In meerdere recensies heb ik de zin gelezen: Het is een echte Esther Stui. Op het moment dat ik dat lees, gaat er enorm warm geluksgevoel door mij heen. Lezers meeslepen in een verhaal, hen een paar uur laten wegdromen en de wereld om hen heen doen vergeten, is wat ik wil bereiken en het lukt.

Op Hebban is het boek inmiddels iets gezakt, de hoogste positie die het boek tot nu toe heeft bereikt is nummer 19 in de Hebban rank en nummer 4 in de Hebban Feelgood rank. Echt waanzinnig hoog! Waarom is die rank nou zo belangrijk voor mij? Ten eerste: ik ben een selfpubber, ik geef mijn boeken in eigen beheer uit. Natuurlijk hou ik precies bij hoeveel paperbacks ik verkoop, de verkoop van de e-books kan ik op ieder moment van de dag zien op Kobo, maar Kobo Plus loopt twee maandjes achter en geloof me, daar wordt het boek het meest gelezen. Het blijft nog een poosje spannend.

Gisteren heb ik me ondergedompeld in manuscript nummer acht. Ik ga me niet laten leiden door het stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat de lat voor het volgende boek wel erg hoog ligt. Ik blijf schrijven wat ikzelf zou willen lezen. Zoals Annemiek laatst schreef: Gewoon puur Esther.

Liefs, Esther


Read more

Op 33 in de Hebban rank en op 7 in de Hebban feelgood rank

'Kan je mij even knijpen?' Dat heb ik vanmorgen aan Bert gevraagd. Het is echt ongelooflijk wat er gebeurd, Twee zielen, één gedachte staat vandaag op 33 in de Hebban rank en op 7 in de Hebban Feelgood rank! De hoogste notering die ik ooit daarvoor behaalde met een eerder verschenen boek is in de Hebban rank op 108 en op 20 in de Feelgood rank, dat was voor Vlinders in maart van dit jaar. Dagelijks krijg ik berichtjes van lezers, word ik genoemd of getagd in berichten op Facebook en Instagram waarin lezers aangeven dat ze van Twee zielen, één gedachte genieten. Berichtjes zoals:

Prachtig boek, jammer dat het uit is.

Een geweldig, mooi ontroerend boek.

Wat een schitterend boek met een lach en een traan. Onvoorwaardelijke liefde. Dank je Esther Stui voor dit boek.

Esther, wat heb ik van dit boek genoten. Ik heb zitten huilen, lachen en met momenten van verwondering zitten lezen over de wendingen in het verhaal die ik toch niet kon voorspellen. Een heerlijk boek en het krijgt van mij terecht vijf ballonnen. Ik kijk al uit naar een volgend boek.

Bovenstaande berichtjes zijn van lezers waarvan de namen mij nog niet eerder zijn opgevallen, misschien is dit boek de eerste dat zij van mij lezen. Al die lieverds zoals Ann, Levine, Marion, Joke en Waldy wil ik ontzettend bedanken voor hun mooie woorden! Er wordt in Facebook-groepen ook gevraagd of ik al meer boeken geschreven heb, als ik zo'n berichtje niet gelijk heb gevonden, word ik getagd en daarvoor wil ik Amarins, Martine en Anja bedanken!

Ga ik nu naast mijn schoenen lopen? Nee, verre van dat. Het kan zo weer over zijn. Ik ga jullie vertellen dat ik in de dagen voordat het boek officieel verscheen flinke hoofdpijn had. Pure stress omdat er een aantal mensen waren die mij onzeker maakten. Sowieso ben ik niet overtuigd van mijn kunnen. Ik schrijf puur op gevoel en recht vanuit mijn hart, lap sommige "schrijfregels" aan mijn laars en dat kan niet iedereen waarderen. Dat hoeft ook niet. Laat mij mijn eigen ding maar doen. Gelukkig heb ik daar als Disney-liefhebber een goed voorbeeld voor in Elsa uit Frozen: Let It Go! Dat zeg ik nu heel stoer, de waarheid is dat ik dat verrekt lastig vind. De tegeltjes die lieve Geja een poos geleden voor mij gemaakt heeft, hangen inmiddels uitgeprint op het prikbord. Voor de nieuwe lezers van mijn blog: scroll een poosje door, dan kom je ze vanzelf tegen.

Daar tegenover staat dan de eerste recensie die ik kreeg van de zeven recensenten die de paperback hebben gekregen. Marleen gaf mij een enorme boost, haar recensie is zo prachtig verwoord en dat ze dan ook nog afsluit met: Ik heb genoten van dit toch weer typische Esther Stui verhaal, want ja, ze heeft naar mijn gevoel haar eigen feelgood schrijfstijl! Toen rolden er een paar traantjes over mijn wangen.

Annemiek had het boek als eerste uit, tijdens het lezen deed ze een hilarische ontdekking. Adam Cartwright, mijn zelfverzonnen mannelijke hoofdpersoon (zie mijn vorige blog voor de uitleg hoe ik op zijn naam gekomen ben) blijkt de naam van een personage uit de serie Bonanza te zijn... Gelukkig niet de naam van de acteur zelf. Wat Annemiek al aangaf, ik ben te jong om de serie te kennen. Bij volgende boeken ga ik toch maar op de naam googlen voordat ik hem gebruik... Op de Feelgood Books-pagina op Facebook heeft Annemiek een prachtige collage van Twee zielen, één gedachte gedeeld, gelukkig heeft de acteur geen ijsblauwe ogen ;-)

Als laatste wil ik Amarins en Ilona nog ontzettend bedanken voor hun recensies voor Een klus voor twee en voor De onbeschoft aantrekkelijke man , het is zo fijn dat jullie van mijn boeken genieten en dat genieten om weten te zetten in prachtige woorden. Duizendmaal dank!

Liefs, Esther

Read more

Afspeellijst

De eerste lezers zijn al begonnen in hun bestelde exemplaar van Twee zielen, één gedachte terwijl de officiële verschijningsdatum pas morgen is. Dat is het grote voordeel van de paperback bij mij bestellen, dan zorg ik ervoor dat je het boek uiterlijk op de verschijningsdatum in huis hebt. Wat een feest is het om alle foto's, collages en zelfs een filmpje te zien van de boeken die hun weg vinden naar de lezers. Dank jullie wel daarvoor! Dat er zo enthousiast wordt gereageerd doet mij goed! Het e-book is wel pas vanaf 5 augustus op Kobo, Kobo Plus en Kindle te lezen.

Tijdens het schrijven van dit boek kwamen er bepaalde liedjes in mijn hoofd naar boven. Natuurlijk begon het met het grijs draaien van 99 Luftballons , maar ook met liedjes van Coldplay omdat de teksten geweldig passen in het verhaal. Het grappige is dat ik niet bij ieder boek de behoefte voel om er muziek in te verwerken. In bijvoorbeeld Vlinders heb ik dat helemaal niet gedaan. Van de nummers die in dit boek voorkomen heb ik een afspeellijst gemaakt op Spotify onder de naam van het boek. De lijst deel ik hieronder:

99 Luftballons – Nena

Unwritten – Natasha Bedingfield

Love Rears It’s Ugly Head – Living Colour

She Wants To Dance With Me – Rick Astley

Thinking Out Loud – Ed Sheeran

99 Red Balloons – Nena

Sky Full Of Stars – Coldplay

Für Elise - Beethoven

Empire State Of Mind – Alicia Keys

Higher Power – Coldplay

Everyting – Michael Bublé

The Place Where Lost Things Go – Emily Blunt

Clocks – Coldplay

Magic - Coldplay

Every Breath You Take – The Police

Fix You – Coldplay

Don’t Answer Me – The Alan Parsons Project

Island – Kensington

Zeven recensenten gaan een recensie voor het boek schrijven: Marion, Ilona, Melanie, Amarins, Karin, Marleen en Sonja alvast bedankt voor jullie tijd! Op mijn Insta kwam de vraag van een aantal andere recensenten of zij de oproep tot het schrijven van een recensie hadden gemist. Dat is niet zo, ik heb geen oproep gedaan. Dat is nou typisch op zijn "Esthers", ik doe alles net een beetje anders. De recensenten krijgen alle tijd, geen voorgekauwde datum waarop de recensie online moet staan. Daar zou ik de zenuwen van krijgen, geen stress alsjeblieft. Natuurlijk mag je je melden voor een recensie-exemplaar van een volgend boek.

Tot slot wil ik iedereen veel leesplezier wensen. Nog één nachtje!

Liefs, Esther




Read more

Collage

De collage bij deze blog heb ik dit keer niet zelf gemaakt. Het verhaal er achter is weer erg leuk, ik zal het met jullie delen. Vriendin Veri is met haar gezin op vakantie in Cornwall. Zoals jullie waarschijnlijk al hebben gezien, zijn ze woensdag naar Pencarrow geweest. Hoe gaaf is dat! Na zeven boeken is Pencarrow nog steeds Veri's favoriet. Ze is ook een van de proeflezers van Twee zielen, één gedachte en ze heeft zo haar mening over mijn hoofdrolspeelster Nena... meer zeg ik niet, geen spoilers natuurlijk. Gisteravond stuurde ze mij de collage en dat terwijl Veri eigenlijk een hekel heeft aan collages, omdat ze liever zelf een beeld vormt tijdens het lezen. Daar moet ik haar gelijk in geven. Als lezers of recensenten een collage maken nadat ze een boek hebben gelezen, vind ik dat fantastisch. Zelf ga ik dat niet meer bij een nieuw boek doen. De verbeelding van een lezer prikkelen is veel beter dan alles voorkauwen. Bij Vlinders en bij de lancering van Gewoon puur Emma en Pencarrow op Kobo heb ik wel collages gemaakt. Geniet daar nog maar even van, haha. De foto's van de collage van Veri zijn zo goed gevonden en ze zijn voor haar binnen handbereik. Als je straks het verhaal leest, denk je er vast nog aan terug.

Nog even terugkomend op het delen van de eerste acht pagina's van Twee zielen, één gedachte om mijn website. Ik vind het zo knap dat jullie je in kunnen houden en kunnen wachten tot het boek uitkomt, daar ben ik veel te nieuwsgierig voor. Het e-book is trouwens al vooraf te bestellen op Kobo!

Met nog één week te gaan voor de verschijningsdatum, kreeg ik een leuke vraag van een lezer: Hoe kom je op de namen van de personages? Nou, Nena was al snel duidelijk. Zolang ik nog geen titel heb voor het boek, heeft het manuscript de voornaam van de hoofdrolspeelster. Nena staat al een behoorlijke poos op mijn laptop. In de tijd dat 99 Luftballons in de hitlijsten stond, leerde ik Duits op de middelbare school. In tijdschrift De Hitkrant kon je toen songteksten lezen. Natuurlijk begreep ik nog een heleboel woorden niet, maar het phonetisch meezingen ging prima. In die tijd is de basis voor dit boek al gelegd. Van der Zee kwam spontaan in mij op, Nena is een groot liefhebber van watersporten, vandaar.

En nu komen we weer terug bij de collage van Veri. Kijk even naar het witte busje. Daar staan twee namen op: Cartwright & Butler. Mijn mannelijke personage heet Adam Cartwright en dat komt echt door deze leverancier van fudge. Ik kan een heel interessant verhaal ophouden van hoe ik zo'n blikje gevonden heb, maar het is lachwekkend simpel. Toen wij de vrachtwagen, waar onze oudste zoon op rijdt, hadden opgehaald bij de Scania garage, stopten we op de terugweg bij benzinestation Scheiwijk aan de A27. Daar verkopen ze fudge van Cartwright & Butler. Ik was gelijk verkocht toen ik een roze busje zag, dat is echt mijn kleur. Christian, zoonlief, heeft het mij toen cadeau gedaan. Lief hè, en zo kwam ik op Adams achternaam. Zijn voornaam had ik ook zo gevonden omdat ik een groot liefhebber ben van Disneys Beauty and the Beast . De voornaam van het beest is Adam.

Nog één week!

Liefs, Esther


Read more

Boekenlegger

Bij ieder boek dat er van mij verschijnt hoort wat mij betreft een boekenlegger. Ik ben van het lezerssoort dat deze altijd in haar boeken gebruikt. Wanneer ik een foto zie van een boek met een ezelsoor of nog erger een compleet opengeklapt boek waardoor je vouwen in de rug van het boek krijgt, dan lopen bij mij de rillingen over mijn rug. Noem mij gerust een neuroot daarin. Maar ik dwaal af, het ging over de boekenlegger. Voor Twee zielen, één gedachte besloot ik iets anders te proberen dan bij de eerder verschenen boeken. En wat ben ik blij met het resultaat! Nee, manlief hoefde niet te helpen, het is mij helemaal alleen gelukt. Op beide zijden staat een tekst uit het boek. Tijdens het controleren van de correctieproef sprongen deze twee quotes eruit en ontstond het idee om ze met jullie te delen in de vorm van een boekenlegger. De boekenlegger krijg je als extra'tje als je de paperback via mij besteld.

Wat is de cover magisch mooi, hè. Het turquoise en het rood vind ik zo'n prachtige combinatie. Toen ik het verhaal van Nena schreef, besefte ik gelijk dat ik in mijn collectie van foto's niets had wat maar in de buurt zou komen van wat ik op de cover wilde hebben. Het was even zoeken met de woorden strand, vrouw en ballonnen en plots kwam de foto naar boven drijven. Zodra ik hem zag, wist ik het. De reacties die ik heb gekregen na het delen van de cover zijn overweldigend. Dank jullie wel daarvoor!

Het productieproces verloopt heerlijk vlot, erg fijn voor iemand met weinig geduld zoals ik, daarom heb ik de verschijningsdatum een week naar voren gehaald. Vrijdag 5 augustus is de dag. Het proefexemplaar wordt op dit moment gedrukt. O man ik kan niet wachten tot ik het boek in mijn handen heb. Ja, ik zal het moment dat ik het binnenkrijg filmen en het delen op Facebook en Instagram.

Nog een speciale "dank je wel" aan Stefanie, Ilona en Amarins die mijn verhaal van de cover deelden op hun Insta pagina's en aan Geja die de cover deelde in een lezersgroep op Facebook.

Over een paar dagen deel ik een leesfragment, hou de socials maar in de gaten. Nog twee weken!

Liefs,

Esther





Read more

Carl & Ellie

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, ben ik een Disney-liefhebber. Ook in Twee zielen, één gedachte komen weer twee Disney-films voor, zij ondersteunen het verhaal. Eén van die films is Disney PIXAR's Up. De oplettende lezer weet dat ik al heel kort aan deze film heb gerefereerd in Pencarrow , maar dat was te weinig, vandaar dat de film in mijn nieuwste boek een grotere rol speelt. Het verhaal van Carl & Ellie kan mij erg ontroeren, hun liefde geeft mij een heerlijk warm gevoel. Ken je de film nog niet? Het is een absolute aanrader. Ik heb thuis Disney+ dus je mag gerust bij mij thuis, met mij uiteraard, komen kijken. Nu ik er over nadenk, ik heb de film ook op dvd en blu-ray ;-).

Zondagmiddag kwamen Bert en ik na een verblijf van ruim vier weken weer thuis in Zeeland. Het aarden valt mij zwaar moet ik zeggen. Je valt hier in Zeeland natuurlijk midden in het hoogseizoen, de drukte benauwt mij al snel. Een groot voordeel is dat ik de bestelde boeken nu kon opsturen en rondbrengen, dat is zo leuk om te doen. Van een van de lezers kreeg ik een lief berichtje toen zij haar exemplaar van Vlinders had ontvangen. Dat had alles te maken met de vlinders die ik op de pakketjes plak, zo'n kleine extra wil ik natuurlijk ook weer met Twee zielen, één gedachte gaan doen. En natuurlijk een boekenlegger. O man, ik kan niet wachten tot ik de cover van het boek zie. Door mijn hoofd gaan nu al ideeën wat ik met de cover op de boekenlegger kan doen, dat wordt weer knutselen en Bert lief aankijken omdat ik daar zelf niet zo goed in ben.

Het kriebelt enorm om een stukje tekst uit het boek met jullie te delen, bij deze:

‘Hydrangea Cottage is gehuurd door een vooraanstaand persoon die absoluut met rust gelaten wil worden. De cottages staan vijftig meter bij elkaar vandaan en hebben ieder een eigen wandelpad naar het baaitje, waar ook een privéstrandje is.’

Nena’s fantasie slaat op hol als ze het woord “vooraanstaand” hoort. Is het een lid van de koninklijke familie? Prins Charles of een van de dochters van Sarah Ferguson? Of misschien zelfs William en Kate? Nee, ze zei persoon, niet personen. De eigenaresse vertelt over de voorzieningen van Honeysuckle Cottage en noemt haar prijs voor de week. Die is aanzienlijk, maar dat kan Nena niets schelen. Als zij de “vooraanstaande” persoon met rust moet laten, moet hij of zij haar ook haar rust gunnen, dat is een groot pluspunt. Uitzicht op de Atlantische Oceaan klinkt haar als muziek in de oren, ze stemt in met de voorwaarden en kan er de volgende middag intrekken. In de morgen is Nena te gast in een ontbijtshow van de BBC.

Nog vier weken!

Liefs, Esther


Read more

Flaptekst Twee zielen, één gedachte

Daar zit ik dan om vijf voor acht 's morgens in de Audi voor het Tanum Shopping Center, terwijl Bert bij bouwmarkten Jula en Byggmax winkelt voor de twee laatste klusdagen. Bij het gehuurde huis van onze laatste week is vrijwel geen internetontvangst, de bewoonde wereld opzoeken is de oplossing voor het kunnen schrijven van mijn blog. De plaats Tanumshede kennen jullie misschien uit de boeken van Camilla Läckberg. Personage Patrick Hedström gaat in de boeken regelmatig voor politiezaken naar Tanumshede. Iedere keer als ik het plaatsnaambord zie, denk ik aan Patrick.

In deze blog wil ik de lezers bedanken die boeken via mijn website hebben besteld én het geduld kunnen opbrengen tot ik weer in Nederland ben. De gesigneerde exemplaren komen volgende week naar jullie toe. Oud-collega Sabine bestelde twee boeken en schreef daarbij een lief berichtje. Ze gaf aan dat ze misschien twee boeken op een jaar leest en na het lezen van Een klus voor twee toch de smaak te pakken heeft. Een mooier compliment kun je mij niet geven!

Dit is allemaal leuk en aardig maar jullie willen natuurlijk maar één ding: de flaptekst lezen van Twee zielen, één gedachte . Nou, daar komt 'ie:

Waar denk jij aan bij de naam Nena? Juist, dat hoort Nena van der Zee haar hele leven al. Op haar achtendertigste vindt ze het niet erg meer, ze is gek op ballonnen!

Na het overlijden van haar man, vier jaar geleden, is Nena gaan schrijven. Haar eerste boek met de titel Tremayne Manor wordt, tot haar verbazing, verfilmd als miniserie voor de BBC en ze is gevraagd om als consultant een aantal weken op de set in Cornwall aanwezig te zijn. Wat ze daar moet gaan “consulten” is haar een raadsel, maar ze voelt zich gevleid en ze gaat. Dan kan ze tegelijkertijd mooi haar boeken promoten aan de andere kant van het Kanaal.

Op de set zijn al snel twee mannen in haar geïnteresseerd: acteur Richard en landgoedeigenaar en beurshandelaar Graham. Nena heeft geen andere gevoelens dan vriendschappelijke voor beide mannen, maar dan verschijnt de Amerikaanse acteur Adam Cartwright op het toneel…

Nog vijf weken!

Liefs, Esther


Read more

Twee zielen, één gedachte

Een knalroze kite. Ja, dat heeft inderdaad met Twee zielen, één gedachte te maken, de hoofdrolspeelster heeft een passie voor kitesurfen. Bij eerder verschenen boeken deelde ik meteen de naam van het personage, maar dit keer niet. De naam is nog te veel informatie... Heel misschien deel ik volgende week de flaptekst met jullie, dan begrijp je gelijk waarom ik de naam nu nog niet wil delen. O, wat is het toch heerlijk om raadselachtig te doen, neem het mij maar niet kwalijk. Ik beloof dat het een stoere dame is, net als Rebecca, Emma, Eva, Lotte, Iris en Annabelle.

Na de informatie van vorige week over de molen en Noord-Beveland denken jullie misschien dat het een Zeeuws verhaal is. Niets is minder waar. Ja, Zeeland speelt een rol, net als Cornwall, maar ik neem jullie ook mee naar New York. Concrete jungle where dreams are made of... Maar even terug naar het kitesurfen, het is heerlijk om personages dingen te laten doen die ik niet zou durven. Kitesurfen vind ik er geweldig uitzien, maar verder dan een beginneling met windsurfen ben ik nooit gekomen. Alle bovengenoemde dames doen dingen die ik niet zo snel of helemaal niet zou doen en toch hebben alle dames iets van mijn persoonlijkheid.

Afgelopen week heb ik zowaar wat geschreven. Niet aan boek acht, maar aan boek negen. Huh? Waarom acht overslaan? Nou, omdat boek negen in Zweden speelt en ik heb hier inspiratie te over. In mijn hoofd zit precies de volgorde van de boeken die ik wil schrijven en er komen steeds verhalen bij. Het is een drukke bedoening daarboven.

Leuk om te vermelden vind ik nog dat ik op mijn Kobo-overzicht zie dat Gewoon puur Emma mijn meest gelezen boek van de maand mei is. Pencarrow volgt op nummer twee en Vlinders staat op de derde plaats. Wat is Kobo Plus toch een fantastische uitvinding!

Nog één tipje van de sluier wil ik wel oplichten: de hoofdrolspeelster is in het begin van het boek achtendertig en ze heeft twee dochters van zestien en achttien jaar. Sophie, nog bedankt voor jouw tips wat betreft het woordgebruik van zestien- en achttienjarigen.

Nog zes weken!

Liefs, Esther



Read more

NBD Biblion voor de zesde keer!

Ja, het is weer gelukt! Vlinders is geaccepteerd door NBD Biblion! Binnenkort zijn alle zes mijn boeken te leen in de bibliotheek, echt supergaaf! Ik maak het NBD Biblion wel een beetje lastig. Ze hebben de acceptatie naar Boekscout gestuurd, maar Vlinders is een uitgave in eigen beheer. Natuurlijk zijn vier van de zes boeken via Boekscout uitgebracht, maar bij De onbeschoft aantrekkelijke man , het eerste boek dat ik in eigen beheer heb uitgegeven, ging het wel goed. Ze hebben dus wel degelijk mijn gegevens. Het uitgeven in eigen beheer bevalt mij zo goed, dat blijf ik doen. Twee zielen, één gedachte wordt de derde uitgave in eigen beheer.

Nu we het toch over Twee zielen, één gedachte hebben, ik heb aangegeven dat het boek eind augustus of begin september zou verschijnen. Dat duurt nog wel erg lang, hè... Op dit moment ben ik bezig met de correcties en suggesties die Marieke mij heeft gemaild, dus ik denk dat het wel sneller kan. Wat vinden jullie van 12 augustus? Dat is over zeven weken.

Behalve de titel heb ik eerder in een blog verteld dat ballonnen een terugkerend item zijn in het boek. Tijd om nog wat meer informatie te delen: het verhaal speelt voor een gedeelte op Noord-Beveland in Zeeland. Ja, de inspiratie voor dit boek kwam van heel dicht bij huis. In het boek speelt molen Landzigt een rol. Langs deze molen loop ik bijna iedere dag als ik in Zeeland ben en ja, dan gaat het kriebelen. Omdat ik de molen in het boek wilde beschrijven, heb ik toestemming gevraagd aan de eigenaar. De molen wordt namelijk verhuurd als Vakantiemolen. De enthousiaste reactie die ik kreeg op mijn e-mailtje was erg leuk, bedankt Rik!

De hoofdrolspeelster in Twee zielen, één gedachte is auteur, haar eerste boek wordt verfilmd als miniserie voor de BBC. Ze krijgt een uitnodiging om op de set in Cornwall te komen kijken en dat heeft grote gevolgen...

Liefs, Esther

Read more

Zweden

Deze blog gaat normalerwijze over mijn schrijversbelevenissen, maar dan zou ik nu snel klaar zijn. Afgelopen week heb ik namelijk geen letter geschreven. Op vrijdag zijn Bert en ik naar Zweden vertrokken. Na een overnachting in Denemarken kwamen we op zaterdagmiddag aan bij ons toekomstige vakantiehuis annex renovatieproject. Wat is het zalig om weer in dit prachtige stuk van Zweden te zijn. De serene rust, de ruimte en de natuurschoon, Zweden blijft mijn absolute nummer één!

Onze dagen bestaan uit wanden strippen, vloeren slopen, schoorstenen afbreken en puin ruimen. We beginnen 's morgens vroeg en stoppen rond een uur of drie ( ja, Een klus voor twee ), vervolgens rijden we zo'n veertig minuten om bij onze gehuurde stuga te komen en springen we onder de douche of in het ijskoude water van het meer, zalig! We verblijven in Dingle in Dalsland in het huis waar wij drie jaar geleden ook twee weken vakantie hebben gevierd. Wat is het geweldig om te zien dat er hier niets veranderd is. Ik kon zo de foto van de cover van Gewoon puur Emma opnieuw maken. Aan de tafel waar ik nu deze blog schrijf, schreef ik zeker de helft van mijn tweede boek.

Het enige wat ik nog wel gedaan heb, is het verwerken van de suggesties die Veri mij doorstuurt voor boek nummer zeven. O, ik kan niet wachten tot het moment daar is dat ik het verhaal met jullie kan delen. Deze week weer een tipje van de sluier: over de titel twijfelde ik nog een beetje, totdat Bert precies de titel tegen mij zei toen wij aan het klussen waren. En nee, ik had de titel nog niet met hem gedeeld... Het wordt Twee zielen, één gedachte.

Liefs, Esther

Read more

Typefouten

De typefouten die ik in manuscript zeven heb gemaakt, leidden deze week tot flink wat hilariteit. Yvonne heeft het manuscript helemaal gecontroleerd op fouten en iedere keer als ik van haar een e-mail krijg, pak ik snel mijn laptop. Het is een intensief werk om een verhaal netjes op papier te krijgen, maar het commentaar van Yvonne tussendoor maakte dat ik regelmatig hardop zat te lachen. Een paar voorbeelden van mijn fouten:

Een keepje of een kneepje in je hand, snijplak of snijplank, groeten of groenten (zie de foto bij deze blog voor het hilarische commentaar), populier of populair en een zwart monteur of een zwart montuur. Door hoe ik een zin had opgebouwd, leek het net alsof ik op een triootje bedoelde... Stiekem bedoelde ik dat ook, maar ik heb het toch aangepast ;-). Boek nummer zeven is wat ingetogener geschreven, het paste er niet bij. Een paar regels uit Yvonnes e-mail wil ik met jullie delen:

Eerst wil ik je een compliment geven voor dit prachtige verhaal. Het verbaast me telkens weer hoe je dat toch voor elkaar krijgt. Ik heb echt genoten van het boek. Het is weer een echte "Stui" geworden, heel herkenbaar. Het is echt weer een boek waarin je van de hoofdpersonen gaat houden. Je drukt er je eigen stempel op, geweldig. Worden jullie al nieuwsgierig? Mooi!

Hebben jullie de geweldige video's van Ilona al gezien op TikTok? Echt superleuk gemaakt, sta ik ook op TikTok, hahaha. Ik zie dat auteurs pogingen doen om hun boeken te promoten op deze vorm van social media, om eerlijk te zijn is dat niets voor mij filmpjes van mijzelf maken. Het blijft beperkt tot een filmpje als ik het eerste exemplaar van een boek ontvang. Ik ben erg blij dat Ilona mijn boeken zo onder de aandacht brengt.

Gisteren heb ik eindelijk iets gedaan wat ik al sinds Pencarrow beloof: op Zeeuwse bolussen trakteren bij Uitgeverij Boekscout.

Liefs, Esther




Read more

De week erna

Deze week merkte ik dat ik het bijzonder lastig vind om niet meer met manuscript zeven bezig te zijn. Het loslaten heeft mij niet eerder zoveel moeite gekost. Het verhaal is af en dan wil ik het het liefst gelijk met heel de wereld delen. Dat kan natuurlijk niet, want hoe vaak ik ook naar de letters op papier of de letters op mijn laptop kijk, de typefouten vallen mij niet op. Het verhaal zit zo in mijn hoofd dat mijn brein de zinnen automatisch invult. Een paar dagen heb ik veel gelezen, maar dan gaat het weer kriebelen... ik wil schrijven! Ja, ik weet al precies welk verhaal manuscript acht wordt, dus het Word-bestand opgezocht en gelijk maar gaan herschrijven. Ik merk dat ik kritischer word op wat ik bijvoorbeeld een jaar geleden heb geschreven.

En toen kwam er een e-mail binnen van Marleen, twee A4'tjes vol tips en ook hele mooie complimenten voor het zevende boek. Dit was de eerste keer dat ik iemand die ik niet persoonlijk ken naar mijn nieuwe werk heb laten kijken. Het is bijzonder waardevol, ik heb weer dingen geleerd en dingen genegeerd, want zo eigenwijs ben ik wel. Marleen vindt dat gelukkig geen probleem, het is tenslotte mijn verhaal. Alles wat ze schreef, heb ik rustig in mij opgenomen en daar over nagedacht. Het is fantastisch dat ik daar nu de tijd voor heb.

De eerste e-mail met correcties en suggesties van Yvonne was gelijk raak, ze is bijzonder scherp, echt top! Het valt mij gelukkig mee wat ze vindt aan fouten, daaraan merk ik dat ik zeker ben gegroeid de afgelopen jaren.

Aan het einde van een maand komen de leescollages voorbij op Facebook en Instagram. Toen ik de foto van Stefanie zag, wist ik gelijk dat deze bij mijn nieuwe blog zou komen. In één maand heeft ze vier boeken én een kort verhaal van mij gelezen. Erg lief was ook haar reactie dat ze nu in een gat valt, omdat ze alles gelezen heeft en moet wachten op boek zeven. Ilona deelde haar collage, waar echt boeken op staan van grote namen (ga haar maar volgen op Insta onder bookstagram_ilona) en ze koos als haar favorieten Reminders of him van Colleen Hoover en Gewoon puur Emma . Wat een enorme eer, dat betekent veel voor mij! Ik heb een vreugdedansje door de woonkamer gedaan.

Tot slot kan ik nog vertellen dat ik, in het kader van een zomer vol boeken, op 17 augustus om 19:00 uur een Q&A ga doen met Melanie Hoogvliet, live op YouTube!

Liefs, Esther



Read more

Wat een week!

Net nadat ik de vorige blog had geschreven, verscheen de wondermooie recensie van Melanie (www.bookstamel.com). Een paar zinnen uit de recensie voeg ik toe: Vlinders heeft een prachtige cover, je ziet het mooie landhuis door de bomen heen. Vlinders de titel vind ik echt passen bij het verhaal en door de mooie roze kleur springt die van de cover af... De schrijfstijl is nog steeds vlot maar de spanning tussen de hoofdpersonages is mooier opgebouwd en wat heftiger hmm ik weet niet zeker of dat helemaal het juiste woord is. Wat vuriger meer vol passie is misschien beter. Daar hou ik wel van... Een verhaal met leuke wendingen, prachtige personages dat een lach op je gezicht zal toveren. Daarom krijgt dit boek van mij een mooie 9. Dat Melanie precies de punten aansnijdt die voor mij belangrijk zijn, vind ik fantastisch. Ik wil juist eenvoudig schrijven zodat iedereen, op welk leesniveau je ook leest, het boek kan lezen. Ontspanning dat is wat ik wil bieden, als je dan nog meegesleept wordt heb ik mijn doel volledig bereikt.

Op vrijdag werd ik telefonisch geïnterviewd door Britta Janssen van de Bevelandse Bode, een lokale krant, over Vlinders en over het schrijven van boeken. Wat heeft Britta er een leuk stuk van gemaakt. Volgend stuk vond ik heel treffend: Als ik die gedachten op papier zet, komt er weer ruimte vrij in mijn hoofd. Ik heb dat natuurlijk gezegd, maar besef nu pas hoe waar die woorden zijn. Toen ik op maandag manuscript zeven had geprint voor Veri, het nog één keer doorlas en het daarna mailde naar Yvonne en Marleen, was het ineens klaar voor dat moment. Dat voelde heel goed en toch ook als een soort afscheid, ik moet het verhaal dan echt loslaten en dat is verrekt moeilijk. De personages zitten zo in mijn hoofd en ja, het gaf ook ruimte.

Welke foto ik bij deze blog zou plaatsen vond ik lastig. De foto van bookstamel van de Vlinders is prachtig, de foto bij het artikel in de Bode best leuk en toch is het de foto samen met Santa Montefiore geworden. Santa signeerde op de Libelle Zomerweek precies op de dag waar Marieke en ik kaartjes voor hadden. Oké, jullie weten al hoe ik over toeval denk :-). Santa was heel enthousiast en nam echt de tijd voor mij, bijzonder lief. Ik heb haar verteld dat zij voor mij de inspiratie was om zelf te gaan schrijven. Hoe mooi zij de natuur, bepaalde geuren en gevoelens kan omschrijven, dat zijn de zaken waar ik echt mijn best voor doe.

De planning is om het zevende boek in augustus of hooguit september uit te geven. Uiteraard weer in eigen beheer. Willen jullie een tipje van de sluier? De inspiratie voor dit boek kwam van heel dicht bij huis.

Liefs, Esther






Read more

Gewoon puur Emma

Het Valentijn Prijs evenement was echt een feestje! Zo leuk om auteurs, bloggers, uitgevers en lezers te ontmoeten. Alleen jammer dat ik niet mee kan doen met de prijs, deze is alleen voor boeken die uitgegeven zijn bij reguliere uitgeverijen. Over het meedoen met de verhalenwedstrijd ga ik nadenken. Bij mij worden korte verhalen al snel een volledig boek ;-).

Afgelopen vrijdagmiddag heb ik het bestand van Gewoon puur Emma gedeeld op Kobo. Bij zowel De onbeschoft aantrekkelijke man , Valse start als Pencarrow duurde het, inclusief een weekend, meer dan vijf dagen voordat de boeken er op stonden. Dit keer stond het boek er binnen twaalf uur op. Mijn contract met Boekscout liep tot de 19de, gelukkig maakten ze er geen probleem van. In juni toch maar eens de Zeeuwse bolussen gaan brengen die ik hen al ruim twee jaar beloof, het kan tenslotte weer.

Wat een hoop leuke, lieve en positieve reacties heb ik op het boek gekregen. In de foto bij deze blog zie je de collages van Marleen en Joyce, echt super bedankt dames! In mijn eigen collage kwam de SQ7 niet eens voor, hoe kan ik die nou vergeten zijn? Is het heel erg dat ik het e-book ook op mijn eigen Kobo e-reader heb gelezen? Hoeveel keer zal ik het nu al gelezen hebben? Een keer of vijftig? En toch blijf ik er dol op. Toen ik de foto van de cover maakte, had ik nog niet kunnen beseffen hoe vaak ik die foto zou bekijken.

Gisteren heb ik het schrijven van manuscript zeven afgerond. Dat was me wel even een momentje, hier ben ik al maanden mee bezig en dan ineens is het af. Nu ga ik nog een hoofdstukindeling maken, best een lastige klus omdat ik niet van die lange hoofdstukken wil maken en er toch een gedeelte inzit dat ik niet wil opsplitsen. Het manuscript gaat natuurlijk naar Marieke en Veri voor de controle- en redigeerronde en het gaat naar proeflezers Yvonne, mijn vroegere "baas" zo ziet ze zichzelf helemaal niet, ze zegt altijd "gewoon collega" en naar Marleen die jullie misschien kennen als missp_her_books_read op Instagram. Wat een mooi team!

Hebben jullie mijn nieuwe auteursfoto gezien? Is deze coverwaardig? Ik moet er nog aan wennen waarschijnlijk en ik kon moeilijk afscheid nemen van de eerste foto. Het kwam allemaal doordat ik een mailtje kreeg van een journaliste van regionale krant De Bode voor een interview, of ik zelf een foto met mijn boek kon aanleveren. Die foto houden jullie nog tegoed.

Liefs, Esther

PS na het schrijven van deze blog valt mijn oog op een recensie van Melanie, bookstamel op Facebook en Instagram, voor Vlinders. Ik heb een negen gekregen!!!!!

Read more

Hartverwarmende reactie

Gisteravond werd ik verrast door een hartverwarmende reactie van Stefanie, silver_love_to_read is haar naam op Instagram. Als vierde boek van mij heeft ze Pencarrow gelezen: Pencarrow, weer een prachtig boek van Esther waar je vanaf pagina 1 in zit. Lieve zorgzame Rebecca en knappe James. Ik kan alleen maar zeggen lees dit mooie boek. Op dat moment zat ik achter mijn laptop en schreef aan manuscript zeven en ja, dan zit ik even te juichen, wel zachtjes want manlief moest vandaag weer vroeg op. Mijn eerste reactie typ ik dan ook onder zo'n lief bericht waarop ik weer antwoord kreeg: En dan denk ik voor de 4e keer hoe krijg je het voor elkaar zoveel gevoel in een boek te krijgen. Ja, dan heb je mij, hè. Gevoelsmens als ik ben moet ik dan een traantje wegpinken. Recht uit mijn hart en puur op gevoel, op een andere manier kan ik niet schrijven. Waarop lieve Ilona (bookstagram_ilona) reageerde: En dan krijg je deze fantastische verhalen! Dank jullie wel, dames!

Hoe gaat het nu met manuscript nummer zeven? Is een vraag die ik regelmatig krijg, in één woord: uitstekend! Het wordt weer een boek met het formaat van Een klus voor twee, want ik ben alweer bijna bij de 90.000 woorden. Ja, ik ben aan het afronden en heb nog een geweldige epiloog in gedachten. De foto voor de cover heb ik al gevonden...

Volgende week rond deze tijd staat Gewoon puur Emma op Kobo, Kobo Plus en Kindle, een paar dagen later zal het e-book ook te koop zijn via bol. Dat is iets waar ik enorm naar uitkijk. Dit boek heeft zo'n speciale plek in mijn hart. Natuurlijk hebben alle boeken dat, maar omdat mijn liefde voor Zweden in dit boek verwerkt is, blijft het extra speciaal. Over vier weken gaan Bert en ik voor bijna een maand naar Zweden, we hebben het huis geboekt waar ik twee derde van het Gewoon puur Emma in twee weken tijd schreef. De foto van de cover ga ik opnieuw maken, met het boek in mijn hand.

Liefs, Esther

Read more

Ballonnen

Deze week begon met het fantastische nieuws dat Pencarrow is geaccepteerd door NBD Biblion. Zelfs mijn eerste boek is binnenkort te leen in de bibliotheken, daar ben ik superblij mee! Het betekent dat er binnenkort vijf boeken van mij te vinden zijn in de bibliotheek. Vlinders is nog te kort geleden verschenen voor een recensie of eventuele acceptatie, maar ik heb het boek ingestuurd en het is te vinden in de webshop van NBD Biblion.

De foto bij deze blog heeft alles te maken met manuscript nummer zeven waarin ballonnen een terugkerend fenomeen zijn. Ik kan gerust zeggen dat ik in een schrijfflow zit, op dit moment staat de woordenteller op 78.353 en nee, ik ben nog niet klaar. Ik ben in De Samaritaan van Cilla en Rolf Börjlind bezig, maar het boek ligt al twee weken met de boekenlegger tussen dezelfde pagina's geklemd op de salontafel, geen tijd, ik móet schrijven.

Jullie hebben vast wel gelezen dat ik in Papendrecht ben geboren en opgegroeid. Als kind kwam ik al graag in de bibliotheek en op een gegeven moment ontdekte ik dat ik een boek las van een Papendrechtse schrijfster met de naam Leonie Kooiker. Hoe ik erachter kwam weet ik echt niet meer, maar ik kwam te weten waar mevrouw Kooiker woonde. In een dijkhuis met uitzicht over rivier de Merwede. Om van de bibliotheek naar huis te fietsen nam ik vaak een omweg om te kijken of ik mevrouw Kooiker zou zien. Voor een groot raam stond een leunstoel en met mijn kinderlijke fantasie schreef ze daarin haar boeken. Soms zat ze echt in de stoel als ik langsfietste. Alle keren fietste ik gewoon door naar huis, ik durfde niet aan te bellen en te zeggen dat ik vond dat ze mooi schreef. Eigenlijk is zij mijn eerste inspiratiebron geweest, al besef ik me dat nu pas. Jaren heb ik niet aan mevrouw Kooiker gedacht, nu heb ik haar opgezocht op internet. Wikipedia geeft aan dat de schrijfster op 16 april 2020 is overleden in Papendrecht. Dertien dagen nadat Pencarrow verscheen.

Liefs, Esther



Read more

Valentijn prijs

Vandaag kun je een interview met mij lezen dat Kirstin Rozema van de Valentijn Prijs voor het meest romantische boek en verhaal heeft gedeeld. Nee, ik ding niet mee naar de prijs en ik heb ook geen kort verhaal ingestuurd. Op 14 mei is de prijsuitreiking in Ermelo en het lijkt mij leuk om daarbij aanwezig te zijn. Het polsen naar lezers, bloggers en auteurs die naar het eventement toegaan, heeft al een hele leuke lijst opgeleverd, dus ik ga. Met Jacodine van de Velde ga ik carpoolen, het begint al goed! Gisteren kreeg ik een appje van Wendy Brokers, zij heeft ook een kaartje gekocht. Supergaaf! Wendy is absoluut mijn lievelingsauteur qua Nederlandse feelgood. Telkens als ze signeersessies geeft, heb ik al iets anders in mijn agenda staan. Nu kan ik haar eindelijk ontmoeten.

Over auteurs gesproken, Chantal Claassen leest op dit moment Het Rubens meisje, dat vind ik heel spannend omdat zij de eerste auteur is die een boek van mij leest. Chantals boek Flessenpost is genomineerd voor de Valentijn Prijs.

De foto bij deze blog is van Mary. Zij deelde deze foto met daarbij de tekst: Ik ben vanmiddag bij de bibliotheek geweest en ben nu Gewoon puur Emma en Lentegroen gelijktijdig aan het lezen omdat ik niet kon kiezen. (keuzestress) Zo, daar was ik gewoon even stil van... Na Wendy staat Jackie op nummer twee in mijn lijstje van favoriete Nederlandse feelgoodauteurs. Sowieso dat er boeken van mij in de bibliotheek te vinden zijn, vind ik heel bijzonder en dan in één adem met Jackie genoemd te worden, holy gaucalomy!

Maandag ben ik op visite geweest bij Annemiek, wiens naam jullie regelmatig tegenkomen in deze blog. Wat was dat gezellig zeg, we raakten maar niet uitgepraat. Annemiek woont in IJmuiden dus het was een eind rijden, maar ik ben heel blij dat ik het heb gedaan.

In deze blog wil ik ook de minder leuke dingen delen. Zojuist kreeg ik het bericht dat Lind & Co helaas De onbeschoft aantrekkelijke man en Vlinders niet uit gaan brengen als audioboek. Als reden geven ze aan dat ze op 'safe' spelen omdat de perspectieven steeds in de lopende tekst veranderen. Dat zorgt ervoor dat je als luisteraar vaak moet schakelen. Op zich niet erg, maar aangezien een audioboek een vrij grote investering is, houden we het dit moment toch een beetje op 'safe' en kiezen alleen die boeken uit die het meest audiovriendelijk zijn. Wel houden we ons aanbevolen voor toekomstige titels of wellicht andere titels die geschreven zijn vanuit één perspectief per hoofdstuk. Laat dat nu precies zijn wat ik zo leuk vind om te doen...

Liefs, Esther



Read more

De onbeschoft aantrekkelijke man

Gisteravond kreeg ik het bericht van NBD Biblion dat De onbeschoft aantrekkelijke man is geaccepteerd! Geweldig, nummer vier in de bibliotheken én het eerste boek dat ik in eigen beheer heb uitgegeven. Zo fijn dat er straks heel veel lezers kunnen kennismaken met dit boek. De onbeschoft aantrekkelijke man is eigenlijk mijn derde boek, ik heb het na Gewoon puur Emma geschreven. Het duurde voor mijn gevoel (als erg ongeduldig persoon) te lang voordat Gewoon puur Emma werd uitgebracht door Boekscout, ik had tenslotte alweer een nieuw verhaal klaar. Het boek, althans de eerste versie, heb ik toen onder vriendinnen, collega's en vage kennissen verspreid als e-book. Nadat Het Rubens meisje verscheen en terwijl ik Een klus voor twee schreef, kreeg ik spijt. Spijt als haren op mijn hoofd dat ik geen "echt" boek had van De onbeschoft aantrekkelijke man. Ik wilde het ook graag delen als e-book op Kobo dus ik besloot om het alsnog in eigen beheer uit te geven. Mijn liefde voor Zeeland en tuinieren spat van het boek, al zeg ik het zelf. De gesprekken tussen Lotte en Karen waren een feestje om te schrijven. Zinnen als ' Playing hard to get ?' en het antwoord van Lotte 'Je hebt me al gehad, dus dat is niet waar.' En 'Je hebt niet veel aan, hè,' van Roosje toveren bij mij nog steeds een enorme glimlach op mijn gezicht o, en vergeet de Keizerspinguïns niet...

Het is echt een cadeautje als een lezer een prachtige foto van een van mijn boeken deelt. De foto bij deze blog is van Cindy. Zij heeft met Pasen Vlinders gelezen en ervan genoten, heb ik begrepen. Wat een plaatje, hè! Helaas hebben de Kobo e-readers geen kleurenscherm, zodat je de kleuren van de cover niet meekrijgt, maar de strakblauwe lucht, de bloemetjes, de koffie en de taart maken er een feest van.

De prachtige recensie van Ilona die ik kreeg voor Het Rubens meisje wil ik ook nog onder de aandacht brengen. Potverdrie, weer vijf sterren! Ilona heeft het boek zo mooi omschreven, dat ik haar zover kreeg dat ze de schilderijen van Rubens heeft opgezocht, vind ik fantastisch! Eva en Dan, Wenen en Rubens en natuurlijk de rockmuziek van Nickelback. Ja, ook dit boek is heel speciaal. Zoals Annemiek heel lief aanvulde: Al jouw boeken zijn speciaal voor jou. Overal ligt een stukje van je hart in! Dat maakt de boeken speciaal.

Liefs, Esther

Read more

NBD Biblion

Cadeautjes voor mezelf zijn eigenlijk altijd boeken. Dit keer heb ik mezelf de ingelijste collage van de covers cadeau gedaan. In onze keuken hingen vier lijstjes op A4 formaat met de covers van de eerste vier boeken en de cover van Een klus voor twee stond op de ombouw van de verwarming. Met een zesde boek erbij werd het een rommelig geheel, daar hou ik niet van, er was actie vereist. Regelmatig blijf ik voor de lijst stilstaan, zes boeken en een kort verhaal, wie had dat ooit kunnen denken... soms heb ik dat overzicht nodig om het te beseffen hoeveel dat is. Hoeveel personages en verhaallijnen ik al heb uitgewerkt. Bij ieder boek blijven mijn ogen even hangen. Pencarrow met lieve Rebecca en heel veel Disney, Gewoon puur Emma met de gelijknamige hoofpersoon en mijn liefde voor Zweden, Het Rubens meisje met de meesterwerken van Rubens, Wenen, Nickelback en plichtsgetrouwe Eva, De onbeschoft aantrekkelijke man met Lotte en Lucas, mijn liefde voor Zuid-Beveland én tuinieren. Een klus voor twee met stoere Iris van de Stroom en de drie T's en Vlinders met Annabelle en Sebastian, beide beschadigd door hun jeugd en hunkerend naar liefde.

Het nieuws van afgelopen week was de acceptatie van Een klus voor twee door NBD Biblion. Als boekenwurm vind ik het fantastisch dat mensen straks een bibliotheek in kunnen lopen en dan een boek van mij mee naar huis kunnen nemen. Landelijk gezien zijn Gewoon puur Emma , Het Rubens meisje en Een klus voor twee te leen. In de Zeeuwse bibliotheken zijn alle zes de boeken te leen. Maak daar ook gebruik van! Het maakt mij echt niet uit of je een boek bij mij koopt of dat je het leent van een bibliotheek. Lezers ontspanning geven, een vlucht uit het dagelijkse bestaan en de onzekere situatie in de wereld, dat is wat ik wil bieden.

Vorige week besefte ik dat ik vrijwel alleen positief schrijf over mijn schrijversbelevenissen. Nou is 90% ook absoluut positief, maar er zijn ook negatieve kanten. Heel jammer vind ik het bijvoorbeeld dat ik twee jaar geleden een exemplaar van Pencarrow heb opgestuurd naar de eigenaren van het landgoed Pencarrow. Compleet met een super nette Engelse brief en een korte samenvatting van het boek. Daar heb ik nooit een reactie op gekregen. Hetzelfde geldt voor een exemplaar van Het Rubens meisje dat ik heb afgegeven in de museumwinkel voor de vrouwelijke conservator van Het Rubenshuis. Ook met een brief met uitleg en het verzoek om het boek door te geven aan een personeelslid, als de conservator zelf geen feelgood leest. Dat was in november...

Op 14 mei is de uitreiking van de Valentijnprijs. Het lijkt mij leuk om daarnaartoe te gaan, ook al is het een flink eind rijden. Nadat ik wat mensen heb gepolst, gaan Jacodine van de Velde en ik carpoolen richting Ermelo. Er komen auteurs, lezers, bloggers, uitgevers, het wordt vast een groot feest! Van de vijf genomineerde boeken heb ik er drie gelezen. Nummer vier staat al paraat op mijn e-reader en ja, ik heb een duidelijke voorkeur.

Liefs, Esther



Read more

Tegeltjeswijsheid

Eind vorige week appte ik met lezeres Geja over boeken, lezen en vriendschap. Ze weet dat ik nogal aan mezelf heb getwijfeld voordat Vlinders uitkwam en deelde na het lezen van het boek mooie en lieve woorden over de inhoud. Wat ze precies schreef, kan ik niet meer terugvinden, ik zit op te veel verschillende Facebook-pagina's ;-). Het kwam erop neer dat haar woorden erg goed waren voor mijn zelfvertrouwen. Daar haakte ik op in door te zeggen dat ik haar opmerking boven mijn bed ging hangen, zodat ik het nooit meer zou vergeten. Wat doet Geja: ze maakt gelijk de drie tegeltjes die je in de collage ziet. Wat ben je toch een heerlijk mens!

De foto van het verhaal van Bookstagrammer Joyce moet ik ook noemen in deze blog. Het begon met een bericht waarin ik was getagd op Instagram. Books.ofjoy had Vlinders gelezen en gaf mij maar liefst vijf sterren voor het verhaal! Waanzinnig natuurlijk, maar dat was nog niet alles. Joyce ging gelijk verder in Pencarrow , Valse start én De onbeschoft aantrekkelijke man . Na het lezen van Pencarrow en Valse start deelde ze het verhaal zoals je in de collage ziet. Echt superlief en zo toepasselijk met Belle, Rapunzel én Simply Red. Ik was er helemaal door vertederd.

Op zaterdag heb ik in Goes geluncht met Moniek en Sophie. Sophie is een oud-collega van Bruna en Moniek is haar moeder. Toen Sophie net bij Bruna begon, vertelde ze gelijk aan haar moeder dat er een schrijfster in de Bruna werkte. Dat vond Moniek zo leuk, ze begon mijn boeken te kopen... en dat uitje werd een wekelijks ritueel. Een heleboel blogs terug heb ik al geschreven over het lieve kaartje dat ik kreeg waarin stond dat ze zo van mijn boeken genieten. Nadat Moniek en Sophie ze hebben gelezen gaan de boeken door naar oma. Drie generaties die mijn boeken lezen, dat vind ik een enorme eer! We hebben niet alleen over boeken gekletst, hoor. Behalve voor hun dochter en zoon zorgen Moniek en Richard namelijk ook voor drie pleegkinderen. Wat een enorm groot hart vol liefde moet je hebben om die zorg op je te nemen. Daar heb ik heel veel respect voor!

Gisteren was er nog een kleine "discussie" op mijn privé pagina op Facebook over de recensie van Marieke Scheers. Ik heb Marieke gevraagd of ze een recensie voor Vlinders wil schrijven, omdat zij een echte Hebban recensent is. Zoals ik gelijk aangaf in mijn bericht bij de link naar de recensie, vind ik dat Marieke het prachtig heeft verwoord. Natuurlijk geeft ze puntjes van kritiek en dat mag ze ook , daar kan ik weer van leren. Er zijn ook punten waar ze mij juist heel veel lof voor gaf, daarom ben ik oprecht heel blij met de recensie. De "discussie" ging over het aantal sterren dat was toegekend. Lieve Annemiek, Amarins en Marieke Douwes-Fransz gaven hun mening daarover, waar ik dan weer stiekem erg van genoot. Het grappige was dat behalve Annemiek ook Martine Hoogschagen dacht dat de reacties op de Feelgood Books-pagina stonden. Daar heb ik smakelijk om gelachen. Op de Feelgood Books-pagina staat trouwens ook een winactie voor Vlinders ...

Tenslotte wil ik nog één ding rechtzetten: bij het vragen om recensies ben ik vergeten om Melanie Hoogvliet te benaderen. Daar heb ik nu spijt van en dat ga ik rechtzetten. Eind van de week heb je jouw exemplaar van Vlinders in huis Bookstamel!

Op Hebban staat een themaschrijfwedstrijd die past in het boekenweekthema "Eerste liefde". In maximaal 100 woorden mag je een verhaal indienen. Dit is mijn inzending:

‘Ha mannetje, heb je lekker geslapen?’ Ondertussen schuift ze de gordijnen open. ‘Ja.’ Het komt eruit met een diepe zucht, hij steekt zijn armpjes naar haar uit. Zijn mama tilt hem op en knuffelt hem. Haar zoon heeft rode wangetjes en is nog heerlijk warm na zijn middagdutje. Na een kus op zijn wangetje legt ze hem op het aankleedkussen neer en bevrijdt hem uit zijn slaapzak. Hij staart nog daas voor zich uit. Haar moederhart overspoelt haar met liefde voor haar kind. ‘Wat ben je toch een schatje.’ Het jongetje kijkt haar nu recht aan en zegt: ‘Hou jou.’

Liefs, Esther








Read more

Schrijven!

Deze week heb ik voor het eerst sinds weken weer geschreven, zalig! Door alle voorbereidingen en de sociale media-bom die ik had gepland voor de verschijning van Vlinders bleef er geen tijd over om te schrijven. Ik mis het gelijk, het kriebelt en bruist vanbinnen dan enorm. Ideeën die al langere tijd in mijn hoofd zitten, vertrouw ik aan een Word-document toe. Toch merk ik dat ik ook veel ideeën gewoon opsla in mijn hoofd. Daar las ik eerder deze week een mooie uitspraak over van een andere auteur, sorry ik weet niet meer wie het was. Het was een man en hij stelde dat als je een idee krijgt terwijl je het niet gelijk kunt opschrijven en je herinnert het je op een later tijdstip nog, dat het dan een goed idee is. Minder goede ideeën schijn je sneller te vergeten... Interessante theorie.

Hebben jullie al genoeg van mijn berichten over de Hebban rank? Vette pech, want ik blijf ze delen, hahaha. Dat de keuze die ik heb gemaakt om Vlinders in eigen beheer uit te geven en het boek gelijk te delen op Kobo en Kobo Plus zo goed zou uitpakken, had ik nooit maar dan ook nooit durven dromen. Vandaag staat Vlinders op 68 in de algemene rank en op 10, ja je leest het goed TIEN, in de feelgood rank!!!

Bijzonder leuk vind ik dat er nieuwe lezers bijkomen, zoals Carla. Gisteren deelde zij de collage bij deze blog met daarbij de woorden: Mijn gelezen boeken. Favorieten van deze maand met stip Vlinders en Tot aan de zon en terug. Jeetje, dat is voor mij een droom die uitkomt. In één adem genoemd worden met Jill Mansell. Als er één internationale feelgoodauteur mijn grote voorbeeld is dan is het Jill. Met het lezen van haar eerste feelgoodroman Solo ging voor mij de wereld open van de feelgood. Om haar te eren komt haar naam ook terug in manuscript nummer zeven. Maar even terug naar de reactie van Carla, ik moet daar dan op reageren en heb dat precies zo gedaan als hierboven geschreven is. Haar reactie: Wat een heerlijk boek. Met een lach en een traan. Ik ging zo in het boek op dat ik riep: 'Ah nee toch.' Of heel hard moest lachen... mijn man en stiefdochter dachten: die wordt niet goed hahaha. Het blijft nog lang bij je dit verhaal. Dank je wel.

Aan alle andere lezers: bedankt voor jullie mooie woorden en prachtige collages.

Liefs, Esther



Read more

Vlinders

Ja, geen originele titel voor deze blog. De titel hoort, voor mijn gevoel aan te geven waar het om draait en dat is Vlinders ! Vorige week vrijdag verscheen mijn zesde boek, wat een ongelooflijke week heb ik beleefd. Op vrijdagmorgen had ik met Jacodine afgesproken bij de Drvkkery in Middelburg. Perfect gepland, want ik kon gelijk de bestelde boeken afleveren bij Jaap. Uiteraard dronken we takkenthee en kletsten we uitgebreid over boeken en het schrijversvak, supergezellig was dat.

Op vrijdagavond had ik nog steeds geen bevestigingsmail gekregen van Kobo, daar baalde ik behoorlijk van aangezien ik op dinsdagmorgen om half zeven het boek al had geüpload. Om een uur of half tien in de avond zag ik op Instagram een verhaal voorbij komen van Marleen (missp_her_books_read) met daarin een prachtige collage van Vlinders met daarbij NEW! Toen ik Marleen een berichtje stuurde om door te geven dat Vlinders nog niet op Kobo Plus stond, gaf zij aan van wel. Geweldig! Het mailtje van Kobo kwam pas om half één...

Van alle reacties die volgden op de bestelde boeken die ik had verstuurd compleet met de meest mooie foto's van de cover, werd ik heel blij! Op zaterdag was lieve Annemiek de eerste die een recensie deelde en wat voor recensie, meteen vijf sterren! Tijdens de bezorgronde door Zeeland die dag, heb ik de bestelde boeken van The Readshop in Domburg en het persoonlijke exemplaar voor eigenaresse Miranda afgeleverd. Wat een enthousiaste ontvangst kreeg ik daar, bedankt dames! Een exemplaar van Vlinders heb ik gelijk gesigneerd en deze werd apart gelegd voor een klant die Een klus voor twee had gelezen, superleuk. Terwijl ik daarmee bezig was kwam er een man de winkel in, deze heer met de voornaam Jaap liep tien minuten later met een gesigneerd boek weer naar buiten. Dat was dus nummer twee. Wacht eens even... het is ook de tweede Jaap in deze blog. Het is dus een ode aan de Jaaps van deze wereld dat ik de vader van Iris de naam Jaap heb gegeven in Een klus voor twee :-D.

Ja, en dan de foto van Vlinders op Hebban boven deze blog. Dat is voor mij de graadmeter van hoe het met het boek gaat. Omdat er heel veel Kobo Plus lezers zijn en ik pas ongeveer twee maanden later kan zien hoeveel, is Hebban voor mij belangrijk. Het boek kwam op 20 maart binnen op nummer 896 en vandaag staat het op 151. De hoogste plaats die ik daarvoor had behaald was Pencarrow met 856... Holy gaucamoly! En kijk dan naar de cijfers: tot nu toe alleen maar vier en vijf sterren. Er is ook een speciale Feelgood rank en daar sta ik vandaag op nummer 31. Geloof me als ik jullie vertel dat ik dit nooit, maar dan ook nooit had verwacht. Natuurlijk vind ik Vlinders een fantastisch boek en ben ik er megatrots op, maar dat de lezers dat ook vinden, is iets waar ik alleen maar van kon dromen. De mooie woorden voor het boek van de drie recensenten sluit ik in mijn hart. Dat ik lezers weet te raken door puur te schrijven op mijn gevoel en vanuit mijn hart is wondermooi. Lieve Amarins, Ilona en Lisette, mijn dank is groot! Zit ik nu alleen maar op mijn roze wolk in de zevende hemel? Nou nee, er is een recensent die ik niet ken en wiens mening ik wel heel belangrijk vind. Volgens Hebban leest zij op dit moment mijn boek...

Tot slot nog een mooie belevenis. Weten jullie nog dat ik vlinders had gered vanuit onze loods en deze in een plastic bakje naar onze schuur heb gebracht om te overwinteren? Ze zijn inmiddels weer wakker uit hun winterslaap. Bijna allemaal hebben ze door kieren in het dakbeschot hun weg naar buiten gevonden. Behalve één. Ik ging een besteld boek op de fiets naar het lokale postnlpunt brengen en trof in de schuur een vlinder aan die door het raam naar buiten probeerde te gaan. Het lukte niet om hem naar buiten te begeleiden. Heel voorzichtig heb ik de vlinder tussen mijn handen genomen en eenmaal buiten vloog hij over de coniferenhaag weg. Het was een dagpauwoogje.

Liefs, Esther



Read more

Vervroegde verschijningsdatum

Op internet zie ik het ene na het andere boek dat later verschijnt dan in eerste instantie is aangegeven. Soms scheelt het een week, soms zelfs meerdere weken. Met grote trots kan ik aankondigen dat de verschijningsdatum van Vlinders met een week is vervoegd! Vrijdag 18 maart is de officiële datum, maar de eerste lezers kunnen hun pakketje vandaag al in de brievenbus verwachten. Op dinsdag laat in de middag kwamen vijf dozen met boeken bij mij binnen. Toen begon de grote signeer-, inpak- en adreslabelklus. Op woensdag zijn de pakketjes van lezers die buiten Zeeland wonen verstuurd en op zaterdag gaan Bert en ik een bezorgronde in Zeeland doen.

De Bruna in Goes moest op woensdag natuurlijk de primeur van het boek krijgen, gevolgd door De Drvkkery in Middelburg op vrijdag. Beide boekwinkels hebben groot ingekocht, daarvoor dank! Wanneer ik vandaag de laatste boeken heb ingepakt voor zaterdag, zou je denken dat ik kan gaan relaxen. Niets is minder waar.... Een aantal lezers heeft aangekondigd dit weekend gelijk in Vlinders te gaan lezen. En dat zijn precies de lezers wiens mening ik erg belangrijk vind.

Op mijn sociale media heb ik een foto gedeeld met daarop de namen van de recensenten die ik gevraagd heb om Vlinders te lezen en te beoordelen. Voor mij geen vastgepinde datums waarop zij hun recensie bekend moeten maken. Al dat gestress is niet goed voor een mens. Het lijkt mij veel leuker als er geleidelijk aan recensies verschijnen.

Als laatste wil ik nog aandacht vragen voor een actie die door feelgoodauteur Chantal Claassen is opgezet: Feelgood voor Oekraïne. Via de site: https://feelgoodvooroekraine.wordpress.com kun je tickets kopen voor maar € 2,50 per stuk en daarmee feelgoodromans winnen. De volledige opbrengst gaat naar giro 555. Inmiddels zijn er 58 boeken te winnen. Daar staan Een klus voor twee en Vlinders ook bij dus doe vooral mee!

Liefs, Esther



Read more

Eerste exemplaar

Wat een week was het, echt ongelooflijk. Het ene na het andere hoogtepunt. Het begon met het voltooien van het controleren van de digitale drukproef van Vlinders op vrijdag en het bericht van BoekXpress dat het eerste exemplaar nu gedrukt zou worden. Toen kwam op maandag de recensie van Amarins (frisian_booklover op Instagram) voor De onbeschoft aantrekkelijke man , waar ik dolblij mee ben. Amarins heb ik leren kennen toen ze Gewoon puur Emma bij mij bestelde. Ze was zo razend enthousiast over mijn tweede boek, ik was bang dat andere boeken daarmee in vergelijking tegen zouden vallen. Ja, dat is onzekerheid van mijn kant. Ik kan wel schrijven wat ik mooi vind, maar dat ik lezers echt raak, is een droom die uitkomt.

Terwijl ik deze blog schrijf, knippert het lichtje van mijn telefoon. Een melding van Instagram. Amarins heeft haar recensie voor Het Rubens meisje gedeeld. Vijf sterren! Ja, je leest het goed de maximale score. Ik deel de korte versie van haar recensie hierbij:

Vanmorgen sloeg ik dit prachtige boek dicht. Wat was dit genieten met een hele grote G. Wat had ik al genoten van haar voorgaande boeken. Er zaten al pareltjes tussen. Maar wat mij betreft is dit echt de mooiste!

Het verhaal van Eva en Dan! Twee personen waar je eerst heel erg van gaat houden, maar later ga je Dan bijna haten. Je wordt constant heen en weer geslingerd tussen de emoties. Een boek met prachtige thema's, je krijgt zelfs een stukje kunstgeschiedenis mee wat helemaal past in het verhaal.

Een verhaal vol wendingen, liefde en verdriet. Een verhaal waar de vaart er goed in zit en dat vanaf de eerste tot de laatste bladzijde genieten is! Een top verhaal.

Jouw mooie woorden doen mij onnoemelijk veel. Duizendmaal dank, Amarins! De volledige recensie kun je op Hebban lezen.

De collage bij deze blog bevat drie posts van de Facebook en Instagram-groep Romance op Kobo Plus. Wat bijzonder om zo in het zonnetje te mogen staan met de Get to know me, This or that en de mini review ook nog in roze en blauw, waar ik zoveel van hou.

Het filmpje dat ik gisteren op mijn auteurspagina op Facebook en op Instagram heb gezet, heeft zo veel mooie reacties opgeleverd. Ik vergeet wel eens dat ik niet iedereen persoonlijk ken die mij volgt. Toen ik ging opnemen had ik niets voorbereid, dit is puur zoals ik ben. Puur Esther om het zo maar te zeggen. Bij puur ga ik gelijk aan chocolade denken, dat ter zijde... Dat ik emotioneel werd, was duidelijk. Al het werk dat je verzet voordat je het boek uiteindelijk in je handen hebt, kwam op dat moment naar boven. Het eerste exemplaar in je handen houden is de bekroning op het werk.

Als jullie mij zoeken: ik zit op mijn roze wolk in de zevende hemel.

Liefs, Esther

Read more